สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ราชวงศ์กรุงธนบุรี

ขอเล่าอีกนิดก็แล้วกัน ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ถ้าผมเป็นพระเจ้าตากสิน[สมมุตินะ]ผมจะมีความคิดว่า

1 นี่เราเกิดในสยามประเทศ ประเทศนี้มีบุญคุณกับเรา เราควรตอบแทนคุณแผ่นดินนี้ด้วยชีวิตเรา
2 เมื่อเราช่วยกันกอบกู้เอกราชได้แล้ว เราควรวางรากฐานไว้บ้างพอสมควรโดยเฉพาะเรื่องการทหาร การป้องกันประเทศ แลเรื่องปากท้องคือท้องพระคลังให้ประเทศตั้งอยู่ได้ก่อนเป็นเบื้องต้น
3 เมื่อเราได้ตั้งรากฐานได้ดีพอสมควรแล้ว เราควรจักคืนอำนาจให้แก่ผู้มีเชื้อสายแห่งบรมวงค์กษัติย์แห่งสยามประเทศ เพราะอันตัวเราเองนั้น เรารู้ดีว่าเราเป็นเพียงสามัญชนธรรดา และมีเชื้อสายทางประเทศจีน ควรแล้วให้เป็นเช่นนี้ แลในคราวนี้ก็มีเพียงสหายเราคือสมเด็จเจ้าพระยามหากษัติย์ศึก เท่านั้น เพราะเนื่องด้วยเป็นบุตรแห่งท่านพระยาจักกรีผู้สืบเชื้อสายแห่ง กษัติย์แห่งอโยธยา สยามประเทศนี้
4 ด้วยการฆ่าที่เราก่อไว้เป็นบาบอย่างยิ่ง ปั้นปลายชีวิตเราที่เหลือคือการเข้าสู่ร่มพระพุทธเสมาผ้ากาสาวภัตร์ ดำรงอยู่มรเพศพรหมจรรย์

อนึ่งเราจะพึงรำลึกถึง ท่านพระยาพิชัยดาบหัก ผู้เป็นเสมือนแขวนขวา อวัยวะสำคัญแก่เรา แลเราควรจะบอกกล่าวเรื่องนี้ให้เขาทราบอีก1คนด้วยเท่านั้น

และถ้าหากผมเป็นพระยาพิชัย ดาบหัก [สมมุติว่านะครับ]

ข้าพระพุทธเจ้าอนุโมทนาในสัมมาทิฏฐิ และพระปรีชาญาณของพระองค์พระเจ้าข้า แต่ด้วยเหตุการครั้งนี้ ยากนักที่เหล่าข้าทาสและประสกนิกรทั่วไปแห่งสยามประเทศจักเข้าใจได้ เราควรจะกระทำการให้สมเหตุ สมผลสมจริงกับสถานการณ์ และเพื่อช่วยให้สมเด็จพระเจ้าพระยามหากษัติย์ศึกได้ครองราช สมควรแล้ว ที่หม่อนฉันจะยินดีถวายชีวิตเพื่อเป็นสักขีพยาน
สร้างเหตุให้เชื่อถือได้ว่า เหตุการณ์ดังกล่าวเป็นเสมือนจริงทุกประการ แลชีวิตหม่อมฉันนั้น ยินดีถวายให้พระองค์เพียงผู้เดียว หม่อมฉันจักรับใช้แต่นายเพียงผู้เดียว คือพระองค์เท่านั้น

ผมรู้ดีว่าเรื่องนี้มิควรนำมากล่าวสมมุติ หากเป็นการล่วงเกินลูกขอกราบขอขมา แต่ลูกขอยืนยันด้วยความสัจจริงว่ามีเจตนาอันดีและบริสุทธิ์ ซึ่งเราคนไทยควรมีสัมมาทิฏฐิ ในการคิดดีทำดีสร้างความดีเพื่อประเทศบ้านของเรา อย่างน้อยผมก็เชื่อว่า มหากษัติย์ไทยและวีระบุรุษไทยทุกพระองค์ล้วนทรงมีบุญคุณอันใหญ่หลวง หาอะไรเปรียบไม่ได้ บุญกุศลและความดีทั้งหลายทั้งปวงที่ลูกได้เคยสร้างสังสมไว้ทุกภพชาติ ลูกขออุทิศให้และขอบูชาเหล่ากษัติย์และวีระบุรุษไทยทุกพระองค์ครับ สาธุ

 

ผมรู้และเข้าใจ แค่เพียงว่า ท่านพระยาพิชัยดาบหัก ท่านเป็นผู้ที่ได้ชื่อว่า มีความจงรักภักดี ต่อนาย คือพระเจ้าตากสิน อันยากนักจะหาผู้ใดที่มีความซื่อสัตย์ เสมอเหมือนท่าน
และหากพิจารณาให้ดีแล้ว ผมคิดว่า ท่านสมเด็จพระเจ้าตากสินและพระยาพิชัยดาบหักเป็นบุคคลผู้ปิดทองหลังพระปฏิมากร จริงแท้เป็นที่สุด ครับ และด้วยความดีที่ท่านมีแก่บ้านเมืองเรา
ควรแล้วที่เราจะกระทำการสักการะบูชาและ เป็นผู้มีความกตัญญุตาต่อผู้มีพระคุณต่อสยามประเทศครับ สาธุครับ

 

การสมมติ ก็เป็นเพียงแค่การสมมติ แต่การใช้ความคิดแทนว่าหากสมมติควรเช่นนั้นอย่างนี้ จะควรหรือไม่แล้วทิฏฐิแต่ละคน ถ้าหากถามความคิดส่วนตัว คิดว่าไม่ควรนำความคิดตนเองไปเปรียบและไม่กล้าไม่บังควรไปเทียบกับพระองค์ โดยเฉพาะการสามัญชน ซึ่งทั้งสองราชวงค์ก็มาจากการเสด็จปราบดาภิเษกไม่ใช่การบรมราชาภิเษก

 

ความจริงในโลกนี้ มีอีกมากมาย ยากนักหยั่งถึง บางสิ่งรู้แล้วได้ประโยชน์อันใดเล่า
บางสิ่งรู้แล้วเกิดมีศรัทธา นำพาเราเจริญข้ามพ้นภพชาติได้เป็นจริง
ดังโบราณกล่าวไว้ดีถ้วนแล้วนา

บางสิ่งเราไม่รู้ ควรหรือติเตียนเขา บางสิ่งเราไม่รู้ใยไม่เปิดใจรับฟังเล่า ดีแท้เกิดแก่ตน

สรรพสิ่งไซร้ล้วนมีมากมายนัก เราไม่รู้ด้วยเพราะเหตุเรายังไปไม่ถึง ด้วยสติปัญญาความพากเพียร ซึ่งยังให้เราถึงยังซึ่งจุดหมาย แลด้วยเหตุนี้ อันความประมาทมีย่อมละได้ถึงได้
ท้ายที่สุดแห่งธรรมคือการรู้แจ้งบังเกิดได้ที่ใจตน

 

สิ่งที่พูดหน่ะเข้าใจ.....

แต่ในทางการปกครอง ไม่ใช่สิ่งที่ควรออกมาเปรียบ....

 

ดวงจิตของพระยาพิชัย ท่านก็เคยเป็นกษัตริย์องค์หนึ่งในบ้านพลูหลวง หากเป็นลูกหลานก็จะทราบกันดี เนื่องจากผมก็เคยเกิดในลูกหลานบ้านพลูหลวงมาเหมือนกัน ก็เลยทราบ อิอิ เรื่องแบบนี้มันเป็นสายใย สายกรรม สายโพธิญาณ อธิบายไปก็จะสงสัยไม่จบไม่สิ้น ต้องเป็นพุทธวงศ์สืบๆวงศ์กันมา ถึงจะเข้าใจ ก็เลยต้องเล่าเป็นเรื่องจริงอิงนิยาย บอกไว้ให้คิด เป็นการสอนให้เห็นกฎแห่งกรรม

 

พระนามพระพุทธเจ้าสิบพระองค์ที่ปรากฎแล้ว เช่นพระศรีอาริยเมตรไตรย หนึ่งในสิบพระองค์นั้น มีดวงจิตของพระยาพิชัยด้วยครับ ส่วนพระเจ้าตากสินก็เป็นหลวงปู่ทวดนั่นเอง ถ้าท่านมาโปรดท่านก็มักจะมาในรูปลักษณ์พระสงฆ์ จากที่หลายๆท่านพูดๆกัน อย่างผมก็เคยฝันว่าไปเจอพระสองรูป รูปหนึ่งเป็นพระคือหลวงปู่ทวด ท่านกลายเป็นอีกองค์แต่ในฝันกำลังเป็นพิธีพระราชทานเพลิงอยู่ แต่องค์ท่านอยู่ในลักษณะยืน ก็คือท่านพยายามบอกว่า หลวงปู่ที่ยืนคือรูปใน ตอนนี้ผมก็ได้คำตอบแล้ว คือหลวงปู่ดู่นั่นเอง อันนี้ฝันไปตรงกับเรื่องที่ถูกบันทึกไว้ แล้วก็นิมิตอีกหลายครั้ง ที่มักจะเห็นพระสองรูป ในว่าท่านจะมาในปางไหน บางทีก็เป็นพระหนุ่ม แต่ผมจำรอยยิ้ม พระเมตตาของท่านได้ อิอิ
อันนี้บอกฝบ้ไปเยอะมากเลย 555

 

บางทีผมอาจจะอุปทานกินหรือเข้าใจผิดไปเองในหลายๆเรื่องก็ได้ครับ อิอิ
แต่ชาตินี้ ถามว่ามีเชื้อสายไหม ก็มีเหมือนกัน แต่สายโลหิตห่างมาก ไม่ได้สายตรงเหมือนบางคนที่แวะเข้ามาในกระทู้นี้ อิอิ ที่ว่ามี มีจริงๆคือพ่อแม่ก็เป็นคนใต้ ชุมพร สุราษฎร์ ซึ่งก็มาจากสายตรงแบบตอนปลายๆ พ่อก็ไปทางจีน แม่ก็ไปทางแขก 555 คือรุ่นหลังๆก็ทำสวนทำไร่ ไม่มีการบันทึกวงศ์ตระกูลอะไรกันมาก แค่เล่าๆกันไว้ จะไปไล่ชื่อว่าลูกเต้าใครก็ไม่ค่อยรู้ เหมือนพวกสายตรง ดังๆแต่แปลกคือ ทำไมไม่ค่อยจะมาทางธรรมกันเท่าไหร่ 555 พอมีวาสนามาเจอต้นสาย บางทีก็ไม่รู้หรอกว่า คุณทวดท่านรีเทริน์มา ท่านอุตส่าห์แวะมาทักทาย อะไรงี้ อิอิ มันเป็นสายใย สายกรรม แต่ครูอาจารย์ท่านมักจะสอนไว้ว่า อดีตคืออดีต หากไปยึดไปติดมันมากมันจะทุกข์ หรือมัวแต่ไปตามหาก็จะเสียเวลามาก ถกเถียงกันไม่มีที่สิ้นสุด ก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ หายากที่ลูกหลานเชื้อสาย จะมีความสามารถที่จะรู้ในเรื่องที่เป็นการเวียนว่ายตายเกิด แต่ก็มีวิธีเหมือนกัน โบราณว่าหากเป็นเชื้อสายกันมา มันจะหอม คือมันเป็นศัพท์หมายถึงว่า เลือดเนื้อเชื้อไข อะไรงี้ ซึ่งหากทำจิตสบายๆ รับสัมผัสบางอย่างให้ดีๆ ก็จะรู้ได้ไม่ยากเลยว่า คนนี้เกี่ยวกับเรามาไง ซึ่งมันเป็นเรื่องของกรรมอีกเช่นกัน 555 หากมีวาสนาต่อกันจึงจะเข้าใจ และผูกพันธ์กันตามสายใย

 

เรื่องหนึ่งที่ลูกหลานควรจะรู้ หากดูหลักเหตุและผล เช่น ทำไมพระเจ้าตากสิน ท่านกอบกู้บ้านเมืองได้ในเวลาหกเดือน เพราะอะไรคนไทยส่วนใหญ่ถึงเข้าไปสบทบกับท่าน พระองค์มีเชื้อจีนนั้นถูกต้อง แต่เป็นเชื้อจีนทางคุณแม่ของท่าน ส่วนคุณพ่อของท่านหรือบิดาของท่าน ในสายธรรมหลายคน รู้ว่าคือ พระเจ้าอยู่หัวบรมโกษฐ์ คือ ในช่วงอยุธยา จีนก็มีการค้าขาย เชื่อมสัมพันธ์กับสยามเรา น่าคิดไหมครับ อิอิ
ส่วนเรื่องท่านทองอินทร์ ณ ราชสีมา หากย้อนไปดูทำไม หลักฐานหลายอย่างหายไป ทำให้เกิดความสงสัยในหลายๆเรื่อง ก็เพราะเพื่อการแก้ไขปัญหาเรื่องที่เจ้าหนี้ที่คิดไม่ชอบ ที่หวังจะมาได้ลาภยศในสยาม ดังนั้นประเด็นของการเสียสละ ไม่มีกษัตริย์องค์ไหนที่ยอมเสียสละความสุข เพื่อประชาชนของพระองค์ พระเจ้าตากสิน ทรงยอมสละบัลลังก์เพื่อไม่ให้ลูกหลานไทยต้องเป็นทาสเจ้าหนี้ พระเจ้าตากสินไม่ได้คิดจะเบี้ยวหนี้ แต่พวกเจ้าหนี้นี่แหล่ะที่คิดไม่ดี จะเอาบ้านเมือง จึงเร่งรัดหนี้ ทั้งๆที่ถ้าพระเจ้าตากทรงผ่อนชำระให้ ตามปกติก็จะทำได้ แต่นี่เจ้าหนี้รู้มาก พระเจ้าตากท่านทรงคิดวิธีแก้ปัญหา และสุดท้ายรัชกาลที่หนึ่งเพื่อนเก่าของท่านก็ทรงเสียสละ ยอมถูกคนประนามว่าทรยศเพื่อน ทั้งๆที่จริงแล้ว ไม่มีการทรยศ แต่อย่างใด และไม่มีการสำเร็จโทษแต่อย่างใด
ทางธรรมของบันทึกและรู้กันแบบนี้ แต่ประวัติศาสตร์ว่ากันไปตามบันทึกของพงศาวดาร
พงศาวดารก็ว่า ไว้ว่า ท่านทองอินทร์เป็นกบฏ ถูกสำเร็จโทษ แล้วทำไม จึงมีเ้จ้าเมืองเพชรบุรี คือท่านสุขลูกท่านได้ เพราะคนที่กบฏต้องถูกลงโทษกี่ชั่วโคตร ก็คงเดากันได้ จะเขียนแก้ไขอย่างไร แต่บางเรื่องเมื่อระยะเวลาผ่านไป มันก็มีข้อสังเกตได้ นั่นเอง

 

เชื่อผมเหอะ ผมเคยเป็นพระเจ้าศรีธรรมาโศกองค์หนึ่งมาก่อน แล้วดันเคยเป็นยามาดาด้วย รับรองได้ว่า คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ ไม่ได้โม้ แต่ขี้คุย 555

 

ก่อนที่ผมจะได้กินตำแหน่งพระเจ้าศรีธรรมาโศก คือผมเคยเป็นคนแถวอินเดียมาก่อน คือ เอาชีวิตปกป้องพระทันตธาตุ แล้วให้ลูกสาวคือพระนางเหมชลา อัญเชิญมา ความดีของการเอาชีวิตปกป้องพระศาสนา ต้องเอาแบบอย่าง อิอิ

 

และเคยมีวาสนาเป็นลูกชายของท่านพันธุรเสนามาด้วย จึงได้เป็นลูกเป็นหลานของพระเจ้าตากสิน ตามพ่อมาหลายวาระ เพื่อเอาชนะกิเลส จนพวกเราเสียสละได้แม้นกระทั่งชีวิต เพื่อโพธิญาณเราจึงยังต้องเวียนว่ายกันต่อไป สายใยมันมีทั้งนั้นแหล่ะ ใครบ้างไม่รักลูกไม่รักหลาน หากจำกันได้ มีเหรอที่จะทำไม่รู้ไม่ชี้ ดูอย่างท่านพ่อพระอินทร์ ท่านก็ไม่ทิ้งลูกท่านเลย ท่านช่วยจนกว่าลูกท่านจะนิพพานนั่นแหล่ะ นี่เรียกว่าพระคุณของพ่อของแม่ หาที่สุดมิได้ การทำความเข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรมกับการเวียนว่าย สอนอะไรได้หลายๆอย่าง หากจะว่าไป สุดท้ายแล้ว อะไรคือความยิ่งใหญ่ที่สุด แม้นแต่โพธิญาณก็ต้องมีความรักในเืพื่อนร่วมชะตากรรม หากไม่รักกัน ก็ไปนิพพานตั้งนานแล้ว อิอิ

 

เรื่องที่ท่านเจ้าคุณเล่ามานี้ เรื่องนี้ทราบ พระองค์มีเชื้อสายมาจากกษัตริย์อยุธยาเป็นเกร็ดประวัติศาสตร์ลางมากๆ ไม่มีใครพูดถึง.....

 

แต่สองเรื่องนี้ จนปัญญา อิ อิ ไม่ทราบได้....

 

เรื่องนี้ ใช่เลย....

 

ผมจะขอฝากมโนมยิทธิ ครั้งหนึ่งไว้เป็นเรื่องราวที่ได้สนทนากับท่านพระยาพิชัยดาบหัก เมื่อหลายเดือนก่อนไม่นานนักซึ๋งมีรายละเอียดดังนี้

พระยาพิชัยดาบหัก ท่านเล่าว่า นายเราสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เกิดที่อยุธยา ติดริมแม่น้ำสะแกกรัง เมื่อตอนที่บิดาและมารดาไปค้าขายที่อยุธยา
บิดาของท่านเป็นคนเชื้อสายจีนมากจากประเทศจีนแผ่นดินใหญ่ ส่วนมารดาท่านเป็นคนไทย เป็นลูกสาวของเสนาอำมาตย์ ผู้หนึ่ง
นายเราชอบการต่อสู้ ทั้งการชกมวย และการใช้มีดดาบหอกในการต่อสู้ ตั้งแต่ยังเล็ก
บิดาของนายเรา ทำการค้าขายกับท่านเจ้าเมืองอุตรดิษฐ์และเมืองกำแพงเพชร และเมืองตาก ตลอดจนเมืองอยุธยา ตลอดจนกลับไปค้าขายกับประเทศจีนอันเป็นบ้านเกิด
บิดาของนายเรามีความสนิทสนมใกล้ชิดกับท่านเจ้าเมืองตากเป็นอย่างมาก และเคยถวายงานรับใช้แก่พระยาจักรีด้วย และเป็นที่สนิทสนมกันพอสมควร
บิดารของนายเนาได้มีความดีความชอบจึงได้ถูกแต่งตั้งให้เป็นขุนนางเก็บเงินที่ด่าน และดูแลด่านภาษีอากร และด้วยเหตุนี้เอง บิดาของนายเราจึงได้มีโอกาสใกล้ชิดและถวายงานรับใช้พระเจ้าอยู่หัวบรมโกษฐ์อยู่บ้าง ครั้นเมื่อนายเราเติบโตขึ้นจึงได้ไปช่วยบิดาและช่วยเจ้าเมืองกำแพงเพชรและเมืองตาก เป็นขุนนางช่วยบิดา
ครั้นบิดาของนายเราถึงแก่กรรม นายของเราก็ได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นและรับผิดชอบดูแลงานทั้งหมดแทนบิดาและงานอื่นๆ ตลอดจนไปช่วยงานท่านเจ้าเมืองตาก และประกอบกับช่วยเหลืองานอื่นอีกมากมาย ครั้นเจ้าเมืองตาก ถึงแก่กรรม ตำแหน่งเจ้าเมืองตากก็ว่างลง

พระเจ้าอยู่หัวองค์ถัดมาท่านเห็นว่านายชองเรา มีความรอบรู้ในงานการติดต่อค้าขาย ตลอดจนมีความสนิทสนมใกล้ชิดขุนนางเสนาแห่งเมืองตากดี และรอบรู้ในอาณาเขตบริเวณแห่งเมืองตากดีและนายของเราเป็นผู้มีความสามารถในการต่อสู้ เนื่องด้วยเมืองตากเป็นเมืองปราการชั้นนอก จึงเห็นสมควรให้นายของเราขึ้นมาดำรงตำแหน่ง เจ้าเมืองตาก เป็นพระยาวชิระปราการ

แลหลังจากสิ้นเจ้าอยู่หัว ต่อมาสมเด็จพระบรมราชาขึ้นครองราช บ้านเมืองอ่อนกำลัง เกลือเป็นหนอน ศรัตรูมีกำลังมาก ถึงเวลาที่สยามประเทศชะตาตกเกิดกลียุค จึงทำให้
เราต้องเสียความเป็นเอกราช อยุธยาและเมืองสำคัญหลายเมืองได้รับความเสียหายมาก
การกอบกู้เอกราชจึงเกิดขึ้นด้วยความตั้งใจแน่วแน่ของนายเรา นายเราพร้อมด้วยท่านสมเด็จเจ้าพระยามหากษัติย์ศึกซึ่งเป็นพระสหายกันนั้น พร้อมกับในขณะนั้นก็มีคนไทยผู้รักชาติผู้มีความกล้าหาญอีกมากมายต่างพร้อมใจกัน จึงได้รวบกำลังพล และวางแผนตีพม่าและจนสามารถกอบกู้เอกราชได้เป็นการสำเร็จ

กระผมขอบอกกล่าวเรื่องราวเพียงแค่นี้นะครับ และสิ่งอื่นๆต่างๆที่ผมทราบมา ผมมีความเชื่อมันและส่วนหนึ่งก็ตรงกับท่านหลวงพ่อฤาษีลิงดำที่ท่านเคยพบพระเจ้าตากสินซึ่งผมเพิ่งมาอ่านเจอในwebพลังจิตเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ผมจึงมั่นใจได้ว่าสิ่งที่ผมเข้าใจน่าจะถูกต้องเพราะตรงกันอย่างบังเอิญทั้งสถานที่เกิด ที่ริมแม่น้ำสะแกกรังและประวัติบางส่วนครับ

ตลอดจนสิ่งที่ผมสมมุติก่อนหน้านี้นั้น ความจริงเป็นเรื่องจริงที่ท่านกล่าวไว้และฝังอยู่ในสมองผมว่าเป็นแบบนี้จริง และความจริงแล้วผมก็ไม่อาจกล่าวอ้างคำพูดของท่านผู้นั้นได้เพราะสูงเกินอาจเอื้อม แต่เรื่องนี้ท่านพระยาพิชัยดาบหักท่านกล่าวตรงกัน
สุดท้ายนี้ผมไม่ได้บอกว่าใครผิดหรือใครถูก ความจริงย่อมคือความจริง เราไม่ควรคิดว่าเราถูก ผู้อื่นผิด หรือเราผิดผู้อื่นถูก แต่เราควรวางใจให้เป็นกลางรับฟังทุกอย่าง และสุดท้ายความจริงย่อมปรากฏ หากเป็นเช่นนั้นผู้กระทำบาบสั่งให้ฆ่าก็ดีหรือเป็นผู้ฆ่าพระเจ้าตากสินผู้เป็นพระโพธิสัตว์พระองค์หนึ่งนั้น ย่อมต้องได้รับโทษ ตกนรกอเวจี แต่เรากลับเห็นว่า เขาเหล่านั้นผู้เกี่ยวข้อง หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ เพราะด้วยจิตของเขาเหล่านั้น และจิตของเสด็จพ่อ สมเด็จพระพุทธยอดฟ้าท่านทรงเป็นมหาเทพ มีจิตงดงามไพบูลย์พร้อมรัศมีกายสว่างสง่างามมาก ผู้หนึ่งในดุสิตวิมาน

อนึ่งผมขอฝากเตือนทั้งตัวกระผมเอง ท่านพระยาเดโชและท่านผู้อื่นๆทุกท่าน
ขอท่านทั้งหลายพึงไม่ประมาทในอภิญญาญาณที่ท่านหรือผมมี เพราะอภิญญาญาณเป็นเรื่องของโลกียะ ย่อมเกิดขึ้น ตั้งอยู่และเสื่อมไปดับไปได้ในที่สุด เราทั้งหลายพึงไม่ประมาท ผมไม่อาจกล่าวอ้างว่าท่านเหล่านั้น รู้จริงหรือไม่จริง มีอภิญญาญาณจริงหรือไม่จริง ถึงแม้ผมรู้กระผมก็ไม่อาจกล่าวอ้างได้ แต่สุดท้ายเจ้าตัวย่อมรู้จริงอยู่แก่ตน ผู้ใดอวดอุตริมนุษยธรรม เกินจริงและบิดเบือนก่อให้เกิดโทษหรือก่อเชื้อให้เกิดบาบกรรม การกระทำของผู้นั้นย่อมเป็นบาบ พึงให้สำรวมและมีสติระวังไม่ประมาทด้วยเถิดครับ เราขอเตือนทั้งตัวเราเองและท่านทั้งหลาย ด้วยความปราถนาดีครับ สาธุ

 

อืมมม ก็แค่นั้นี้แหล่ะ ที่ต้องการ....

การรู้ โดยเฉพา คำว่า โลกียะอภิญญา ไม่เคยหลุดออกมาจากปาก เพราะไม่เคยบอกใคร ไม่เคยอ้างให้ใครฟัง จะมีหรือไม่มีก็ไม่บอกใคร ไม่รู้จะบอกไปทำไม มันเป็นแค่ของแถมของนักปฏิบัติ จริงๆ ทุกท่านก็ทราบอยู่ ทุกอย่างเกิดขึ้น ผ่านไป ไม่คงทน เป็นแค่อุปโลกของโลกธรรมขึ้นมาตามสภาวะ ท้่ายสุดก็ไม่มีอะไร.....

 

อ้อ ลืมบอก ถึงอย่างไรพวกเราเป็นเพื่อนร่วมโลกกัน อิ อิ ยังไงๆ ก็คงเกี่ยวพันกันไปเกี่ยวพันกันมา ระลึกได้ก็ดี ระลึกไม่ได้ก็อีกอย่าง สุดท้ายปลายทาง เราก็มุ่งสู่วิมุตกันทั้งนั้น....

ขอขอบคุณในการให้ความรู้ ในการเตือนสติ เพราะอาจมีใครอีกหลายท่านเข้ามาอ่าน จะได้ช่วยๆ กันประคับประคอง สติ และ ใจ ของตน ไม่ให้หลงทาง.....

 

เราเป็นชาวพุทธ เราเป็นคนไทย ผืนแผ่นดินไทยมีคุณต่อเรามาก ผมยินดีและดีใจที่ได้ร่วมแสดงความคิดเห็น ผิดพลาดพลั้งไปขออภัยทุกท่านด้วยนะครับ คนบางคนดูเหมือนดุร้ายแต่ลึกๆแล้วใจดี มีเมตตา และผมเองต้องขอขอบคุณท่านเจ้าของกระทู้ด้วยครับ ที่เจตนาที่ดี ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ครับผมคงไม่รบกวนแล้วครับ

สุดท้ายนี้ เรียนคุณสร้อยฟ้าปิ่นมาลากุล ผมเพิ่มชื่อให้อย่าโกรธนะครับ ขออวยพรให้คุณพบแต่สิ่งดีๆและประสบความสำเร็จในทุกๆด้าน ขององค์สมเด็จเสด็จพ่อพระปิยะ โปรดคุ้มครองคุณด้วย ขอให้มีสติปัญญา รู้ทันรู้แจ้งในสิ่งต่างทั้งปวงเพื่อเป็นประโยชน์เป็นทางสร้างกุศลสร้างบารมีสืบต่อไป เดินตามรอยเท้าพ่อสมเด็จพระปิยะ ได้สำเร็จดีพร้อมบริบูรณ์ทุกประการครับ