.:: ท่องสวรรค์ชั้นที่ ๓ ยามา ::.

้เราเกิดมาภพชาติหนึ่งก็เพื่อสั่งสมบุญสร้างบารมีเท่านั้น กระทู้ท่องสวรรค์ พรรณนาถึงสุขคติสวรรค์ นับเป็นหนึ่งในอนุปุพพิกถาคือกล่าวถึงความสุขความเจริญและผลที่น่าปรารถนาอันเป็นส่วนดีของกาม อันจะพึงได้พึงถึงด้วยกรรมดี คือ ทาน ศีล ให้รู้จักบำเพ็ญกรรมดีนั้นจนจิตอิ่มตัวเป็นลำดับแห่งศีล

วันนี้ขออนุญาตนำท่องสวรรค์ชั้นที่ ๓ ยามา ย่อและรวบรวมจาก โลกทีปนี และภูมิวิลาสินี โดย พระธรรมธีรราชมหามุนี (วิลาศ ญาณวโร ป.ธ.๙) ครับ <!--MsgFile=0--><center><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr><td><table bgcolor="#222244" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td></td></tr></tbody></table></td><td rowspan="2" bgcolor="#000000" valign="top"><table bgcolor="#204080" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td width="10"></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>สวรรค์แดนสุขาวดีชั้นที่ ๓ ยามาภูมิ ที่ได้ชื่อเช่นนี้ ก็เพราะว่าภูมินี้เป็นที่อยู่ของทวยเทพจำพวกหนึ่ง ซึ่งปราศจากความลำบากและถึงซึ่งความสุขอันเป็นทิพย์ โดยมีท้าวสุยามเทวราชเป็นผู้ปกครอง ฉะนั้นสวรรค์ชั้นนี้จึงมีนามว่า ยามาภูมิ = ภูมิเป็นที่อยู่ของหมู่เทวดา ซึ่งมีสมเด็จพระสุยามเทวราช ทรงเป็นเทวาธิบดี

สวรรค์ชั้นยามานี้ตั้งอยู่เหนือสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ไปเบื้องบนไกลแลนไกล มีปราสาทเงินและปราสาททอง เป็นวิมานที่อยู่ของเหล่าเทพยดาในสวรรค์ชั้นยามาทั้งหลาย ปราลาทวิมานนั้นสวยงามวิจิตรตระการตากว่าสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีกำแพงแก้วล้อมรอบวิมาน มีสวนอุทยานและสระโบกขรณีอันเป็นทิพย์ ในสวรรค์เมืองฟ้านี้ไม่เห็นพระอาทิตย์พระจันทร์เลย เพราะสูงกว่าพระอาทิตย์พระจันทร์มากมายนัก เทพยดาทั้งหลายย่อมแลเห็นแสงสว่างด้วยรัศมีแห่งแก้วและรัศมีที่ออกจากกายเหล่าเทพเจ้านั้นเอง การทีจะรู้จักวันและกันได้ ก็รู้จากดอกไม้ ทิพย์อันมีอยู่ในสรวงสวรรค์นั้นเป็นสัญลักษณ์ คือ ถ้าเห็นดอกไม้ทิพย์บานก็แสดงว่าเป็นเวลารุ่งกลางวัน ถ้าเห็นดอกไม้ทิพย์นั้นหุบลง ก็แสดงว่าเป็นเวลาค่ำคืน

ฝูงเทพเจ้าทั้งหลาย บรรดาที่ได้ก่อสร้างกองการกุศลไว้ แลได้ไปเกิดในสวรรค์ชั้นยามานี้มีองคาพยพและหน้าตารุ่งเรืองงดงาม ได้รับความผาสุก มีความสำราญชื่นบานเทพฤทัย เสวยทิพย์สมบัติรื่นรมย์สมควรแก่อัตภาพ ส่วนท้าวสุยามเทวาธิราช ผู้ทรงเป็นจอมเทพเจ้าปกครองชาวสวรรค์ชั้นนี้ ก็ทรงมีน้ำพระทัยประกอบด้วยกุศลยุติธรรม ทำให้เหล่าเทพเจ้าได้ รับความชุ่มฉ่ำเย็นใจ ได้เสวยสุขสุดพรรณนา

การที่สัตว์ทั้งหลาย จักไปเกิดเป็นเทพเจ้าในสวรรค์ชั้นยามานี้ ต้อง มีกมลสันดานหนาแน่นไปด้วยกุศลสมภาร ไม่หวั่นไหวง่อนแง่นในกองการกุศลเช่น อุบาสกคนหนึ่งในพระนครราชคฤห์ดังต่อไปนี้

อุบาสกคนหนึ่ง อยู่ในเมืองราชคฤห์ เขาเป็นคนมีศรัทธาหนักแน่นในพระบวรพุทธศาสนา อุทิศถวายอาหารบิณฑบาตแก่ภิกษุสงฆ์วันละ ๔ รูปเป็นประจำ ทำเป็นสังฆทานอยู่เนืองนิตย์ คราวหนึ่งประตูบานอุบาสกนั้นปิดไว้ด้วยเกรงโจรผู้ร้ายจะเข้าไป อรุณรุ่งเช้า พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายที่มาเพื่อรับสังฆทานเช่นเคย เห็นประตูปิดอยู่ก็มิเข้าไป พากันกลับโดยมิได้ภัตตาหารอุบาสกนั้นตระเตรียมโภชนาหารเพื่อถวายสังฆทานเมื่อไม่เห็นพระผู้เป็นเจัาเข้ามารับ จึงสอบถามคนในบ้านได้ความว่า ประตูหนทางที่พระผู้เป็นเจ้าจะเข้ามาปิดอยู่ พระผู้เป็นเจ้าจึงเข้ามาไม่ได้ เลยมิได้รับสังฆทาน

ได้ทราบเช่นนี้แล้ว อุบาสกผู้ฝักใฝ่ในทานก็ให้สังเวชสลดใจนัก เพราะตนมีสันดานสะอาดมากไปด้วยศรัทธา ครุ่นคิดอยู่แต่ว่าวันนี้ตนมิได้ ถวายสังฆทาน อีกประการหนึ่งพระผู้เป็นเจ้าก็คงมิได้ ฉันภัตตาหาร เป็นการขาดประโยชน์ตนประโยชน์ท่านเพราะเหตุการณ์เพียงนิดเดียว คิดเช่นนี้ แล้วจึงเที่ยวไปว่าจ้างได้คนคนหนึ่งมาเป็นผู้รักษาประตู แลัวสั่งว่า "ท่านจงนั่งรักษาทวารอยู่ที่นี่ ถ้าเห็นพระผู้เป็นเจ้ามาเมื่อใด จงนิมนต์ให้เข้าไปในบ้านเรา จงพยายามปฏิบัติให้ดี" แล้วให้ค่าจ้างแก่บุรุษนั้นเป็นประจำ ตั้งแต่วันนั้นมาเขาก็เจริญศรัทธาถวายสังฆทานได้ทุกวันโดยสะดวก ทำอยู่เนืองนิตย์ ครั้นชีวีตของเขาปิดฉากลง กุศลจึงส่งให้มาเกิดเป็นเทพเจ้าบนสวรรค์ชั้นยามานี้ได้เสวยทิพยสมบัติแสนจะเป็นสุขครับ <!--MsgFile=2--><center><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr><td><table bgcolor="#222244" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td></td></tr></tbody></table></td><td rowspan="2" bgcolor="#000000" valign="top"><table bgcolor="#222244" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td width="10"></td></tr></tbody></table></td></tr><tr><td colspan="2" align="left" bgcolor="#000000"><table bgcolor="#222244" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr><td width="10"></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></center>
ทวยเทพที่สถิตเสวยทิพยสมบัติ ณ สวรรค์ชั้นยามาภูมินี้มีอายุยืนนานถึง ๒,๐๐๐ ปีทิพย์ นับได้สิบลี่โกฏิสี่ล้านปี ด้วยการนับตามจำนวนปีแห่งมนุษยโลกเรานี้

ผู้ที่จะมาอุบัติบังเกิดเป็นเทพในสรวงสวรรค์ชั้นยามานี้ โดยมากเมื่อเป็นมนุษย์เขาเป็นคนมีจิตใจบริสุทธิ์ พยายามบำเพ็ญทานรักษาศีลเป็นนิตย์ มีจิตขวนขวายในธรรมที่พระลัมมาสัมพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า และพระสงฆ์สาวก ของพระพุทธเจ้าแสดง ไม่ใช่แกล้งทำความดี แต่ทำด้วยใจจริงหนักหนา คุเณหิ ปริตุฏฐา ตั้งหน้าขวนขวายแต่กุศลกรรมความดีฝ่ายเดียวไม่แลเหลียวในการทำบาปกรรมความชั่ว ครั้นตัวแตกกายทำลายขันธ์ จึงพลันมาอุบัติเกิดเป็นเทพในสรวงสวรรค์ชั้นยามานี้

ดูกรสารีบุตร บุคคลบางคนในโลกนี้ ฯลฯ ไม่ได้ให้ทานด้วยคิดว่าทานเป็นการดี แต่ให้ทานด้วยคิดว่า บิดามารดาปู่ย่าตายายเคยให้เคยทำมา เราก็ไม่ควรทำให้เสียประเพณี เขาให้ทาน คือ ข้าว ฯลฯ ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาชั้นยามา เขาสิ้นกรรม สิ้นฤทธิ์ สิ้นยศ หมดความเป็นใหญ่แล้วฃยังเป็นผู้กลับมา คือ มาสู่ความเป็นอย่างนี้ ฯ

ดูกรเธอผู้เห็นภัยในวัฏสงสารทั้งหลาย! ท้าวสุยามเทพบุตร จอมเทพในชั้นยามานั้น ทำบุญกิริยาวัตถุด้วยทานเป็น อดิเรก ทำบุญกิริยาวัตถุที่สำเร็จด้วยศีลเป็นอดิเรก ท้าวเธอจึงทางเจริญรุ่งเรืองก้าวล่วงเหล่าเทวดา ชั้นยามาสวรรค์ โดยฐานะ ๑๐ ประการคือ อายุทิพย์ วรระณะทิพย์ สุขทิพย์ ยศทิพย์ อธิปไตยทิพย์ รูปทิพย์ เสียงทิพย์ กลิ่นทิพย์ รสทิพย์ โผฏฐัพพะทิพย์

พรุ่งนี้จะไปท่องสวรรค์ชั้นต่อไปสวรรค์ชั้นดุสิต Tusita ครับ

สวรรค์ชั้นดุสิต (สวรรค์ชั้นที่ 4) ที่สถิตย์ของทวยเทพผู้มีความยินดีอยู่เป็นนิจ ตั้งอยู่ท่ามกลางนภากาศ มีปราสาทวิมานอยู่ 3 ชนิดคือ วิมานแก้ว วิมานทอง และ วิมานเงิน มีอุทยานทิพย์เป็นที่พักผ่อน สวรรค์ชั้นนี้ส่วนใหญ่เป็นที่เสวยบุญของเหล่าบัณฑิต นักปราชญ์ ผู้มีบุญบารมี เช่น พระโพธิสัตว์เจ้าหรือเทพบุตรพุทธมารดา และเหล่านักสร้างบารมีทั้งหลาย

'โลกทีปนี' และ 'ภูมิวิลาสินี' โดย พระธรรมธีรราชมหามุนี (วิลาศ ญาณวโร ป.ธ.๙) ขอบคุณภาพประกอบจากสมาชิกพันทิป

<!--MsgFile=4--><center><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr><td><table bgcolor="#222244" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td></td></tr></tbody></table></td><td rowspan="2" bgcolor="#000000" valign="top"><table bgcolor="#222244" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td width="10"></td></tr></tbody></table></td></tr><tr><td colspan="2" align="left" bgcolor="#000000"><table bgcolor="#222244" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr><td width="10"></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></center>
http://www.pantip.com

</center>

 

สวรรค์ชั้นนี้ หมายถึง ตอบสนอง กดเวที อยู่ตรงข้ามกับนรกภูมิ
ทำดีได้ผลดี คือ ยามา
ทำชั่วได้ผลชั่ว คือ ยมโลก (นรก)

 

สวรรค์ชั้นนี้เขาใส่ชุดอะไรครับ..เมื่อคืนฝันว่าได้ไปชั้นนี้แหละเห็นแต่ใส่ชุดขาวมีคนหนึ่งเอานี้วที่หน้าฝากเราแล้วทำหมุนๆเหมือนสว่านเสร็จแล้วก็บอกว่ากลับลงไปซะพอตื่นขึ้นมาจุดที่โดนจี้ยังตึงเสียวๆอยู่..คงนอนมากฝันมากไปละมัง

 

ผู้ที่จะมาอุบัติบังเกิดเป็นเทพในสรวงสวรรค์ชั้นยามานี้ โดยมากเมื่อเป็นมนุษย์เขาเป็นคนมีจิตใจบริสุทธิ์ พยายามบำเพ็ญทานรักษาศีลเป็นนิตย์ มีจิตขวนขวายในธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า และพระสงฆ์สาวก ของพระพุทธเจ้าแสดง ไม่ใช่แกล้งทำความดี แต่ทำด้วยใจจริงหนักหนา
คุเณหิ ปริตุฏฐา ตั้งหน้าขวนขวายแต่กุศลกรรมความดีฝ่ายเดียวไม่แลเหลียวในการทำบาปกรรมความชั่ว ครั้นตัวแตกกายทำลายขันธ์ จึงพลันมาอุบัติเกิดเป็นเทพในสรวงสวรรค์ชั้นยามานี้
สาธู สาธุ สาธุ ขอกราบอนุโมทนาบุญค่ะ

 

เคยอ่าน ๆ มา เห็นเค้าบอกว่า เทวดา นางฟ้า ในชั้นนี้มักจะใส่ชุดขาวนะครับ และชอบสวดมนต์

 

ขอเสริมนะครับ จากการที่เคยได้ยินมาจากท่าน อ.วิชิต ธรรมรังษี แห่งอภิธรรมมูลนิธินะครับว่า

ผู้ที่จะมาเกิดในสวรรค์ชั้นยามานี้ ต้องเป็นผู้ที่มีใจหนักแน่นเรื่องกุศล ประกอบกุศลกรรมเป็นนิตย์ และมักสวดมนต์ นั่งสมาธิเป็นประจำ หรือถึงขั้นบรรลุญาณ,ฌาน ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นวิญญาณของบรรดานักบวช นักปฏิบัติทั้งหลายซึ่งตายในขณะที่จิตยังจับอารมณ์สมาธินั้นอยู่ ก็จะมาบังเกิดที่สวรรค์ชั้นนี้ อาจกล่าวได้ว่าเป็นชั้นแห่งดวงจิตที่สงบเป็นพิเศษชั้นหนึ่งก็ว่าได้ อนุโมทนาครับ

--------

ส่วนใหญ่แล้วเหล่าเทพของสวรรค์ชั้นนี้มักจะเป็นนักปฏิบัติกุศลกรรมครับ เช่น ผู้ที่ชอบนั่งสมาธิ ชอบสวดมนต์ หรือนักบวชอาจทั้งศาสนาพราห์มก็ดี พุทธก็ดีครับ ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่า เหล่าเทพของสวรรค์ชั้นนี้อาจจะสวมชุดที่เหมาะแก่การประกอบกุศลกรรมดังกล่าวเช่น ชุดขาว ชุดนักบวชของศาสนาข้างต้นก็ได้ครับ

 

อนุโมทนาสาธุนะครับ ถ้าผมไม่ได้ไปนิพพานชั้นนี้ก็คือชั้นที่ผมอยากไปที่สุดครับ

ดุสิตมีแต่คนเก่งนักปฏิบัติแล้วนิมมานรดีขึ้นไปก็มีแต่ผู้มีบุญแล้วกลัวไปเป็นคนใช้เขา

ชั้นนี้แหละผมชอบ ไม่ต้องน้อยหน้าใคร ถ้าไม่ได้นิพพานก็ขอไปที่นี่แหละครับผม

ปัญหาคือผมตื่นไม่ทันพระมาใส่บาตรทุกทีเลย แต่ก็ทำสังฆทาน ทำบุญงานวัด รักษาศีลเป็นประจำอยู่ครับ

 

มีแต่ชุดขาวหรอครับ พึ่งรู้ // แล้วงี้เกิดนั่งสมาธิหรือสวดมนต์เสร็จอยากเล่นนู่นเล่นนี่ จะมีกิจกรรมไหมเนี่ย อิอิ