ตกลงยังไงแน่?

อ่านมาหลายกระทู้ผมเริ่มจะหลงทางแล้วครับ
ตกลงเราต้องฝึกกรรมฐานเพื่อให้จิตใจสงบไม่คิดอะไร
หรือฝึกมุ่งเอาฌานเอาอภิญญากันแน่

--------------------------------
ภาษาไม่ค่อยดี--ไม่ถูกใจใครก็ขออภัย

 

คือว่าฝึกกรรมฐานอะนะ
บางทีมันได้อภิญญาแถม

คือไม่ได้อยากได้ มันได้แถม

เข้าใจมั้ยเนียะ

จะเอาไปทิ้งก็ไม่ได้ มันเกาะตูดมาด้วย

ผมไม่ได้อภิญญาหรอกนะ
เคยเห็นคนภาวนาแล้วได้อภิญญาแล้วเค้าอึดอัด
หรือบางคนได้โดยไม่ต้องภาวนา

หากพระพุทธเจ้าไม่สรรเสริญอภิญญาจริงๆ

ก็ไม่ได้แปลว่าคนมีอภิญญา
จะห้ามเป็นศิษย์พระพุทธเจ้า

เข้าใจนะ
แบบว่าไม่กีดกันคนได้อภิญญาไง

 

คือว่าไม่ต้องภาวนามันก้มีในที่สุดอยู่แล้ว
แต่อาจใช้เวลาหรือเกิดข้อผิดพลาดไปเสียก่อน
จนมันเสื่อมไป

แต่ดันมาเป็นลูกศิษย์พระพุทธเจ้า
อภิญญาเลยไม่เสื่อม

ผิดมั้ยเนียะ...

 

ผมก็ไม่ได้มีปัญหากับท่านที่ได้อภิญญาหรอกนะครับ เพียงแต่ผมอยากทราบวิธีปฏิบัติว่าเวลาท่านทำกรรมฐาน ท่านเอา ณาน,อภิญญา หรือสมาธิเป็นที่ตั้ง ถ้ามันได้ผลผมก็ยินดีที่จะเดินตาม เพราะไม่น้อยกว่า 60%เป็นกระทู้ที่มุ่งปฏิบัติเพื่อสิ่งเหนือธรรมชาติ บอกวิธีการไว้เสร็จสรรพ

-----------------------------
ศิษย์โง่ก็อยากได้ครูดี

 

อภิญญา มิใช่หนทางพ้นทุกข์

เป็นเพียงของแถม

แนะนำให้ท่านอ่าน ศึกษา ปฏิบัติ ตามแนวทางครูบาอาจารย์

เพราะในนี้หลากหลาย อาจผิดทางได้


ท่านต้องถามตนเองว่า ปฎิบัติ เพื่ออะไร?

พระท่านแนะนำแนวทางไว้ทุก จริต ทุกวิสัย

เลือกเดินเอาเอง ไม่มีใครลากจูงไปได้สุดทาง

 

อาๆๆๆๆ สาธุๆๆๆ
อย่างนี้นี่เอง

 

ควรตั้งเป้าหมายในการฝึกเพื่อพัฒนาจิตใจให้สงบและพัฒนาปัญญาเื่พื่อความหลุดพ้นครับ เป็นเป้าหมายสูงสุด จะได้ไม่หลง
ส่วนสิ่งที่ได้เป็นของแถม แล้วแต่วาระ และสิ่งที่สั่งสมมาในอดีต
จริตในการฝึกนั้น มีหลายแบบ

ความต้องการของอารมณ์ เรียกว่า อุดมคติ หรือแบบที่ผู้ใหญ่โบราณสักหน่อยเรียกว่า อัชฌาสัย หรืออุดมคติ อัชฌาสัยในการปฏิบัติมี ๔ อย่างด้วยกัน ตามแบบของคัมภีร์วิสุทธิมัคค์ ทั้งนี้การปฏิบัติทั้ง ๔ อย่างนี้ก็ขึ้นอยู่กับความชอบของแต่ละคนว่าจะชอบปฏิบัติในอย่างไหน ซึ่งการปฏิบัตินั้นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้เน้นเพียงแบบเดียว ขึ้นอยู่ กับตามความต้องการของแต่ละคนจะต้องการปฏิบัติแบบไหน เพราะคนทุกคนไม่ได้เกิดมาเหมือนกันหมด ดังนั้นจึงมีลักษณะนิสัยที่มีความต้องการปฏิบัติแตกต่างกันไป ( อรหันต์มี ๔ อย่างคือ )

๑. สุกขวิปัสสโก ๒. เตวิชโช๓.ฉฬภิญโญ ๔. ปฏิสัมภิทัปปัตโต
​

<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CENJOY%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> ๑. อัชฌาสัยสุกขวิปัสสโก<o></o>
บางคนชอบแบบสุกเอาเผากิน เรื่องความละเอียดเรียบร้อย การรู้เล็กรู้น้อยแสดงฤทธิ์ อวดเดช เดชาอะไรนั้น ไม่มีความต้องการ หวังอย่างเดียวคือความบรรลุผล ท่านประเภทนี้พระพุทธเจ้ามีแบบ ปฏิบัติไว้ให้เรียกว่า สุกขวิปัสสโก<o></o>

 

ขอบคุณทุกท่านครับ

 

หน่ายก้าน ใช้ได้ จะทำจริงหรือเปล่าละ ?
ฟัง ๆ อ่าน ๆ มันก็ งง เป็นของธรรมดา โน้นว่า อย่าง นี้ ว่าอย่าง
คงต้องลอง ไม่งั้น ไม่ขาด คาใจ