เตรียมตัวนิหน่อย กะลังชั่งใจอยู่ระหว่างกล้องตัวใหม่กับมือถือ อันใหม่ ว่าจะเอาอะไร(เลือกได้ 1 อย่าง) ช่วยคิดหน่อยจิ
เรารู้ เราไม่ได้อยากเข้าไปล่วงล้ำในกรรมของผู้อื่น ผู้ใดเลย แต่ใยแต่ละคนต้องเข้ามาให้เราต้องดูแลเสมอมา แม้จะโดยต่างกรรม ต่างวาระ แต่สุดท้ายหน้าที่หลักก็ต้องเป็นเรา
นี่ล่ะคือกรรมของเรา ที่เฝ้าแต่ห่วงใยคนอื่นเสียมากมาย จนบางครั้งกลายเป็นบ่วงที่ไม่ยอมหลุดพ้น ถามว่าปล่อยกรรมได้หรือไม่ รู้ทั้งรู้ว่าปล่อยได้ รู้วิธีปล่อย แต่ทำไมใจเรา่ใยไม่รู้จักปล่อย.... เอ้อ!
ฝากบอกแม่สร้อยหน่อยว่า เค้านึกว่า วันนี้เค้าเป็นคนเดียว แม่สร้อยก็เป็นเหรอ อาการเบื่อคนนะเจ้าค่ะ เพราะฉะนั้น พวกเราหนีไปบวชชีกันดีกว่า จะได้หายเบื่อ คริ คริ คริ
หายแล้วย่ะ เป็นอยู่พักเดียว แต่ปวดเอาเรื่องพอดู ยังไม่รับปากนะตะเอง.... เพราะวาระที่ต้องเข้าบ้านเสาวรีย์ในวันที่ ๔ เพื่อไปกราบเรียนถามพระอาจารย์เรื่องรอยพระพุทธบาทยังมี แต่ก็ไม่เข้าใจว่า วาระทางเหนือมันผุดเข้ามาได้อย่างไร ส่วนวาระทางอีสานไม่ต้องพูดถึง ไม่ผุดเลย ขนาดเมื่อคืนก็ตั้งจิตไว้นะ ส่วนวาระอยุธยาเสาร์นี้ โดนแน่นอน แล้วต้องไปอีกหลายวัดด้วย วัดที่ต้องไปหนึ่งในนั้น คือวัดกุฎิดาวอ่ะตัวเอง... ต้องไปนั่งสมาธิที่นั่น
ทำคนให้เปนคน... ทำตนให้รู้คิด... ทำผิดให้รู้แก้... ทุกอย่างต้องมีแพ้... เพราะนี่คือ..ชีวิตตน. สาธุ วันนี้เซ็งมากๆ เลยเจ้าค่ะ เบื่อลูกน้องวัยป้า ชอบโบ้ย อะไรๆ ก็โบ้ย ทั้งที่ตัวเองเป็นคนทำแล้วมาโบ้ยให้ เบื่อ.....
อูยยยยย หนักกว่าเดิมอีกจ้าาาาา ไม่อยากบอกว่า อาการของตัวเองเมื่อคืน มาเป็นกับเค้าในตอนเช้า อาการเดียวกันเลย แต่ที่ไม่ได้เล่าให้ฟังเมื่อเช้า เพราะอยากจะเช็คดูว่า คิดหรืออุปทานไปเองหรือเปล่า แต่สุดท้าย ก็งานเข้าเช่นเดียวกันจ้ะ ดูไปดูมา งานที่จะไปทางเพชรฯ จะหลุดแล้ว ดูๆ แล้วสงสัยจะไปงานเดียวกับตัวเองทางสุโขทัยจ้ะ ขอตรวจสอบเรดาร์ตัวเองเพื่อความชัวร์ก่อนนะ แล้วค่อยให้คำตอบ แต่ฝากตัวเองบอกคุณเตอร์ไว้หน่อยว่า ถ้าเค้ารู้วาระชัวร์ จะไปอีก ๑ ที่ค่ะ และขอนั่งคันเดียวกับตัวเอง กับนางซิน แม่สร้อย นะจ้ะ.....