ถังขยะวัดอัปสรสวรรค์

"วัดอัปสรสวรรค์" เป็นวัดโบราณ เดิมชื่อ "วัดหมู" มีคำเล่าลือว่าจีนอู่เป็นผู้สร้าง โดยสร้างในเนื้อที่ดิน ซึ่งเคยใช้เลี้ยงหมู แต่จะสร้างในรัชกาลใดไม่มีหลักฐานแน่ชัด

ต่อมารัชกาลที่ 3 ทรงบูรณะและปฏิสังขรณ์อีก เมื่อทรงปฏิสังขรณ์สำเร็จ จึงพระราชทานนามว่า "วัดอัปสรสวรรค์" และได้พระราชทานพระพุทธรูปปางฉันสมอมาประดิษฐานไว้ในวัดนี้ด้วย

พระวิเชียรกวี เดิมอยู่วัดสุวรรณาราม คลองบางกอกน้อย ย้ายมาเป็นเจ้าอาวาส ได้จัดการสร้างศาลาการเปรียญและหอพระไตรปิฎก 1 หลัง

นอกจากนี้ ทายก ทายิกา และผู้ปกครองวัดได้ปฏิสังขรณ์อีก แต่ไม่ทั่วถึง เสนาสนะจึงชำรุดทรุดโทรม จนถึงสมัยพระพุทธพยากรณ์ (เจริญ อุปติสโส) เป็นเจ้าอาวาสได้ปฏิสังขรณ์ครั้งใหญ่คือ ปฏิสังขรณ์พระอุโบสถ พระวิหาร ศาลาการเปรียญ และถนนหน้าพระอุโบสถที่ชำรุดให้ดีขึ้น กับได้ปฏิสังขรณ์เสนาสนะขึ้นอีกหลายหลัง

ระหว่างนี้ นายโย-นางสุ่น ทั้งสุภูติ ได้สร้างโรงเรียนปริยัติธรรมขึ้นหลังหนึ่ง อุทิศเป็นอนุสาวรีย์ของบุตรชายและสร้างเขื่อนคอนกรีตตลอดหน้าวัด พร้อมกับสร้างศาลาหน้าพระวิหารด้วยคอนกรีตอีกหลังหนึ่ง

ในยุคนั้นนับว่าเสนาสนะถาวรวัตถุบริบูรณ์มาก

ด้วยสภาพภายในวัดอัปสรสวรรค์ แม้จะไม่ได้มีพื้นที่กว้างขวางเท่าใดนัก แต่บริเวณรอบวัดโดยรวมมีความสะอาดสอ้าน แลดูเจริญหูเจริญตา มีการจัดแต่งต้นไม้ขนาดใหญ่และเล็กอย่างเป็นระเบียบ สร้างความร่มรื่นเหมาะสำหรับการนั่งพักผ่อนคลายร้อน

แต่เนื่องจากวัดอัปสรสวรรค์ตั้งอยู่ในพื้นที่ชุมชน และวัดเป็นทางผ่านเชื่อมต่อระหว่างถนนเทอดไทมายังบริเวณวัดปากน้ำภาษีเจริญ

ทำให้วัดมีความคึกคักพอสมควรในช่วงตอนเช้าถึงตอนเย็น แต่พอพ้นช่วงระยะเวลาดังกล่าว วัดอัปสรสวรรค์จะเงียบสงบเช่นเดิม

ส่วนพระอุโบสถ แม้จะมีสภาพเก่า แต่ไม่ถึงขั้นทรุดโทรม พื้นโดยรอบกลับไม่มีร่องรอยคราบของฝุ่นผงละอองแต่อย่างใด แสดงถึงการเอาใจใส่ทำความสะอาดอยู่เป็นนิจ

อย่างไรก็ตาม ตรงช่วงบริเวณด้านหน้าสำนักงานประชาสัมพันธ์วัดอัปสรสวรรค์ ยังมีความไม่สะอาดปรากฏอยู่บ้าง มีกองไม้วางทิ้งตรงสวนเยื้องกุฏิพระสงฆ์

นอกจากนี้ ถังขยะที่วางในบริเวณวัดกลับมองหาไม่ค่อยพบ เท่าที่นับได้มีอยู่เพียง 4-5 ถังเท่านั้น

หากจะจัดหามาเพิ่มก็จะดีไม่น้อย