ขอขอบพระคุณ คุณ KritZ_2530 ที่ช่วยตอบคำถามเรื่องวิธีการปฏิบัติครับ

วิธีการปฏิบัติ ของคุณ KritZ_2530

ให้เจริญสัมปจิตฉามิ
หายใจเข้า "สัมปจิต"
หายใจออก "ฉามิ"
ไปเรื่อยๆจนจิตมันทรงฌานสี่

ตื่นนอนก็มานั่งสมาธิ จะเข้านอนก็นั่งสมาธิ
จิตมันจะมีกำลังขึ้นมา มันก็เป็นเช่นนั้น

จะได้ผลของสัมปจิตก็ต่อเมื่อ จิตเราทำอะไรด้วยความรู้สึกตัวด้วยกำลังของฌานสี่

จนทรงฌานสี่ ได้ทุกวัน
จิตมันเป็นทรงฌานสี่ในทุกอิริยาบถโดยที่ไม่ต้องเข้านั่งสมาธิเลย
(ปากจะเกิดอธิษฐานฤทธิ์ ไม่จำเป็นต้องจำคาถาอะไร)
พูดเป็นภาษาไทยประโยคอะไรออกไป มันเป็นเช่นนั้น
(อย่าเผลอไปด่าใครเข้า บุคคลผู้นั้นจะบรรลัย)
(หากอวยพรให้ใคร มันจะเป็นเช่นนั้นจริง)
เรียก วาจาสิทธิ์

จึงใช้คาถาเปิดตาที่สาม "สหัสสเนตโต เทวินโท ทิพจักขุ วิโสทายิ"
(ต้องให้ได้กำลังจากฌานสี่ก่อนถึงจะเปิดได้ผลดี ถ้าเปิดไม่ได้ก็ไม่ต้องข้ามขั้น)
เปิดตาที่สาม จะทำให้ร่างกายเราไหลเวียนพลังงานได้สะดวกยิ่งขึ้น
(เมื่อร่างกายไหลเวียนพลังงานสะดวกขึ้น มันก็ส่งผลให้มีสมาธิมีกำลัง)
สมกับคำว่า "กายกับจิต มันสัมพันธ์กันหมด"


เปิดตาที่สามได้แล้ว
ก็ฝึกมองหลอดไฟข้างถนน
จนสามารถแยกรัศมีที่ซ้อนได้ประมาณ 3-4 วง (มันเป็นทรงสามมิติ)
มีภาคตัดคล้ายเป้าปาลูกดอก (จะมีจุดตรงกลางเป็นหลอดไฟ)
สามารถแยกชั้นรัศมีของหลอดไฟได้จากตาเปล่า จริง!!!

แล้วจึงมาฝึกแยกชั้นรัศมีกาย(ออร่า) ของปลายนิ้วตัวเองก่อน
(เอาให้คล่อง ถ้าไม่คล่องอย่าผ่านไป)
มียากกว่านี้อีก แล้วขยับมาฝึกแยกชั้นรัศมีกายของคนที่อยู่ใกล้ตัว
(เอาให้คล่อง ถ้าไม่คล่องอย่าผ่านไป)


จึงค่อยหันมาเล่น "โสตัตตะภิญญา"
หายใจเข้า โสตัตตะ
หายใจออก ภิญญา
ภาวนาด้วยกำลังฌานสี่ที่ได้จากขั้นตอนก่อนๆ
จนจิตมีพลังของคาถาโสตัตตะภิญญา

นั่งสมาธิด้วยคาถา"โสตัตตะภิญญา"
ผสมกับการยืนยืดเหยียดร่างกายยืดเส้นยืดสายด้วย"โสตัตตะภิญญา"
ปลดข้อต่อตามร่างกายด้วยคาถา"โสตัตตะภิญญา"
จับดูผิวตัวเองมันจะรู้สึกหยุ่นๆแปลกๆ
__________________

 

เมื่อผิวหนังของเราหยุ่นๆ มันแปลกๆ บอกไม่ถูกอ่ะคับ
มัน มันยังไงล่ะ??? งงตัวเอง!!!
เอาเป็นว่าเหมือนมีละอองเย็นผ่านตัวเรา

ฝ่ามือมันจะดุบๆๆๆ คล้ายๆหนวดปลาหมึก
เออ!!! บ้าดี - -"

เหมือนร่างกายเป็นสิ่งมีชีวิตอะไรสักอย่าง
ตัวเป็นมนุษย์ แต่ผิวหนังมันไม่ใช่

พอบีบเนื้อแล้ว มีไอน้ำเย็นๆ โพยออกมา

ข้อต่อรู้สึกว่ายืดหยุ่นกว่าเดิมอีก

เออ!!! บ้าดีน๊อ อภิญญา???

มาจับแขนผมดูก็ยังได้ มันเป็นผลของคาถา
(ยุ่นๆ นุ่มๆ บอกไม่ถูก- -")

ทำให้รู้สึกว่าพอสบายตัว
มีกำัลังในการเดินเหินคล่องขึ้น วิ่งไม่ค่อยเหนื่อยเหมือนเดิม

เอาเป็นว่ามันเป็นคาถาของจริง!!!

มาจับมือผมดูก็ได้ (หยุ่นๆ ดุบๆ เหมือนหนวดปลาหมึก!!!)

 

แต่รู้สึกที่ว่ามันสำเร็จนี้อธิษฐานขอเอาอาสวักขยญาณเป็นแม่ใหญ่
แล้วก็อธิษฐานจิตไม่ขอรับเอาญาณตัวอื่นที่ทำให้เกิดกิเลส

 

ถ้าใจมันทรงฌานสี่ได้ จะำทำให้ปากมันมีฤทธิ์
(อย่าไปด่าใคร หรือโกรธใคร เป็นอันขาด!!!)

แม้ไม่เคยเห็นหน้า ไม่รู้จักกันก็ตาม
เกิดความโกรธไปด่าเขาปุ๊ป มันจะมีผลทันที!!!

แล้วถ้าตัวเองเกิดเผลอไปด่าเขาเข้า ต้องลงนรกทันทีเช่นเดียวกัน!!!
(ประตูนรกมันเปิดอ้ารออยู่ ต้องตั้งสติก่อนพลั้งปากไปเสมอ)

จริง!!!

 

ครับวาจาสิทธิ์

 

โมทนาครับ นิ่งๆไว้ อย่าเพิ่งคิดอะไรมาก เดี๋ยวสมาธิมันก่อตัวยากขึ้น