อาจารย์ทอง วัดสำเภาเชยที่ข้าพเจ้ารู้จัก

สุดยอดเลยครับได้มาอย่างไรครับ

 

ตอน4
หัวใจทศกัณฐ์ ผมอาจจะจำชื่อผิดได้นะครับ ต้องขออภัยท่านผู้รู้นะครับ มีลักษณะเป็นเชือกมีลูกกลมๆสีน้ำตาลสามลูก เอาไว้ผูกรถยนต์ครับ ได้ทราบมาว่าอาจารย์ทองท่านมีคาถาดีเรื่องการขับรถแคร้วคราดปลอดภัย ด้วยการผูกเชือกหัวใจทศกัณฐ์นี่แหละ เวลาผูกท่านจะต้องเดินตามทิศที่ท่านดูไว้เสียก่อน แล้วท่านก็ให้เราจอดรถไว้ตามทิศนั้นๆ ท่านก็ท่องคาถาแล้วเข้ามาในรถด้านคนขับแล้วผูกเชือกที่ว่า พร้อมกับตั้งชื่อแม่ศรีของรถเอาไว้เพื่อรักษาคุ้มครองรถเรานั้น เรียนท่านผู้อ่านว่าชื่อแม่ศรีจะชื่อไม่ซ้ำกัน ส่วนชื่อแม่ศรีรถของผม ผมลืมเสียแล้วจำไม่ได้ท่านชื่ออะไรครับ เสียดายเล่าเรื่องอาจารย์ทองติดๆขัดเนื่องจากเป็นเวลาเกือบสิบกว่าปีแล้วพึ่งมาบันทึกนะครับ

 

ขอบคุณนะท่านประวัติพระเกจิภาคใต้หายากมาก

 

-ขอบคุณที่ติดตามครับ

 

ตอน5

เล่าให้ฟังผมมีอยู่ครั้งหนึ่ง คณะศิษย์ได้เข้าไปกราบเรียนอาจารย์ทองว่า ท่านทำแต่ตระกรุดที่ทำจากตระกั่ว ไม่ทำทองคำบ้างหรือ ให้มีชื่อเดียวกับอาจารย์ อาจารย์ทองบอกว่าไม่เคยลองทำทองคำ เพราะถ้าทำจากตะกั่วจะเสกเข้าง่ายกว่าและกระโดด ผมได้ยินว่าจะทำทองคำใจผมก็หูผึ่งเข้าร่วมชื่อกับเขาด้วย 300 บาทเอง เมื่อรวมเงินได้ไปซื้อแผ่นทองคำท่านอาจารย์ก็ทำพิธีเสก คืนแรกท่านบอกว่าไม่ได้ผลเสกไม่เข้า ทำไง หลอมเสกใหม่ดูฤกดิ์แล้วเสกใหม่เป็นอันใช้ได้

เจ้าน้อยได้ไปลองเสียเลย ตอนนั้นไปฝึกยิงปืนที่ค่ายสิริธร เอาตระกรุดทองคำของอาจารย์ใส่ซองกระดาษ ที่ใส่ซองกระดาษเพราะดอกนิดเดียว ยิงในระยะเผาขน ใช้วิธีง้างนกแล้วสั่นไกปืน เจ้าน้อยคิดในใจอาจารย์ทองครับขออนุญาตยิง5นัด ผลปรากฏว่ากระสุนที่จ่อยิงนัดแรกกลับเลี้ยวหักไปทางอื่นแบบ90องศา นัดสองสามเป็นแบบเดิม ยังความสังสัยเลยเอาตระกรุดออกยิง ผลคือกระสุนทะลุเป็นรูกระสุนไม่เลี้ยวออกไป นัดที่5เอาอีกที กระสุนเลี้ยวออกไปอีก ไม่ลองแล้ว ได้กลับมาหาอาจารย์ทองที่วัด อาจารย์ตำหนิว่า ใครให้สูไปลองของเรา เจ้าน้อยก้มกราบอาจารย์ทอง ขอขมาอาจารย์ทองแล้วพูดว่าไม่ลองแล้วครับอาจารย์ ผมเองนั่งยิ้ม ผมไม่ได้ลองนะอาจารย์

 

ลูกน้องไปที่วัดและบอกมาว่าวัตถุมงคลมีรัยบ้างเลยฝากเช่ามา2อันเพราะเห็นว่าเป็นของแปลกนำมาบูชานานมากแล้วจำไม่ได้ปีไหนสมัยหลวงพ่อยังแข็งแรงอยู่ไม่กี่ร้อยแต่จำราคาไม่ได้

 

ราคาวัด150บาทครับท่านแต่ตอนที่ผมไปเจอคนมาฝากให้เช่า10000บาทครับแย่งกันครับ

 

ตอนที่6

-ผมตอนเพลก็จะคอยอาจารย์ทองฉันตรงศาราข้างซ้ายมือกุฏิหลังใหม่ท่าน ขณะที่ผมพัดไล่แมลงวันที่มาตอมอาหารพระ มีสุนัขขี้เรื้อนตัวหนึ่ง ขาข้างซ้ายมีแมลงวันตอมมีหนอนไซ อาจารย์ทองบอกว่า เราจะสอนคาถาไล่แมลงวันหรือหนอนที่ตรงแผลที่ขาสุนัขขี้เรื้อนตัวนี้ให้ดู เรียนไหมละ เรียนครับอาจารย์ งั้นตั้งใจให้ดี จะท่องให้ฟังครั้งเดียว ท่านก็ยิ้มๆชอบใจ ท่านเพ่งกระแสจิตไปที่ขาสุนัขที่มีหนอนไซ อยู่แล้วท่านก็เอามือวนที่ขาของท่านข้างเดียวกับขาสุนัข ลืมบอกระยะห่างของสุนัขที่นอนอยู่กับอาจารย์ทองประมาณ3-5 เมตร แล้วท่องว่า โอม ตู่ตี่ตู๋ตี้ แมลงวันตอมขี้ แมลงหวี่ตอมดิน ไข่คกอยู่ล่าง ไข่ค้างอยู่ดิน โอมยะ โอมยะโตีะ..............ที่ละไว้เพราะอาจารย์สั่งห้าม แล้วท่านก็ตบที่ตรงขาท่านเอง ปรากฏว่าบรรดาหนอนที่ไซแผลสุนัขตัวนั้นหลุดลงหมดเลย เป็นที่น่ามหัศจรรย์จริงๆ อาจารย์ทองหัวเราะชอบใจ ผมนะสิจำคาถาแถบตายคาถาอะไรแปลกๆมากๆ ไม่เคยได้ยินในชีวิตและไม่มีใน เจ็ดตำนานเสียด้วยสิ

 

คอยอ่านอยู่ครับ อาจารย์ทองท่านมีคาถาและศาสตร์แปลกๆ มากนะครับ เหมือนพระโบราณภาคใต้หลายองค์

 

ตอน 7
ที่วัดดอนกลาง อำเภอปะนาเระ ปัตตานี มีหลวงพี่องค์หนึ่งชื่อหลวงพี่วิชัย ท่านอายุแก่กว่าผมสักสามสี่ปี เลยเรียกหลวงพี่ เป็นเจ้าอาวาสวัดนี้ตอนนั้น กลางคืนด้วยท่านเคยเป็นทหารเกณท์ แล้วมาบวชพระไม่สึก ผมราดตระเวณตอนกลางคืนก็แวะมาเยี่ยมท่านที่วัดตอนกลางคืน วัดท่านเปลี่ยวมาก ท่านอยู่องค์เดียว สงสารท่าน เลยบางวันก็มานอนคุยกับท่านที่ในโบสถ์ ท่านบอกว่าปลอดภัยดี ถ้าโดนระเบิดก็จะรอด ปืนยิงไม่ทะลุกำแพงโบสถ์แน่นอน เออจริงดังท่านว่า นอนคุยกันในโบสถ์ เหลือบไปเห็นปืนอยู่ใต้ที่นอนท่าน ท่าน ปืนลูกซองใช่เปล่า แล้วพระยิงเป็นหรือ ท่านบอกว่าเราเกณท์ทหารมาแล้วยิงเป็น คิดในใจ ดีเหมือนกันถ้าโจรมันมาพระจะได้ช่วยยิงกับเรา 55555555 คุยกันไปเรื่อยๆ จนมาถึงเรื่องอาจารย์ทอง อาจารย์ทองนะตอนท่านอายุสัก60ปี ยังไม่ดังและไม่ได้เป็นสัมภานวัด ท่านก็มีจิตที่แข็งแกร่งมาก วัตถุมงคลชิ้นแรกที่ท่านปลุกเสกคือเหรียญที่ทำไว้แจกงานศพ พระองค์หนึ่งที่วัดศรีสุดาจันที่ท่านมรณภาพลง ท่านเล่าว่าอาจารย์ทองเสกจนเหรียญระเบิดแตกออกจากรังเลย ดิ้นเหมือนข้าวโพดคั่วแตก ท่านอายุยังไม่แก่เท่าไหร่คือ60ปีพลังจิตในการปลุกเสกท่านแน่นมาก ผมจำชื่อเหรียญไม่ได้เสียแล้ว ผมถามหลวงพี่ว่ายังพอมีให้เห็นหรือเปล่าเหรียญนี้ เหรียญนี้ไม่ค่อยมีใครรู้เท่าไหร่ รู้แต่เหรียญโต๊ะหักกัน มาเล่าความลับของอาจารย์ทองให้ฟัง มาหาอาตมาบ่อยจะให้ของดี เป็นของอาจารย์ทองมอบให้อาตมา เป็นผ้าเช็ดหน้าครับ

 

พระที่อยู่จังหวัดชายแดนใต้ท่านต้องจิตใจไม่หวั่นไหวจริงๆเพื่อเป็นเนื้อนาบุญของชาวบ้านในแถบนั้น

 

ใช่ครับท่าน นี่คือจุดหนึ่งที่เขาจ้องจะทำลายขวัญและกำลังใจ แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงครับ

 

กราบหลวงปู่
เคยได้ยินแต่ชื่อ

ผมไป ปัตตานี
แวะไปกราบ อ นอง วัดทรายขาว ครับ

 

ตอนที่8

- ปะนาเระ เรียกปะนาเระ215 ปะนาเระเรียกปะนาเระ215 ว2เปลี่ยน ผมตอบศูนย์วิทยุของโรงพัก มีเหตุ241 แยกบ้านพ่อมิ่ง ให้ปะนาเระ215 ว4 คนร้ายให้อาวุธลูกซอง ยิงผู้บาดเจ็บบริเวณสี่แยกพ่อมิง ให้ตรวจสอบด้วยความระมัดระวังสักพักผมก็กับลูกน้องจำนวน6 คนพร้อมอาวุธ ปืนประจำกายไปที่เกิดเหตุ สักพักศูนย์วิทยุแจ้งว่า ผู้เสียหายใช้รถ จยย มุ่งหน้าผ่านด่านทหาร และแหกด่านทหารไปบ้านควร ผมก็เอะใจ คนโดนยิงด้วยปืนลูกซองทำไมไม่ตาย ซ้ำยังแหกด่านทหารได้อีก จึงรีบตามผู้เสียหายไปที่บ้านควร เพื่อนำผู้เสียหายไปโรงพยาบาลปะนาเระ แยกพ่อมิ่งคนร้ายใช้เวลาไม่นานขณะที่ได้ยิงผู้เสียแล้วได้หลบหนี เข้าหมู่บ้านพ่อมิ่งไม่รู้มุ่งหน้าไปทางไหน ได้ข่าวแค่นี้ผมใช้วิจารณญานว่าไม่ควรติดตามเดี๋ยว เราถูกซุ่มโจมตีได้ ผมและลูกน้องไปหาผู้เสียที่บ้านควรพร้อมกำลังทหารที่ด่าน เจอลุงขี่จยยมาอยู่ที่บ้านกอดเมียร้องให้ใหญ่ เอาแกไม่ตายหรือนี่ มองเห็นข้างหลังเสื้อแกมีรอยเป็นรูๆ และผิวหนังเป็นจุดและเป็นจ้ำๆ แกนี่เหนียวนะยิงไม่เข้า ทำไมลุงแหกด่านทหารแล้วรีบขับจยยมาบ้านละ ลุง แกตอบว่าแกรู้ว่าแกถูกยิงเข้าที่ด้านหลังเจ็บมากแต่คิดว่าจะมาตายต่อหน้าลูกเมีย ซึ่งขณะที่โดนยิงแกไม่รู้ว่ายิงไม่เข้า เพราะโดนเข้าด้านหลังเต็มๆ สืบไปสืบมาผมนึกว่าเข้าเลยรีบขับมาตาย ผมบอกว่านี้ก็ไม่ตายแล้วนี้ ลุกไปโรงบาลไหมผมพาไป ไม่ต้องกลัว แกบอกว่าไม่ไปหลอก แกคงกลัวนะพึ่งถูกยิงมาหมาดๆ เอาก็เอา ถามหน่อยลุงแขวนพระอะไรครับทหารและตำรวจหูพึ่ง ขึ้นมาทันที ผมไม่แขวนพระครับผู้หมวด ผมมีผ้ายันต์หนุมานผืนเดียว ไหนขอดูหน่อยสิ ผ้ายันต์ผืนนั้นเขียนว่า ผ้ายันต์หนุมาน ออกวัดประจันตคาม ตำบลบ้านนอก ทันใดนั้นเราทั้งชุดพร้อมทหารรถแฮมวี่ต่างคนต่างวิ่งไปวัดประจันตคามทันที สืบได้ความว่าผ้ายันต์หนุมาน เสกโดยอาจารย์ทองวัดสำเภา แต่วัดประจันตคามทำขึ้นแล้วให้อาจารย์ทองเสกครับ ออกมาเพื่อแจกงานศพพระที่วัดประจันตคามมรณภาพ อาจารย์ทองเรียกผมเข้าไปพบถามผมว่า หมวดได้ยินว่าไปเหตุยิงกันหรือ ผมอาจารย์ ครับผมอาจารย์ ลุงแกมีผ้ายันต์อาจารย์ด้วยละ ผ้ายันต์อะไรหมวด เป็นรูปหนุมานครับอาจารย์ อ่อ พระวัดประจันเขาทำให้เราเสกนานแล้ว อาจารย์มีไหมครับ ฮึ เราไม่มี ที่วัดไม่มี ก็ต้องไปหาที่วัดประจันตคามแล้วครับพี่น้องเอ่ย 55555555 จัดไป ผมมีภาพนะใครอยากดูบ้าง ดังไปทั้งอำเภอปะนาเระ ผ้ายันต์หนุมาน ใครมีบ้าง วะ เท่าไหร่ก็ซื้อ ผมคิดในใจ หาไม่เจอสักผืน ผืนนี้เป็นผืนที่ทำขึ้นใหม่ผม ของที่ยิงไม่เข้านั้นจะมีสีอ่อนกว่านี้ครับพี่น้อง อาจารย์ทองนี่แน่นอนจริงๆผมคิดในใจ ที่วัดประจันตคามเห็นดังเลยปั้มขึ้นมาใหม่รับ ถ้าจะหาต้องหาของเก่าครับพี่น้อง ผมเล่าให้อาจารย์ทองฟัง อาจารย์ทองพูดว่า หนุมานกระบี่วานร หาวเป็นดาวเป็นเดือน ฮึ ฮึท่านยิ้มนับดาวได้ 4 ดาว ผมยังจำที่ท่านยิ้มได้จับตาจับใจเลย ท่านคงสะใจโจรมันทำอะไรคนไทยพุทธไม่ได้

 

ท่านก็เก่งครับท่าน

 

ตอนที่ 9

ผมจะเล่าเรื่องตะกรุดกระโดด..เรื่องมีอยู่ว่าในระหว่างที่อาจารย์ทองฉันอาหารเสร็จตอนนั้นมีอาจารย์ผู้ชายท่านหนึ่ง....สอนวิชาวิทยาศสาสตร์ที มอ.ปัตตานีและกระผมก็นั่งอยู่ด้วยอาจารย์ทองได้ถามทั้งอาจารย์ มอ.และผมว่า...

อยากดูอะไรไหมในมือท่านอาจารย์ทองมีตะกรุดดอกเล็กหนึ่งดอก..ท่านแบมือ ปรากฏว่าตะกรุดกลิ้งไปมาได้

อาจารย์ มอ.คิดในใจ..อุ่ย..อาจารย์ทองเอียงมืออาจารย์ มอ.คิดในใจน่ะ เพราะเป็นนักวิทยาศาสตร์ไม่เชื่ออยู่แล้ว...อาจารย์ทองรู้วาระจิตว่า..อาจารย์มอ. ไม่เชื่อท่านยิ้มๆฮึ.ฮึ..ทันใดนั้นตะกรุดในฝ่ามือมันตั้งขึ้น..อาจารย์ทองแพ่งกระแสจิต......อีกครั้งตะกรุดดอกนั้นก็ลอยขึ้น..อาจารย์ มอ.ตกกะใจ.ผมยอมแล้วผมและอาจารย์ มอ.เห็นปฏิหาริย์ดังนั้นจึงกราบขอขมาอาจารย์ทอง 3 ครั้งผมยอมแล้ว..นี้เป็นสุดยอดเท่าที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนแล้วผมก็ไม่เล่นวัตถุมงคลอีกเลย…

สนุกไม่ครับพี่น้อง..ส่วนตัวผมเองไม่ได้ปรามาดอาจารย์น่ะครับเพียงแต่..มองเป็นไก่ตาแตกอึ้ง..กิมกี๋ไปเลย..

 

สนุกครับ เอาอีกครับ สมัยก่อนบ้านคุณพ่อจะเคารพท่านอาจารย์มหาลอย ท่านก็น่าจะเขาอ้อ เขาว่าผ้ายันต์ท่านดี ช่วงสงครามต้องฉีกแบ่งกันแบบหลวงพ่อเฒ่าวัดค้างคาว อาจารย์ศรีแก้วเขาว่าท่านหรือลูกศิษย์ท่านตกจากหลังคาโบสถ์ก็ไม่เป็นไรได้ฟังเรื่องนานมาหลายสิบปีแล้วเลยจำไม่ค่อยได้

 

ตอนที่ 10

.....ให้ชื่อเรื่องว่า...เหรียญถูกหวย มีอยู่คราวหนึ่ง..ใกล้ถึงวันเกิดอาจารย์ทองพวกคณะศิษย์และพวกกระผมก็ดำเนินการ

จัดเตรียมสถานที่..ไว้ให้อาจารย์ทองรดน้ำมนต์และมีพิธีมอบทุนแก่เด็กยากจนในวันคล้ายวันเกิดของท่าน…….

ประชาชนชาวบ้านทั้งข้าราชการทุกหมู่เหล่าใกล้ไกลต่างรอคอย....พิธีฉลองวันคล้ายวันเกิดอาจารย์บรรยากาศในวัด

คล้ายเหมือนเป็นงานวัด...มีโรงทาน..มีร้านค้าต่างๆมาค้าขายในวัดไม่เก็บค่าเช่าที่อย่างใดๆสิ่งที่ทุกคนจดจ่อ

คือ..การแจกวัตถุมงคลของอาจารย์ทอง.....คุณพุทธวงศ์ได้รับอนุญาติจัดทำเหรียญแจกผมและนายอำเภอปะนาเระ

มีหน้าที่แจกเหรียญดังกล่าวได้ประกาศออกไมค์ว่าให้ประชาชนชาวบ้านห้ามเวียนเทียนแต่ให้ต่อแถวมารับ.....

ของแจกนั้นไม่พอเนื่องจากประชาชนเยอะจึงนำเหรียญไพรีพินาถจำนวน3000เหรียญมาเสริมผมและนายอำเภอ

แจกจนมือแถบจะหักจุดเด่นของเรื่องนี้ก็คือ....หลังเสร็จพิธีมีช่างที่มาทำเจดีย์ภายในวัดนำเอาเลขอายุอาจารย์ไปแทงหวย

ผลปรากฏว่างวดนั้นออกเลข88ตรงๆทำให้ช่างรับเงินจำนวนหลายหมื่นบาทนำความโด่งดังเรื่องถูกหวยมายังเหรียญรุ่นนี้

ประชาชนต่างห่วงแหนครานั้นอาจารย์ทองเรียกผมเข้าไปพบว่า...ที่แจกน่ะเป็นเหรียญแบบใหนผมจึงเล่าให้อาจารย์ทองว่าเหรียญที่แจกน่ะเป็นเหรียญของหลวงปู่ทวดครับมีเนื้อเดียวทองแดง....อาจารย์ทองบอกว่าขอดูสิ.ผมก็เอาให้ดู..ท่านก็ยิ้มชอบใจ...อ่อ...เหรียญนี้เอง

 

รออ่านต่อ....

 

ตอนที่11

ในอำเภอปะนาเระที่ผมเคยไปรับราชการอยู่ มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่อย่างหนึ่งเป็นที่โจษขานของชาวบ้านมากคือ หลวงปู่ทวดหนอน ในคำภีร์วัดสำเภาได้บันทึกไว้ว่า ท่านเคยเป็นนักรบในสมัยอยุธยา เมื่อครากรุงศรีอยุธาแตก ท่านได้บวชแล้วลงเรือสัมเภามาทางใต้ เดินทางรอนแรมอยู่หลายเดือนจนมาพบเขาๆหนึ่งเรียกเขามะรวน ซึ่งอาจารย์ทองบอกว่าที่ตั้งของวัดสำเภาแห่งนี้ก็เป็นทะเล ในวัดยังปรากฎสมอเรืออยู่ในวัดสำเภาเชย เลย ซึ่งผมก็เห็นสมอเรือภายในวัด ระหว่างทางหลวงปู่ทวดหนอนเกิดขาท่านมีแผล จนแมลงวันตอมแผลแล้วเกิดเป็นหนอนไชแผลท่าน ท่านก็ปล่อยให้มีหนอนไชอยู่อย่างนั้น พอถึงเขามะรวนท่านก็เดินขึ้นเขา แล้วได้หาที่สัปปันยะอยู่แล้วนั่งสมาธิ อยู่บนเขามะรวนแห่งนั้น เมื่อออกจากสมาธิ ท่านก็จะมาบิณทบาตรโดยลงมาจากเขาพร้อมลูกสิษย์เป็นสุนัขและแมว เดินตามท่านมาด้วย เสมอ เป็นความชินตาของชาวบ้านแทบนั้นๆ เมื่อท่านอาพาธหนักลงมาบิณทบาตรไม่ได้ ก็มีหมาแมวลงมาหาอาหารให้แทน จนหลายๆครั้งชาวบ้านสงสัย เลยขึ้นเขามะรวนไปดู ปรากฎว่าท่านได้มรณะภาพเสียแล้ว ในท่านั่งพร้อมกับที่ขามีหนอนไชอยู่ ชาวบ้านไม่ทราบชื่อท่าน จึงตั้งชื่อท่านว่าหลวงปู่ทวดหนอน ความศักดิ์สิทธิ์ของท่านกล่าวคือ ถ้าชาวบ้านที่อาศัยอยู่ตีบเขามะรวน เวลาหุงข้าว ถ้าไม่ขอท่านก่อน ข้าวจะไม่สุกจะดิบจะไหม้ทุกครั้ง ต้องขออนุญาตท่านก่อนเสมอๆ บางทีวันพระก็จะปรากฎเป็นลำแสงวิ่งไปมาระหว่างเขามะรวน มีเสียงตึมดังกึกก้อง ยามมีงานเล่นโนราก็ต้องบนบานสานกล่าว เล่าถ้าไม่บนบาน ก็จะแสดงมโนราไม่ได้ ครูสุซึ่งเป็นภรรยาตำรวจที่นาเระเล่าให้ผมฟังว่า ตอนเด็กๆหลังกลับจากโรงเรียน ต้องเดินตามคันนา และมืดมากเกิดความกลัว ได้หันหน้าไปที่เขามะรวนอธิฐานถึงหลวงปู่ทวดหนอนช่วยด้วย ปรากฎมีลำแสงคล้ายๆไฟฉายส่องลงมาจากเขาเป็นทางให้ครูสุเดินทางต่อไปได้ในยามค่ำคืนวันนั้น ความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงปู่ทวดหนอน ท่านอาจารย์จึงได้สร้างเป็นวัตถุมงคลให้ชาวบ้านเคารพกราบไหว้ และยังความระลึกถึงหลวงปู่ทวดหนอน ให้เป็นขวัญและกำลังใจ แก่คนไทยพุทธ เหรียญหลวงปู่ทวดหนอนมีประสบการณ์มาก ตั้งแต่วัดดอนกลาง และวัดดอนตะวันออกได้เชิญอาจารย์ทิมวัดช้างให้มาเสกด้วย ออกในปี2505ถึงขนาดยิงไม่ออกเลยทีเดียว ส่วนที่วัดสำเภาท่านอาจารย์ก็เคยสร้างเหรียญหลวงปู่ทวดหนอนไว้เช่นกัน ตอนที่ผมยังอยู่ ผู้กำกับประกอบ ผกกสภ ปะนาเระในขณะนั้น ได้ดำริจัดสร้างขึ้น ซึ่งได้ทำพร้อมอาจารย์ทอง แห่งวัดสำเภาเชย หลวงปู่ทวดหนอนเนื้อว่านนี้ท่านอาจารย์ทองได้ทำตามสูตรเหมือนหลวงปู่ทวดรุ่น97 อย่างที่ท่านเคยไปเสกมาแล้วที่วัดช้างให้ พี่น้องตำรวจทหารประชาชน ต่างมาช่วยตำผง สตต นะ สตตเสถียรก็ช่วยกันตำผง แล้วกดพิมพ์ให้อาจารย์ทองเสกวันทำพิธีได้ฤกดิ์ปรากฎพระอาทิตย์และพระจันทร์ทรงกรด ยังความดีใจมาสู่อาจารย์ทอง การปลุกเสกต้องลากสายสินจน์จากเขามะรวนมาที่วัดสำเภาเชยหลายสิบกิโล ผมยังจำภาพเหตุการณ์นี้ได้ สิ่งหนึ่งที่อาจารย์ทองบอกก็คือ ท่านได้ประกาศว่าพระผงหลวงปู่ทวดหนอนนี้ ใช้แทน97ได้เลย ท่านทำประมาณถ้าจำไม่ผิด6หมื่นหรือ8หมื่นองค์เห็นจะได้ ผมต้องเวียนมาช่วยอาจารย์ทองแจกอยู่หลายวัน มีประชาชนต่างแห่แหนเข้าแถวกันมารับของแจก องค์นี้ครับ อาจารย์ทองประกาศลั่น ต่อหน้าหมู่เหล่าที่มารับวัตถุมงคลว่า แมลงวันมันไม่ได้กินเลือดพวกเราหลอก คิดดูเอาเองว่าท่านแน่นอนในวัตถุมงคลของท่านขนาดไหน แต่ท่านได้บอกว่าเราทำแจกห้ามเอาไปขาย จะดังเหมือนหลวงปู่ทวดรุ่น97เลยทีเดียว ชาวบ้านพ่อค้าประชาชนต่างหวงแห่งหลวงปู่ทวดหนอนรุ่นนี้มาก เพราะจากคำประกาศของอาจารย์ทองที่มีเมตตาเสกอย่างเติมกำลัง เป็นรุ่นเดียวและรุ่นสุดท้าย แล้วท่านก็ไม่สร้างอีกเลย ผมแจกจนเมื่อยมือทุกวัน ถ้ามองจากวัตถุมงคลคล้ายๆหลวงปู่ทวดแต่ไม่มีบัว ด้านหลังจะมียันต์กำเนิดมีหลายขนาดเล็กกลางใหญ่ สี่เหลี่ยม ทราบว่าขณะตำผงจะต้องคาถาบทหนึ่งไปด้วยผมจำไม่ได้ครับ ส่วนปัญหาอื่นๆก็คือการกดพิมพ์แล้วไม่จับเป็นองค์อาจารย์ทองได้กำหนดจิตถามหลวงปู่ทวดหนอน ได้คำตอบว่าจะต้องใช้น้ำผึ้งเป็นส่วนผสม พระจึงหอมน้ำผึ้งและมองดูยังเปียกๆครับ