เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ปืนแก้ปโบราณของพรานกะเหรี่ยง กับแก้ปทำเองของพวกเราได้ผลแน่นอน เพราะเลือดที่สาดกระเซ็นติดลำต้นบางส่วน พื้นหญ้าเบื้องล่างกระจุยกระจายเป็นวงกว้างจากการร่วงลงมาแล้วดิ้นด้วยเจ็บปวดของมัน เลือดแดงทะลักเป็นลิ่ม และเป็นหย่อม เป็นทางหายเข้าไปในดงไม้ด้านข้าง เมื่อตะวันจับขอบฟ้าเห็นทุกอย่างชัดกระร่างตา ลุงบอกให้เราสองไต่ตามแกลงไปดูผลงาน

เจ้าสมิงยังอยู่ ไอ้สางหรืออีสางร้ายตายยาก ตอนนี้เป็นสางลำบาก การล่าน่าจะอันตรายและยากยิ่งเป็นทวีคูณ

"เอาไงต่อ ลุง"...ผมถามแบบยกให้แกเป็นหัวหน้า ไม่ต้องคิดมาก

ตามซิ นายทหาร มันเจ็บหนักต้องรีบตาม ไม่งั้นมันบ้าเลือด ฆ่าไม่เลือกหน้า...ลุงพูดให้เราสองคนสยอง

ไม่มีทางเลือก หรือคิดว่ามี?

ผมกับเกียรติเร่งให้ลุงนำ...ความหนุ่มแน่น ฉกรรจ์ที่สุดของเราน่าจะเป็นต่อสมิงแก่แต่เขี้ยวกร่อน เมื่อบวกความชำนาญไพรของลุง ทีมเราน่าจะครบเครื่องเรื่องต้มยำ

โบราณว่า อย่าตีหมาจนตรอก...แล้วนี่มันเสือกำลังจนตรอก จะร้ายน่าสะพรึงกว่าหมากี่ร้อยเท่า ผมไม่อยากคิด

 

ลุงนำทางตามรอยเลือดที่เริ่มห่าง การเดินวกขึ้นเหนือ ผมพอจับทิศได้ถูก เรากำลังรุดขึ้นสู่สันเขา ถ้าเดินอย่างนี้อีกสักครึ่งวัน มีหวังข้ามเข้าเขตพม่า มันมาไกลขนาดนี้เชียว...ลุงกะเหรี่ยงไม่พักหายใจ ไม่ยอมกิน ดื่ม แกมุดซ้าย มุดขวาก้มดูต้นหญ้า เอามือรูดใบไม้ขยี้ดมกลิ่น ผมกับเกียรติตามติดชนิดหายใจรดต้นคอ ไม่ระย่อ

ชั่วขณะใหญ่เราผ่านดงไม้โปร่ง ขยับไปข้างหน้าอีกสองสามก้าว เป็นดงไม้ทึบ ลุงชะงักระวังมือถือปืนแก้ปในท่าตวัดยิงทันที เราสองคนทำตามไม่รอช้า แกบุ้ยใบ้ โบกมือให้ผมอ้อมไปทางขวา เกียรติไปซ้าย ใช้ยุทธวิธีตีโอบเข้าดงทึบแบบทหาร เราเดินเรียงเป็นหน้ากระดาน ห่างกันไม่เกินห้าก้าว มองเห็นตัวกัน

เสียงคำรามสนั่นป่า พรวดออกมาก่อนเราเดินเข้าดง เงาเหลืองดำกระโจนลอยกลางอากาศ มันพุ่งเข้าหาลุงพราน แกเสยเจ้าแก้ปพระเจ้าเหาคู่ชีพกดไกดังสนั่นป่าพอกัน ร่างเล็กทรุดลงหายไปใต้ร่างสมิงร้าย ผมกับเกียรติยืนตะลึงตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก

"นาย นายช่วยที"เสียงอู้อี้ของลุงดังมาจากใต้ร่างเสือ ผมพรวดเข้าไปลากแขนเล็กๆดึงแกออก เกียรติพยายามยกร่างสมิงร้ายให้พ้นตัวลุง ทุลักทุเลปั่นป่วนอยู่พักกว่าจะสำเร็จ

ไอ้สมิงร้ายสิ้นฤทธิ์ของแท้ มันเจ็บหนักตั้งแต่โดนสองนัดบนต้นไม้แล้ว มีนัดหนึ่งทะลวงผ่านปอดอย่างฟลุ๊คเหมือนขอทานถูกหวย เลือดยังทะลักลิ่มไม่หยุด นัดสุดท้ายที่ลุงยิงสวนไม่มีความหมาย ยังไงมันก็ตายไม่ช้าก็เร็ว

มันเพียงแต่พุ่งมาตายกลางอากาศ ไว้ลายชาติสมิงเท่านั้น

เราสามคนยังประหลาดใจต่อไป เมื่อสำรวจมันชัดๆ บนใบหน้าสมิงหรือเจ้าสาง ไหม้เกรียมเป็นทาง ตั้งแต่หน้าผากถึงคาง ขนบางส่วนหลุดร่อนไปถึงเนื้อ

น้ำมนต์จำเป็นของผมเผาหน้ามัน.?..ผมบอกเกียรติกับลุงอย่างเข้าข้างตัวเองหน่อยๆ

สองสหายต่างวัย ยอมรับว่า ใช่ อิทธิฤทธิ์ยอดขุนพลท่ากระดาน พวกเขาและผมไม่มีใครสงกาแม้ปลายก้อย!!!

 

พักผ่อนนะครับ พบกันพรุ่งนี้
บันทึกยังต่อเนื่องไปถึงการสิ้นสุดชีวิต
ชาวเหมืองแร่ สนุก เสี่ยงตาย ทุกตอน
ราตรีสวัสดิ์ หลับได้เงินหมื่น ตื่นได้เงินแสน
ฝันเห็นเงินล้าน(เลขดีดี)แบ่งปันกันมั่งเด้อ ฮ่า ฮ่า

 

ผมชักสงสัยแล้วสิ คุณลุงเป็นชาลี เอี่ยมกระสินธ์ุ ปลอมตัวมาเปล่านี่ 555
แซวเล่นนะครับ กำลังมันมาก เหมือนอ่านนิยายไพรระทึก เล่มโตเลย
ติดตามตลอดครับ ตอนต่อไปมาไวๆ นะครับ

 

ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณมากครับ. จบตอน แล้ว. มีความสุขที่ได้อ่านครับ
จบตอน หลับสบายใจแล้วครับ. อิอิ

 

ขอบพระคุณมากเลยสำหรับเรื่องราวดีๆ อยากอ่านอีกครับแต่ก็เกรงใจท่านเหมือนกัน เข้าใจความรู้สึกครับว่าจิ้มดีดมันทรมาณ เพราะผมก็จิ้มดีดเหมื่อนกันครับ

 

ขอบคุณครับ อ่านสนุก ติดเลย

 

ขอบคุณครับ อ่านสนุกมากครับ แทบลืมเคี้ยวข้าวเลยทีเดียว

 

ไม่ได้ติดตามมาหลายวันเลย ตื่นเต้นเร้าใจ เยี่ยมมากครับ

 

ตามติดชนิดหายใจรดต้นคอ ไม่ระย่อ

 

สนุก

 

คนที่จะเขียน นิยายที่ถูกบันทึกมาจากเรื่องจริงได้มันขนาดนี้ ผมว่าท่านเป็นนักเขียนมืออาชีพ แน่ๆ ครับ ว่าแต่เป็นใครเท่านั้นแหละ หรือเพื่อนๆ ว่าไง?

 

สิ้นแล้วสมิงร้าย หลังจากติดตามการล่ามาหลายตอน ขอบคุณมากครับที่เขียนมาให้อ่าน สนุก ลุ้นระทึก จริงๆครับ ^^

 

ผมก็คิดเหมือนท่านนะแหละ คุ้นๆสำนวนแบบนี้นะ แต่นึกไม่ออก มันกรุ่นอยู่แค่ปลายจมูก

 

สุดยอดมากครับ

 

ชอบเรื่องเล่าความลี้ลับจากป่ามากครับ

 

ครับ...ผู้ถ่ายทอดก็ชอบเช่นกัน

 

ขอบคุณครับ ไม่คิดเหมือนกันว่าเรื่องที่บันทึกไว้
จะเยี่ยมอย่างนี้

 

อย่านึกเลยครับ รับรองผิดหมด...!
ผู้ถ่ายทอดไม่ใชนักเขียนอาชีพแน่นอน
ไม่ถึงกับต้องสาบาน แต่ด้วยเกียรติของ
ผู้มีหลักไมล์ชีวิต ผ่านหลักหกแล้วก็พอ
แต่ยังไงก็ต้องขอขอบพระคุณ ที่ให้เกียรติสูงยิ่ง
หลายคนก็อยากเป็น