ชี้แนะแนวทางฝึกกสิณ 10 ...จากประสบการณ์ตรง

อธิษฐานให้รูปนี้ได้ขึ้นมาให้คนอื่นเห็นในกระทู้สิครับ

 

ทำให้ตัวเองทุกข์เปล่าๆเพราะความโง่ ! การฝึกจิตที่แท้จริงนั้น ต้องอย่าให้จิตกับร่างกายเกี่ยวพันกัน ต้องยกจิตออกจากกาย ไม่งั้นจิตจะติดระบบประสาททำให้เกิดเป็นทุกข์ไม่ใช่เป็นไปเพื่อทางพ้นทุกข์ การฝึกที่ทำให้ร่างกายเจ็บปวดหรือเกิดอาการแปลกๆตลอดเวลา เช่นตัวร้อนตลอดเวลา หรือรู้สึกตึงๆแล้วเจ็บที่กึ่งกลางระหว่างคิ้วตลอดเวลานั้น มันเป้นทุกข์ชัดๆ ท่านคิดดีแล้วเหรอที่ ท่านจะฝึกแบบนี้ ซึ้งพระพุทธโคดมท่านไม่ได้สั่งสอนไว้เลยด้วยซ้ำ ขนากเรายังโดนว่ามาแล้วเพราะเราโง่ที่ไปทำให้ระบบจิตไปติดกับร่างกายทำให้กึ่งกลางระหว่างคิ้วรู้สึกตึงๆแล้วทรมานตัวเองทำให้หงุดหงิดมากๆ พอตั้งสมาธิหน่อยก็ตึงแล้วทำให้ปวดหัว ทำให้หัวใจวูบ ท่านต้องคิดดีๆนะ อย่าได้ไปวางจิตไว้ตรงนั้นมีแต่จะทำให้ทุกข์เปล่าๆ จงวางจิตไว้นอกกาย หรือไม่ก็ ในศูนย์กลางร่างกายตรงส่วนที่ไม่มีผลกระทบทำให้ร่างกายเป็นทุกข์ แค่นี้ละพอ จิตกับกายต้องห้ามยึดติดกันไม่งั้นเราก็ต้องเป้นทุกข์แล้วทำให้คนอื่นเป้นทุกข์ไปด้วย !!

 

สิ่งที่ท่านกล่าวนั้น แม้จะถูกต้องตามหลักความเป็นจริงของโลก ตามหลักธรรมะ ตามคำสอนของพระพุทธองค์ แต่ท่านกล่าวความนี้ในกลุ่มบุคคลผู้ซึ่งจริตยังไม่พร้อมไม่เห็นตามคำกล่าวนี้ นอกจากไม่มีผลแล้ว ยังจะเกิดขุ่นข้องหมองใจกันต่อไปเสียอีกครับ

 

ข้อดีที่ผมเห็น ประโยชน์เรื่อง กสิณ ตามที่ จขกท.กล่าว คือถ้าทำได้..จะทำให้สมาธิทรงตัวครับ..ไม่ขึ้นๆลงๆเหมือนกรณีอื่นๆ..
ขอบคุณครับ

 

จริงอยู่ที่ท่านกล่าวมานั้นคือการทรมานสังขารเรา แต่เวลาปฎิบัติจะมีความสุข เมื่อเรารู้สึกกับกสิณนั้นๆ และจะสนุกกับการปฎิบัติ เมื่อเราไม่ได้ปฎิบัติเราจะรู้สึกถึงพลังของเราเองที่แผ่ออกมาโดยรอบ(สังเกตุได้จากบุคคลที่นั่งใกล้เรา) รู้สึกถึงพลังในร่างกายเรา ในหัวเราจะมีพลังที่เราสะสมจากการปฎิบัติ คนที่ไม่ชินหรือคนที่ไม่รู้เรื่อง(แล้วเอามาพูด)จะรู้สึกว่ารำคาญเหมือนทรมานตัวเอง
...........แต่เมื่อเราปฎิบัติถึงที่สุดหรือใกล้ที่สุดของกสิณแล้ว พลังต่างๆที่มีอยู่ในหัวหรือทั่วทั้งตัวเราจะจางลง รู้สึกได้แค่เพียงบางๆเท่านั้น และเมื่อเรากำหนดกสิณขึ้นมาหรือมองให้เกิดรูปกสิณพลังนั้นจะเกิดขึ้นมา ผมอาจอธิบายไม่ละเอียดพอแต่ก็ประมาณนี้ ผมเรียกลักษณะแบบนี้ว่าสูงสุดคืนสู่สามัญ(ใช้คำตามหนังสือจีน)

 

น่าสนใจดีนะคะ เคยเจอคุณกสิณเขียนไว้ในกระทู้นึงเกี่ยวกับการใช้กสิณรักษาผู้อื่นที่เป็นโรคมะเร็ง อยากทราบว่ากสิณประเภทไหนหรือคะ และดิฉันสามารถไปฝึกกับครูบาอาจารย์ที่ไหนได้บ้าง ช่วยแนะนำด้วยคะ

และก่อนถึงขั้นกำหนดจิตให้เป็นลูกไฟไว้ที่หว่างคิ้ว ต้องฝึกเพ่งเปลวไฟก่อนหรือเปล่าคะ

 

ใช้กสิณไฟ พร้อมอัดปรอท(เกิดจากการกำหนด)ให้กับผู้ที่ป่วยเป็นโรค ซึ่งผมเคยบอกไปแล้ว ว่าการรักษาถ้าเกิดจากร่างกายสังขาร โรคนั้นจะหยุดอยู่แค่นั้น แต่ถ้าเกิดจากการกระทำจากผีหรือเจ้ากรรมนายเวร หรืออื่นๆนอกเหนือจากนี้ จะหายขาด ส่วนการกำหนดให้เกิดไฟ(ไม่จำเป็นเป็นต้องเป็นไฟ แค่ลูกกลมๆหรือนึกถึงอะไรก็ได้)ที่หว่างคิ้วหรือกึ่งกลางหน้าผากนั้น ให้เกิดเป็นพลังก่อนถึงค่อยฝึกกสิณไฟหรือกสิณอื่นๆที่คุณๆอยากจะฝึก

 

แล้ว เจ้ากรรมนายเวร จะทำอย่างไรหละครับท่าน ส่วนนี้จะไปลงที่ใครแทน?
อย่าลืมว่ากรรม ตัดไม่ได้นะครับ!

 

บอกได้แค่ว่า กสิณอยู่เหนือกรรม กสิณสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตมนุษย์ เอาแค่นี้พอเดี๋ยวจะยาว เราเองรู้ไปก็เท่านั้นคงไม่เกิดประโยชน์

 

วาทะที่ต้องจดจำในรอบ 2600 ปี
ตั้งแต่พระพุทธองค์ได้ตรัสรู้มา ไม่มีผู้ใด และสิ่งใด อยู่เหนือกรรมได้ แม้แต่ผู้ที่บำเพ็ญบารมีมานับอสงไขย ยังไม่สามารถอยู่เหนือกรรมได้
ท่านกสิณ อยู่เหนือพระพุทธองค์แล้วหรือขอรับ?

 

ผมอยากรู้ว่า การที่คนเราจะฝึึก กสิณได้ ต้องมีพื้น ฐานอะไรมาก่อนรึป่าว ครับ

 

ไม่จำเป็น ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรา เราจะกำหนดชีวิตไปในทิศทางใด รูปแบบไหน นั่นอยู่ที่ตัวเราทั้งสิ้น ทุกวันนี้ผมเองยังไม่สวดมนต์ไหว้พระเลยครับ เพราะบุญ-บารมี-ฤทธิ์ เกิดจากการปฎิบัติไม่ใช่การสวดมนต์

 

การถือศีล การสวดมนต์ก็เป็นการปฏิบัติท่าน จขกท คงเข้าใจอะไรผิดกระมัง เพราะคนที่ปฏิบัติให้บังเกิดผลเร็วต้องมีความถึงพร้อมด้วย กาย วาจา ใจ คือกายเป็นปกติไม่ยุ่งกับการกิเลสกามภายนอก พูดแต่คำจริงใจ และใจต้องมั่นคงในสิ่งที่กำลังพูดและกระทำอยู่ การทำกสินสามารถทำให้เกิดฌานเร็ว เมื่อฝึกจนชำนาญแล้วสามารถควบมหาภูตรูปภายในร่างกายได้เองตามใจปรารถนา ตามแต่อำนาจของกสินนั้นๆ สามารถกำจัดเหตุเภทภัยอันเกิดแต่ปาบกรรมที่เคยทำมาได้จริง เพราะเมื่อทำกสินอยู่จิตเราจะเข้าหากุศล และกุศลที่เกิดจากฌานละเอียดจะให้ผลเร็วหรือช้าขึ้นอยู่กับกำลังของกุศลในฌานนั้นๆ เมื่อจิตเข้าถึงความละเอียดอ่อนแล้วจึงก็น้อมจิตไปเพื่อสิ่งที่ปรารถนาตามที่ประสงค์ ถ้าปาบกรรมมีกำลังอ่อนกว่ากุศลๆก็จะไปตัดรอนปาบกรรมอันนั้นไม่ให้มีการให้ผล โดยที่เราไม่ต้องมานั่งรอใช้กรรม เช่น เหล็กเผาไฟแดงๆร้อนๆคงไม่มีใครเอามือเปล่าๆไปจับแน่ๆ ต้องหาที่จับมาจับแทนเพื่อเราจะได้ไม่ร้อน ถ้าปฏิบัติแล้วดี ได้ผล ก็ทำไปเถอะแต่จะกล่าวอะไรก็อย่าไปสลประมาท ลบหลู่ สิ่งที่พระพุทธเจ้าสอนมา เพราะอย่างน้อยถ้าเป็นคนพุทธ ในทะเบียนบ้าน ระบุไว้ว่า นับถือศาสนาพุทธ ก็จงสำรวมสิ่งที่พูดมาหน่อยจะเป็นการดี จะได้ไม่มีคนมาด่าเราภายหลัง

 

กรรมแก้ไม่ได้ แต่ขอขมากรรมได้ สุดแล้วแต่เจ้ากรรมนายเวรจะอโหสิหรือไม่
ถ้าอโหสิเราก็รอดไป แต่ถ้าไม่เราก็ต้องชดใช้เขา น่าจะเป็นตามนี้นะเท่าที่ผมเข้าใจ

 

มีแต่คนนำคำสอนจากหนังสือมาอ้าง ซึ่งสิ่งนั้นเกิดขึ้นจริงหรือไม่ ไม่รู้แน่ชัด
แล้วคุณคิดหรือว่าผมนับถือศาสนาอะไร ถึงได้อ้างแบบนั้น อย่ามามั่ว

 

จบคำถาม

 

กสิน อยู่เหนือ กรรม อย่างไร ช่วยชี้แจง แถลงใข ด้วย แล้วกสินช่วยเปลี่ยนแปลง
ชีวิตมนุษย์ อย่างไร ต้องชี้แจง ด้วย

 

ผมเขียนให้เข้าใจง่ายๆ กสิณเมื่อฝึกถูกวิธีจะเกิดเป็นบุญ-บารมี-ฤทธิ์(สูงสุด) ซึ่งมากมายกว่าปฎิบัติในรูปแบบอื่น และเมื่อเกิดเป็นอย่างนี้แล้วใครหน้าไหนจะมาทำร้ายหรือมารังแกเราได้ คุณๆทั้งหลายยังไม่ได้ปฎิบัติในรูปแบบกสิณที่ถูกวิธีและสามารถเกิดเป็นรูปธรรมได้ จึงอาจยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมบอก
สุดท้ายผมจะบอกว่าบุญ-บารมี มันไม่มีหูมีตา

 

ต่อไปนี้ผมจะงดตอบคำถามทุกประเภท ยกเว้นเรื่องการปฎิบัติที่เกี่ยวกับกสิณ ดังที่ผมได้ตั้งใจแนะนำหรือชี้แนะแนวทางการปฎิบัติ

 

คุณเคยคิดไหมว่า พระฤาษีตาไฟ ที่ท่านมี อิทธิฤทธฺิ์ ขนาดเผาทั้งโลกให้เป็นจุล ได้
แต่ทำไม ท่านยังต้อง สร้างบารมี ด้วยการรักษา ช่วยเหลือมนุษย์ ด้วยล่ะ คุณเคยเข้าใจ
ถึง คำว่า อิทธิฤทธิ์ และ บุญฤทธิ์ รึป่าว ถ้าหากคุณยังเข้าใจ อะไรไม่หมด จริงๆ ตาม
ตรงแล้วอย่าเพิ่งพูดว่า รู้ดีกว่าใคร ๆ เลยดีกว่า เพราะการฝึก กสินนั้น ได้ บุญ - กุศล นั้นจริง
หากคุณ อุทิศบุญกุศล นั้น แก่ สัตย์ มนุษย์ เจ้ากรรมนายเวร สัมภเวสี เทวดา พรหม
พระอรหันต์ และพระปัจเจกพุทธเจ้า พระพุทธเจ้า ทุกๆ พระองค์ และพระอริยะบุคคล และ
อริยะสงฆ์ ทั้งหลายแล้วนั้น ก็ถือเป็นการดี แต่ส่วนเจ้ากรรมนายเวรนั้น จะรับ หรือไม่นั้น
ขึ้นอยู่กับ เขาว่าจะอาฆาต คุณมาแค่ไหน ไม่ใช่ว่า คุณมีกสินแล้ว จะอยู่เหนือ กรรม
เหนือธรรม ได้ เพราะผมดูแล้ว คุณยังมี อัตตาสูง เชื่อว่าตัวเองเป็น ดังผู้วิเศษ ต้องการที่จะ
เปิดสำนัก ให้ผู้อื่นแสดงความนับถือในฐานะ อาจารย์ อันนั้นก็เรื่องของคุณ ผมไม่เกี่ยว
แต่อยากให้ ทำความเข้าใจใหม่ให้ดี จะได้ไม่ คิดผิด ทำผิด สอนผิด ให้ความรู้ผิดๆ แก่ผู้อื่น
จงลด มานะทิฐิ ลงมาซะ แล้วมองทุกอย่างคิดทุกอย่าง ด้วยความเป็นกลาง ไม่มีอุปทาน
ของการหลงตน อยู่ จงหมั่นไป ถามผู้ใหญ่ เบื่องสูง และ เข้าหาพยายมราช ให้มาก ๆ
เพื่อเรียนรู้ กฎต่าง ๆ ของโลก และกรรม ต่าง ๆ ขอคุณจง ใช้วิปัสนา ให้มาก ๆ จริงๆ
ผมไม่ควรเข้ามายุ่งเกี่ยวอะไร แต่ไม่อยากให้คุณ หลงทางและ พาผู้อื่นหลง ไปด้วย
ต้อง ขออภัย ไว้ในที่นี้ ด้วย