รบกวนถามเรื่องสมาธิครับ

ผมกำลังเตรียมตัวศึกษาต่อปริญญาโท ช่วงนี้เลยเครียดมาก
ผมเลยลองหันมาทำสมาธิเพื่อพักผ่อนความกังวลต่างๆนาๆ
ตอนนี้ทำมาได้ 1 สัปดาห์เต็มแล้วครับ (วันละ 40 นาที)
แต่ผลจากการทำสมาธินั้น ค่อนข้างทำให้ร่างกายผมแปรปรวนมาก

วันที่สองหลังจากการนั่งสมาธิ ผมรู้สึกว่า ศรีษะผมหมุนเอง
ถ้าไม่บังคับไม่หยุด พอเลิกทำสมาธิแล้ว ตอนอ่านหนังสือ เวลาตั้งใจมากๆ หัวหมุนเองครับ ทรมานมากเวลาอ่านหนังสือ สมาธิอ่านหนังสือผมลดลงไปเยอะ

วันที่ห้าในขณะทำสมาธิผมรู้สึกร้อนแสบบริวเณต้นคอมากๆ ร้อนมากๆ พอเลิกทำสมาธิก็เป็นต่อเกือบทั้งวัน ความรู้สึกเหมือนโดนพริก

เมื่อวานวันที่เจ็ด ในขณะนั่งสมาธิ รู้สึกเหมือนอยากอาเจียน คลื่นใส้มากๆ ตอนนี้ผมก็ยังเป็นอยู่

ระหว่างเจ็ดวันที่ทำสมาธิผมก็เข้ามาอ่านนะครับว่า อาการมีอะไรบ้าง แต่อ่านๆดูแล้วเหมือนจะเป็นอาการในแง่บวก สิ่งที่ผมเจอค่อนข้างทรมานทีเดียว โดนเฉพาะอยากอาเจียนและอาการร้อนเหมือนโดนเผา

ผมอยากถามว่าอาการเหล่านี้ปกติหรือปล่าวครับ ผมกำลังตัดสินใจอยู่ว่าควรทำสมาธิต่อไปหรือไม่เพราะ อาการเหล่านี้ค่อนข้างรบกวนการอ่านหนังสือของผม

ต้องขอรบกวน ผู้ผ่านประสบการณ์, ผู้มีความรู้, ผู้ที่อยากชี้ำนำ และ ทุกคน ด้วยครับ ขอบคุณมากครับ

 

:boo:ผมว่าควรทำใจโล่งสบายก่อนจะนั่งสมาธิ สมาธิจะเกิดหากเรา
ยังคววามวิตกกังวล ในเรือ่งการเรียน วางตรงนั้นพักก่อน แล้วก้หาเวลาทำ
สมาธิ ทำจริงๆแล้วไม่ต้องนานก้ได้ครับ อาจจะสักไม่เกิน ครึ่ง ชม กำลังพอดี
จะเดินจงกรม 15 นาที แล้วมานั่งต่ออีก 15 นาที
หรือจะสวดมนต์ สัก 10 นาที เดิน 10 นาที นั่ง 10 นาที
ทำแค่เพียงว่าต้องการให้จิตสงบ จิตได้พัก และมีจิตมีกำลังบ้าง

จะบอกว่าพื้นฐานของจิตจะสงบหรือมีสมาธิได้นั้น เริ่มต้นจากการที่เราปล่อยความคิดวิตกกังวล ความฟุ้งซ่าน คิดเกินกำลังออกไปหมดแล้ว แล้วมาจดจ่ออยู่กับคำบริกรรมภาวนา เมื่อจดจ่อกับคำๆนี้ไปเรื่อยๆ หากจิตไม่เถลถไล ไม่ไปคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้หรือเรื่องที่หนักใจ จิตถึงจะเข้าสู่สภาวะสบายปลอดโปร่ง และเป็นสมาธิตามลำดับ ทำให้กายและใจหายเครียดได้ แต่ถ้าไปนั่งสมาธิแล้วยังแบกความคิดไว้ในสมองลืมมันไม่ได้ เราจะเครียดเป็น10 เท่า และนั่งแล้วจะไม่ได้ผลอะไรเลย({)

หากไม่นั่งสมาธิก้สามารถทำให้หายกังวลด้วยวิธีอื่นได้เหมือนกัน เช่น ไปดูหนังที่ชอบ หรือออกกำลังกายตอนเช้าเบาๆ หรือทำงานที่เบาๆง่ายๆ หรือฟังเพลงช้าๆที่ชอบ หรือคุยกับเพื่อนๆที่เราสนิท ก้เป็นอุบายนำไปสู่การทำให้ไม่เครียดไม่ฟุ้งซ่านได้ทั้งนั้นครับ

 

พระอาจารย์บางรูปว่าเป็นขันธมารครับ บางท่านก็ว่าเกิดจากเจ้ากรรมนายเวรที่ไม่อยากให้เราทำความดีครับ

หากมองให้แง่กายภาพ เป็นเพราะเรายังไม่ชินครับ คือยังทรงอารมณ์นั้นอย่างสบายๆ ยังไม่ดี ช่วงแรก จะรู้สึกอารมณ์หนัก จะปวดหัว เวียนหัว เป็นของธรรมดา ทำบ่อยๆ สิ่งเหล่านั้นจะหายไป

อีกอย่างครับ ให้เจริญพรหมวิหารสี่ ทำบุญและอุทิศบุญกุศลแ่ก่เจ้ากรรมนายเวร อย่าลืมถือศีลห้าให้พร้อมนะครับ ทุกอย่างเกิดขึ้นและดับไป เป็นธรรมดาครับ อย่าไปติดกับร่างกายให้มาก

เบื้องต้น ดูลมให้เป็นปกติ (ในทุกอิริยาบถ เช่น เดิน ยืน นั่ง นอน) อาจไม่บริกรรมก็ได้ครับ ขอให้ดูว่าทำอย่างไร จิตของเราผ่องใสและสบาย ครับ

อนุโมทนาบุญของการทำสมาธิ ครับ

 

" วิบาก "