เรื่องเด่น แชร์เล่าเรื่องหลวงปู่มีชัย กามฉินโธประสบการณ์ในสามจังหวัดชายแดนใต้ครับ

พระอาจารย์ชลอวัดศาลพันท้ายนรสิงห์ ท่านได้เล่าให้ผมฟังว่า หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านได้บอกกับท่านไว้ว่า การเป็นพระ เขาเป็นกันที่ใจ ไม่ใช่เป็นที่การนุ่งเหลืองห่มเหลือง

ข้อความต่อจากนี้ไปเป็นความคิดเห็นของผมเอง ถ้าผิดก็โปรดแย้งนะครับ

คำว่า"พระ" ในความหมายของผมคือต้องเป็น "พระอริยเจ้า" กล่าวคือ ตั้งแต่พระโสดาบันขึ้นไป จนถึงพระอรหันต์ ส่วนผู้ที่โกนหัวนุ่งห่มเหลืองแต่ใจท่านยังไม่ได้เป็นพระอริยเจ้านั้น เราควรเรียกว่า สมมุติสงฆ์

ฆราวาสคนธรรมดาสามัญ หรือผู้ที่ถือศีลห้าทั่ว ๆ ไปเช่นพวกเรา ก็สามารถทรงความเป็นพระอริยเจ้าได้เช่นกัน และสามารถทรงได้ถึงความเป็นพระอริยเจ้าได้ถึงระดับพระอรหันต์ได้ด้วยเช่นกัน เพียงแต่ว่าถ้าเมื่อใดก็ตามที่ฆราวาสทรงความเป็นพระอรหันต์ จะต้องรีบบวชเป็นพระภิกษุเสีย เพราะกำลังของศีลห้า ไม่สามารถทานกำลังของพระอรหันต์ไว้ได้ ถ้าไม่บวชจะมีเหตุให้เสียชีวิตภายในเวลาไม่เกิน 7 วัน แต่หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านได้บอกไว้ว่า ที่ผ่านมายังไม่เคยเห็นใครมีชีวิตรอดผ่านไปได้ถึง 7 วัน เห็นแค่เพียงชั่วระยะเวลาเพียงไม่เกินข้ามวันเท่านั้น

ฆราวาสที่เป็นพระโสดาบันนั้น คือเป็นผู้ที่มีศีลห้าครบบริสุทธิ์ สามารถตัดสังโยชน์ 10 ได้ใน 3 ข้อแรก ฆราวาสที่เป็นพระโสดาบันก็ยังมีการแต่งงานและครองเรือนกันเหมือนคนปรกติทั่วไป เพียงแต่ว่าจะไม่ละเมิดศีลห้า คือจะซื่อสัตย์ต่อคู่ของตนเอง แต่ความโลภโกรธ หลง อื่น ๆ ที่ไม่ได้อยู่ในสังโยชน์ 3 ข้อแรกก็ยังมีอยู่เหมือนคนทั่ว ๆ ไป

ส่วนพระสกิทาคามีก็จะสามารถตัดสังโยชน์ได้ละเอียดขึ้นมาอีก ถ้าพระอนาคามีก็จะตัดได้อีกมากขึ้น และผู้ที่แต่งงานกันแล้ว เขาก็ยังคงอยู่ด้วยกันเพียงแต่จะไม่ยุ่งกัน เหมือนกับศีล 5 ข้อที่ 3 ที่ว่ากาเมสุมิจฉาจาร คือไม่ประพฤติผิดในกาม กล่าวคือจะไม่ยุ่งกับลูกเมียผู้อื่นยกเว้นคู่ของเราเอง แต่พอเป็นศีล 8 ข้อที่ 3 เหมือนกัน กล่าวว่า อพรหมมจริยา คือถือพรหมจรรย์ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับกามารมณ์ ประมาณนี้นะครับ ผิดถูกอย่างไรต้องขออภัยนะครับ

ส่วนในกรณีของท่านสารวัตรนี่ กระผมคงไม่กล้าคาดเดาใด ๆ ทั้งสิ้นครับ (แฮ่...อย่างนี้ชักเฉียว ๆ แล้ววุ้ยเรา เพราะการปรามาสพระอริยเจ้าหรือแม้แต่ผู้ทรงฌานก็มีโทษหนักหนาสาหัสทีเดียว ข้อความในวงเล็บนี่ผมแค่นึกอยู่ในใจ ห้ามใครมาได้ยินของผมเด็ดขาด)

 

[Embarrass[Embarrass[Embarrass[Embarrass

 

นับว่าท่านพัฒนาเข้าถึงแก่งธรรม ความรู้ความเข้าใจอันลึกซึ้งนี้ย่อมมีในคนที่ถ่อมตนเขาว่ากันว่ายอดคน นั้นย่อมอ่อนน้อมถ่อมตน นี่แสดงให้เห็นถึงภูมิธรรมของท่านพัฒนา ผมเข้าใจแล้วขอบกราบขอบพระคุณอย่างสูง

 

เช้าๆวันอาทิตย์พวกเรามาขอพรหลวงปู่ให้กำลังใจและเป็นยาใจที่หาที่ไหนไม่ได้ ยาใจถ้าไม่ทาไม่หายขอพรหลวงปู่มีชัยให้ท่านผู้อ่านทุกท่านมีโชค มีชัย ชัยยะ ชัยยะ ชัยยะ ไชโย ครับท่านผู้อ่าน

 

กราบหลวงปู่มีชัย และขอรับพร มีโชค มีชัย ชัยยะ ชัยยะ ชัยยะ ไชโย สาธุ
สวัสดีท่านสารวัตรและทุกท่านในเช้าวันหยุดวันอาทิตย์ครับ

 

ตื่นเช้าเหมือนกันนะครับท่าน

 

ไปทำงานกับหลวงปู่กัน

 

วันนี้ไม่ค่อยเช้าครับ เมื่อคืนนี้เดินสายงานบวชและงานแต่ง 2 งานครับ และเป็นวันหยุดด้วย เลยตื่นสายกว่าทุกวันครับ

 

มิได้เลยครับพี่ เพียงแต่เคยอ่านเจอมาจากในหนังสือนะครับ จำผิดบ้างถูกบ้าง
อีกอย่างเรื่องจิต ผมไม่เอาไหนกับเขาเลยขี้เกียจตัวเป็นขน ทุกวันนี้พยายามเกาะติดในเรื่องของทานอยู่นิดหน่อย อย่างน้อยก็ยังทำให้ได้นึกถึงจาคานุสติอยู่บ้าง ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าอานิสงส์ที่ได้นั้นยังน้อยกว่าการปฏิบัติภาวนาเป็นไหน ๆ

 

สาธุ สาธุ สาธุ ชัยยะ ชัยยะ ไชโย

 

หวัดดี ครับ

 

กราบหลวงปู่ครับ..สาธุ..สาธุ..สาธุ
เข้ามารับพรกับท่านสารวัตรด้วยครับ..สวัสดีครับพี่ๆ..เพื่อนสมาชิก..และลูกศิษย์หลวงปู่ทุกๆท่านด้วยครับ..ขอให้มีความสุขสำหรับวันหยุดทุกท่านครับ..เดินทางท่องเที่ยวขอให้ปลอดภัยครับ..ขอบารมีหลวงปู่คุ้มครอง..ร่ำรวย..รุ่งเรือง..ปลอดภัย..ชัยยะ..ชัยยะ..ไชโย..

 

ดีนะที่ท่านรู้ว่าสมควรทำอะไรแม้นแค่ท่านคิดก็เกิดอนิสงค์แล้วครับ จริงแล้วถ้าท่านได้ลองฝึกดูบ้างผมว่าท่านก็หนึ่งในตองอูเหมือนกันแหละครับ

 

***มารับพรครับ ***

 

***สาธุ ครับ ท่าน เหมือนกันเลยครับ อาการเดียวกันครับ***

 

***ขอมั่วๆ หน่อยนะครับ
หลวงปู่ ท่าน ก็คง โมทนาบุญกับ ท่าน สารวัตร ในความดี ทุกๆสิ่งที่ สารวัตรได้กระทำ แล้ว
และ คำอธิบาย ของท่าน patta....ก็ได้ บอกบางอย่าง ที่เป็นไปได้ เรียบร้อยแล้วครับท่าน ขอ ตาม ท่าน patta...บอกครับ***

 

กราบหลวงปู่มีชัย ภาพด้านข้างเหมือนมีพญานาคราชอยู่ทางขวา สาธุ (ไม้ล้มรูปร่างเหมือน รึท่านจำแลงมา 555 สาธุ)

 

ผมจะขอเล่าประสบการณ์ขณะเดินทางไปเที่ยวที่จังหวัดสกลนครสักเรื่อง ครับเรื่องมีอยู่ว่าผมมักจะพาคุณพ่อไปเที่ยวตากอากาศเสมอเมื่อผมได้กลับมาบ้านที่กรุงเทพฯ พ่อครับไปเที่ยวเบื่อแล้วครานี้ผมจะพาทัวร์ธรรมก็แล้วกัน ผมก็นัดคุณพ่อขับรถไปเที่ยวสำนักปฏิบัติธรรมภูริทัตโตที่สกลนครไปถึงก็เย็นพอดี ไปถึงก็ค่ำพอดีบอกพ่อว่าวันนี้เรามาปฏิบัติธรรมกันเถอะ ก็เข้ามาสวดมนต์ไหว้พระประธานแต่สะดุจตามากที่สุดคือลูกแก้วขนาดใหญ่เท่าโอ่งเห็นจะได้ผมเองก็พึ่งเคยเห็นคิดในใจว่าเขาทำอย่างไรได้สอบถามชาวบ้านที่นั่งสวดมนต์ด้วยกันปรากฏว่า เป็นลูกแก้วพญานาคที่ลำน้ำโขง ลอยอยู่ในน้ำนานแล้วไม่มีใครเอาขึ้นมาได้ มีพวกอยากได้ทำพิธีมากมายแต่ทำอย่างไรก็ยกไม่ขึ้นมาจากลำน้ำโขงได้เลย ผมว่าหกคนจะเอาขึ้นหรือเปล่าใหญ่มากจริงๆ แต่ไม่น่าเชื่อแม่ทาแกเอาเท้าเขี่ยๆที่ริมน้ำโขงลูกแก้วก็วิ่งมาหาแกทันทีและยังอุ้มคนเดียวขึ้นรถได้อย่างสบาย ผมไม่เห็นกับตานะชาวบ้านเขาเล่ามานะ แกก็เอามาไว้ที่สำนักสงฆ์ภูริทัตโตนี่แหละ

 

พอสวดมนต์เสร็จก็ต่างคนต่างปฏิบัติเอา ผมก็ได้ตั้งจิตอธิษฐานว่าถ้ามีบุญขอให้เดินเข้าป่าที่อยู่ข้างหน้าไปเดินจงกรมได้โดยปลอดภัยด้วยเทอญ ก็เดินไปที่มืดมองไม่เห็นมองไกลๆเห็นแสงเทียนอยู่กลางป่าผมก็มุ่งไปทางแสงเทียนนั้น ปรากฏว่าเป็นฤาษีบำเพ็ญเพียรอยู่ 2 ตนแม่ชีอีก3 องค์เอาละเราจะไม่สนใจใครเร่งบำเพ็ญเพียรให้ได้ปัญญาแห่งธรรมให้จงได้ ขณะเดินจงกรมอยู่และได้นั่งสมาธิอยู่นั้นปรากฏลมกระโชกแรงมากสักระยะเกิดอาการปิติ นั่งสมาธิมีจิตใจที่สงบมาก