(ภาพเดินทางไป)ปฐมกฐินหลวงปู่คำเป็ง รับบุญใหญ่และรับพระเป็นที่ระลึก

รูปที่เห็นในวันงานไหว้ครูที่ตำหนักพี่โคมฉาย สอบถามได้ความว่าปริ้นเอามาจากในเว็ปเคลือบแข็ง แล้วนำมาให้หลวงปู่ลงอีกที ครับ

 

ขอแจมด้วยคนครับ

 

อนุโมทนากับทุกท่านที่ไปร่วมงานกฐินในครั้งนี้ด้วยครับ

 

ไปมาด้วยครับ ขับรถไปเองนึกว่าไม่ไกล โอโห คิดผิดครับ รุ้อย่างนี้ทิ้งแฟนไว้ที่บ้านไปกับ พี่ๆดีกว่า มีรูปถ่ายรอบๆวัดมาฝากครับด้านในคงมีคนถ่ายเยอะแล้ว เผื่อ มีคนสนใจจะสร้างอะไรเพิ่มให้หลวงปู่ครับ หุหุ ;aa21

ไปถึงวัด 10 โมงพอดี เดินเล่นแถวๆบริเวณวัดครับเพราะไม่เคยมา นึกว่าจะคนไม่เยอะปรากฏว่าเยอะมากๆครับ พี่ๆ ชาวบ้านแถวๆนั้นใจดีครับ

ได้รูปหลวงปู่ กับ พี่โคมฉายมานิดนึงครับ

 

ภาพคุณomkanez<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1648795", true); </SCRIPT> ข้างบน
อันนี้เป็นที่พักของหลวงปู่คำเป็งครับ
สร้างแบบง่ายๆ ด้านในมีที่จำวัดหน่อยเดียว
นอกนั้น เป็นวัตถุมงคลที่ปู่สร้างไว้ ปู่เสกทุกวันทุกคืน
เพื่อให้ลูกศิษย์ปู่มีความเจริญมั่นคง ก้าวหน้า

 

สาธุ....

อิ่มบุญ อิ่มใจ

กันถ้วนหน้าครับผม

รอพี่เม้าส์เอารูปมาลงให้ดูอยู่ครับ อยากเห็นรูป...อ่ะคร๊าฟฟ


^_^

 

ตอนตีสามครึ่ง ของวันเดินทาง ผมได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น
กดรับแล้วทำเสียงแหบแห้งๆ เหมือนคนเพิ่งตื่น
ฮาโหลล..(แบบแหบๆช้าๆ และงัวเงีย)

เสียงตาฉายดังเข้ามาในหู
อ้าว พี่เม้าท์ ตกลงไม่ไปหรือ

ไปไหนหรือ
ผมตอบ แบบแกล้ง งง งง

อ้าว ก็ไปงานกฐินปู่ไง นี่ยังไม่ตื่นอีกเหรอ
ตาฉาย ถูกอำจนเชื่อสนิท

ผมเลยต้องปล่อยก๊ากออกมาซะดังลั่น แบบใครอยู่ใกล้คงได้สะดุ้งสุดตัว
แต่ดีนะ ที่กำลังเปิดประตูจะออกจากบ้านแล้ว

เปิดฟ้าวันกฐิน ก็สุขใจแล้ว ที่ได้อำตาฉาย ฮะ ฮะ ฮ่า



ออกมายืนบนถนน ทำท่านายกวัก เรียกแท๊กซี่ แบบเท่ห์ๆ
เพราะวันนี้ใส่เสื้อแจ๊คเกต ตัวเก่งมาด้วย
แท๊กซี่เหลืองเขียว จอดหมับ ผมขยับขึ้นรถทันที
บอกไปปั๊มบางจาก ถนนเจริญราษฏร์

รถแท๊กซี่พาผมมาส่ง ที่บั้นท้ายรถบัส 2 ชั้น ที่จอดเลยปั๊มบางจากไปเล็กน้อย

ลงจากรถได้ ผมก็รีบฉวยกล้องขึ้นมาบันทึกภาพทันที
ไม่ให้เสียยี้ห้อ ตากล้อง 400 (ถ่ายไม่ถึง 500 ภาพ สักที)

 

หลังจากพี่สาม นำของขึ้นรถ เสร็จเรียบร้อยแล้ว
รถบัส ก็ทยานออกจากจุดนัดพบแรก มุ่งสู่จุดนัดพบที่สอง
ที่ปัมน้ำมันเจ๊ท บางใหญ่

ซึ่งเป็นข้อมูลโบราณ ตาฉายไม่ได้สำรวจ
ปัจจุบัน เป็นปั๊มน้ำมัน ป.ต.ท. ไปแล้ว
(ตาฉาย อีกแล้ว 555+)

ถึงจุดนัดพบที่สอง เกือบตีห้า
ตาฉายกับคณะนั่งรออยู่ที่ร้านสะดวกซื้อ ภายในปั๊ม
ทราบว่าเกือบขึ้นรถผิดคัน เพราะก่อนหน้านี้ มีรถบัสแบบเดียวกัน
วิ่งเข้าไปในปั๊ม เลยต้องผิดหวัง กลับมานั่งคุยกับซินแส บางใหญ่
ที่แวะมาส่งคณะกฐิน นับเป็นเกียรติอย่างสูง

 

เมื่อทุกคนขึ้นรถและจับจองที่นั่งกันลงตัวแล้ว
ตาฉาย ไม่รีรอ รับคว้าไมค์ ตามไสตล์ถนัด
ร่ายเสียงหล่อ หลอกล่อให้ท่านผู้ฟังเคลิบเคลิ้มทันที

 

รถบัส 30-0947 วิ่งออกจากจุดนัดพบสุดท้ายไปตามเส้นทางวงแหวนตะวันตก แต่วิ่งไม่ได้เร็ว เนื่องจากบนรถมีน้ำ หนัก เกินพิกัดผิดปกติ
จึงต้องแวะปั๊ม เพื่อให้ ท่านผู้โดยสาร ถ่ายน้ำหนัก ออกจากตัว


บางท่าน ไม่ยอมลดน้ำหนัก แต่แอบลงมาสังสรรค์สนทนาอยู่ข้างๆรถ บ้างก็ควักพระหลวงปู่มาอวดประชันขันแข่งกัน เป็นออร์เดิฟ ชิมลางกันไปพลางๆ

 

มีหลายท่านคิดว่าเป็นช่วงปลายเดือนเลยอดไปด้วยค่ะ
รวมทั้ง ณ. ด้วย
ยังไงก็อนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ

 

หลังจากถ่ายโอนน้ำหนัก และเสวนา เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ทุกคนก็เข้าประจำที่อีกเป็นคำรพสอง
ตาฉาย ก็ทำหน้าที่ จ้อผ่านไมค์ ทำรายการคุยกันเช้ามืด
จนผู้ฟังรายการ หลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ เลยต้องยุติทำรายการไปโดยปริยาย

 

รถวิ่งตัดบายพาส นครสวรรค์
มีน้ำท่วมเจิ่งนองขึ้นมาสองข้างทางที่รถวิ่ง

สักพักพระพิรุณก็โปรยปรายสายฝนลงมา
ขณะนั้นพวกเรากำลังมองหาร้านอาหาร
เพื่อบำรุงสังขารให้มีกำลังวังชา

พี่สามพาพวกเราไปร้านอาหารอร่อย
ภายในปั๊มน้ำมัน ชื่ออะไรผมจำไม่ได้
เพราะตอนนั้นตาลาย เพราะหิวจัดแล้ว

ฝนก็ยังไม่หยุดตก ต้องพากันฝ่าสายฝน
ออกไปยังร้านอาหารแบบบุฟเฟ่

ช่วงนี้ไม่ได้บันทึกภาพ เพราะมัวแต่กิน กับกินครับ

 

และล้ว รถก็มาถึงสี่แยกนครชุม
เลี้ยวซ้ายตรงไปยัง อาศรมสุขาวดี
ทุกคนเตรียมข้าวของที่จะนำติดตัวลงจากรถ

ต้องจอดรถไว้ริมถนน
เนื่องจากรถใหญ่ไมสามารถเข้าไปได้
เพราะติดสายไฟทางหลวง

 

เมื่อรถจอดสนิทดีแล้ว คณะกฐิน 33 ชีวิต ก็หอบหิ้วข้าวของลงจากรถ
เดินด้วยเท้ามุ่งหน้า ไปตามเส้นทางที่พี่สามเหลี่ยมบอกไว้ว่า
เป็นเส้นทางเดินที่ใกล้ที่สุด แม้จะต้องข้ามสะพานไม้เล็กๆ
ผ่านลำคลองที่ถูกน้ำซัดจนถนนขาดก็ตาม

 

ขณะออกเดินเท้าเข้าอาศรมสุขาวดี
เสียงตะโกน โห่นำขบวน ของพี่แขก (คุณมยุฉัตร)
ดังกังวานครอบคลุมไปทั่วท้องทุ่ง ที่พวกเรากำลังดินกันอยู่
แต่ไม่ไม่เสียงตอบรับ (ฮิ้วววว) ทั้งนี้อาจเป็นเพราะหลายคนยังตั้งตัวไม่ติด

น้องดาหลี อุ้มก้านเสียบธนบัตรปัจจัยกฐิน ไว้แนบชิดติดกาย
ไม่ยอมให้ใครมาแตะ และไม่ยอมให้หล่นหายแม้แต่ใบเดียว
มีคุณแม่คุมมาอยู่ข้างๆ

 

เดินมาได้สักพัก เหงื่อไม่ทันย้อยลงตาตุ่ม
ก็มีชายสูงวัย พอๆกับพี่สามเหลี่ยม มาบอกว่า
ให้เดินกลับไปเข้าอีกทางดีกว่า ขึ้นรถเข้าไปถึงวัดได้เลย

พวกเราก็ดีใจ ขี้เกียจเดิน เดินหันกลับไปที่รถ
เพื่อขึ้นรถไปลงหน้ากุฎิหลวงปู่ดีกว่า

แต่แล้วก็เจอพี่สามเหลี่ยม ไล่ให้กลับไปเดินทางเก่า
เพราะตาลุงสูงวัยเดียวกับพี่สาม ไม่รู้หรอกว่า รถใหญ่นั้น ยังไงๆก็เข้าไปไม่ได้

พวกเราเริ่มบ่นกันว่า แล้ววันนี้จะไปถึงอาศรมหลวงปู่กันไหมนี่

 

พวกเราหันกลับมาเดินทางเก่า เอาใจพี่สามเหลี่ยม
เสียง โห่ นำขบวนกฐิน โดยพี่แขก ก็ดังขึ้นมาอีก
เพื่อไม่ให้พี่แขกเสียกำลังใจ ผมจึงโห่รับ.....ฮิ้วววววว...
เสียงหัวเราะในหมู่พวกเรา ก็ดังขึ้น เพราะฟังเสียงโห่รับ เป็นเสียง หิววว

 

สักครู่พวกเราก็มาถึงสะพานด่านสุดท้าย
ก่อนจะเข้าสู่อาศรมสุขาวดี

ผมต้องรีบชิงข้ามไปก่อน เพื่อความปลอดภัย
เพราะไม่แน่ใจว่า หากให้ตาฉายข้ามนำไปก่อน
ผมจะได้มีโอกาสข้ามหรือไม่
สะพานอาจพังก่อนถึงคิวผมข้ามก็ได้

 

555 รูปนี้ตาฉายนั่งหม่ำบ่อหยุดคร๊าบ



และไม่แพ้กันมีพี่เม้าอยู่เคียงข้าง



หลวงปู่คำเป็งอยู่ในพิธีรับกฐิน



แอบถ่ายหน้ากุฏิหลวงปู่โปรดสังเกตุท่านใดเก้กท่ามากที่สุด