70. ...ภูทับเบิก ไปเลยกันมั๊ย...

เชียงคาน



​

 

เริ่มเห็นผู้คนออกมาเดินถนนคนเดินกันบ้างแล้ว

เชียงคาน



​

 

...เดินเข้าไปในซอยทะลุถนนเลียบแม่น้ำโขง...
...ไปดูแม่น้ำโขงกับฝั่งประเทศลาว...

เชียงคาน



​

 

...บ้านหลังนี้ เป็นอีกมุมมหาชนของเชียงคานก็ว่าได้...


เชียงคาน



​

 

...มุมมหาชน...


เชียงคาน



​

 

เดินกันจนสุดบ้านหลังสุดท้าย เริ่มมืดและเริ่มมีนักท่องเที่ยวออกมาเดินกันบ้าง ตรงนี้มีวัดอยู่ด้วย เข้าไปไหว้พระทำบุญกันก่อน

วัดท่าคก เชียงคาน

ด้วยวความโชคดี ขณะที่จะโพสต์ภาพของวัดท่าคกแห่งนี้ ก็เป็นความบังเอิญอย่างยิ่งที่ไปได้ข้อมูลของท่านผู้รู้ทางประวัติศาสตร์ ซึ่งท่านมักจะเขียนเรื่องราวเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยลงในเฟสบุ๊คของท่าน คือ อาจารย์เจริญ ตันมหาพราน ก็ขออนุญาตลอกข้อความมาไว้ในนี้ให้ได้อ่านกัน....


​

วัดท่าคก อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย อำเภอเล็กๆ ที่มีประวัติเกี่ยวพันกับแถบลุ่มน้ำโขงอีสานตอนบน รวมไปถึงความสัมพันธ์กับเชื้อพระวงศ์ทางฝั่งลาวมาตลอด โดยเฉพาะความสัมพันธ์กับหลวงพระบาง ซึ่งจะสังเกตได้จากภาษาพูดที่ค่อนข้างเหมือนกันมาก นอกจากนี้วัดเก่าแก่ในอำเภอเชียงคาน ยังมีความเกี่ยวข้องกับเชื้อพระวงศ์ลาวเป็นส่วนใหญ่ ที่เห็นได้ชัดก็คือ รูปแบบของพระอุโบสถตามวัดหลายแห่ง จะมีศิลปะของลาวเข้ามาผนวกทุกวัดและแต่ละวัดก็มีอายุตั้งแต่ ๒๐๐ ปีขึ้นไปทั้งนั้น

“วัดท่าคก” วัดเก่าแก่ที่อยู่คู่เมืองเชียงคานมานานร่วม ๒๐๐ ปี แต่เดิมวัดแห่งนี้ตั้งอยู่บริเวณริมแม่น้ำที่มีลักษณะเป็นคุ้งน้ำวน ซึ่งชาวเชียงคานเรียกว่า“คก” จึงได้ตั้งชื่อว่า“วัดท่าคก” และจากหลักฐานที่ปรากฏอยู่บนศิลาจารึก ได้บันทึกเรื่องราวและประวัติความเป็นมาของวัดแห่งนี้ว่า วัดท่าคกถูกสร้างขึ้นในสมัยที่เมืองเชียงคานยังขึ้นอยู่กับมณฑลพิษณุโลก เมื่อปี พ.ศ.๒๓๙๕ โดยพระศรีอรรคฮาต(สีทา) เจ้าเมืองเชียงคานในสมัยนั้นร่วมกับชาวบ้าน เพื่อที่จะปกป้องผืนแผ่นดินสยาม มิให้ถูกฝรั่งเศสรุกล้ำพื้นที่เข้ามาจากการล่าอาณานิคมเมืองขึ้น พระศรีอรรคฮาตจึงได้ออกอุบายสร้างวัดท่าคกนี้กันพื้นที่เอาไว้

พระประธานปางมารวิชัย ที่ประดิษฐานอยู่ในอุโบสถ ซึ่งด้านบนเราจะเห็นเพดานไม้วาดลายเขียนสีแบบโบราณ
อาคารก่ออิฐถือปูน ตามแบบศิลปะล้านช้าง ตกแต่งด้วยปูนปั้น
บริเวณหน้าอุโบสถ ที่มีศิลปะจากหลากหลายชนชาติ ทั้งฝรั่งเศส ลาว และไทย
แม้จะเป็นบริเวณด้านหลังอุโบสถ แต่ศิลปะความงดงามก็มิได้น้อยลงเลย

วัดแห่งนี้นอกจากจะเป็นปูชนียสถานสำคัญอีกแห่งหนึ่งในอำเภอเชียงคานแล้ว ยังถือได้ว่าเป็นแหล่งรวมงานศิลปะและวัฒนธรรมจากหลายชนชาติอีกด้วย ไม่ว่าจะเป็นอุโบสถที่มีศิลปะลวดลายแบบฝรั่งเศสอยู่ตรงบริเวณด้านหน้าโบสถ์ และขอบหน้าต่าง ที่คาดว่าน่าจะได้รับอิทธิพลมาจากสมัยที่ฝรั่งเศสยึดครองดินแดนฝั่งลุ่มน้ำโขง(ลาว) เป็นเมืองขึ้น ส่วนตัวอุโบสถจะเป็นอาคารก่ออิฐถือปูน ตามแบบศิลปะล้านช้าง ตกแต่งด้วยปูนปั้น เพดานไม้วาดลายเขียนสีแบบโบราณ ภายในยังเป็นที่ประดิษฐานพระประธาน ปางมารวิชัย ศิลปะปูนปั้นล้านช้าง ที่ชาวเชียงคานเคารพบูชามาช้านาน ทั้งนี้บริเวณหน้าโบสถ์ยังมีศิลาจารึกที่บ่งบอกถึงเรื่องราวการสร้างวัด ที่เขียนด้วยตัวอักษรธรรมอีสานเอาไว้ด้วย

วัดท่าคก บนถนนศรีเชียงคาน ซอย ๒๑(ล่าง) แม้จะเป็นเพียงวัดที่มีขนาดไม่ใหญ่โต หากแต่เรื่องราวที่ผันผ่านมาในอดีต คงบอกเล่าถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น ณ ดินแดนแห่งนี้ได้เป็นอย่างดี หากคุณอยาก “เข้าถึง” เชียงคานให้มากกว่าที่เป็นอยู่แล้วล่ะก็ วัดท่าคก เป็นอีกสถานที่หนึ่งที่ไม่ควรมองข้ามเลย....
ศิลปวัฒนธรรมแบบผสมผสานที่สามารถเห็นได้จากลวดลายบนโบสถ์และขอบหน้าต่าง

ในวัดไม่มีป้ายหรือที่ที่ให้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับประวิติวัดเลย ทั้งๆ ที่วัดท่าคกมีประวัติน่าสนใจและยาวนานมาก อีกทั้งยังเป็นวัดที่สามารถรักษาดินแดนไทยลุ่มน้ำโขงเอาไว้ได้ด้วย
วัดท่าคกเป็นวัดเก่าแก่คู่เมืองเชียงคานที่มีประวัติความเป็นมาน่าสนใจมากๆ ควรค่าแก่การศึกษาและอนุรักษ์ไว้ และยังมีพระประธานที่มีความศักดิ์สิทธิ์ เป็นที่เคารพบูชาของชาวเชียงคานมาช้านาน



อ้างอิง https://www.facebook.com/Charoen1948/posts/684788644904415

​

 

วัดท่าคก

เชียงคาน




​

 

ไหว้พระทำบุญเสร็จ เริ่มหิว ไปหาร้านอาหารริมแม่น้ำโขงกินข้าวกัน


​

 

ที่เชียงคานตอนนี้อากาศเย็นๆ เกือบหนาว พออิ่มกันแล้ว เดินดูโน่นดูนี่อีกสักพัก กินบรรยากาศต่อ


​

 

เชียงคาน


​

 

เชียงคาน


​

 

เชียงคาน


​

 

เชียงคาน


​

 

เชียงคาน


​

 

เชียงคาน


​

 

เชียงคาน


​

 

เชียงคาน


​

 

เดินพอให้ปวดขาแล้ว ก็เข้าห้องพัก นอนดีกว่าหมดแรงและเหนื่อยขับรถมาทั้งวันแถมเมื่อคืนก็แทบไม่ได้นอนอีกต่างหาก...

​

 

วันรุ่งขึ้น ตอนเช้านี้อากาศเย็นจนต้องใส่เสื้อหนาว


​

 

ตื่นมาคิดว่าจะออกมาใส่บาตรข้าวเหนียวซะหน่อย แต่ปรากฏว่า เดินออกมาไม่ทันพระ ถามคนแถวนั้นบอกว่า พระมาบิณฑบาตตั้งแต่ตีห้าครึ่งแล้ว พวกเราออกมาเกือบเจ็ดโมงเช้า

​