เรื่องเด่น แชร์เล่าเรื่องหลวงปู่มีชัย กามฉินโธประสบการณ์ในสามจังหวัดชายแดนใต้ครับ

ท่านใดที่รู้จักและมีประสบการณ์ของหลวงปู่มีชัยผู้ศักดิ์สิทธิ์เชิญท่านมาแชร์ประสบการณ์กันนะครับส่วนของผมโดยย่อนะครับ
1ท่านอธิฐานจิตไม่นอนเลยเป็นเวลา10ๆปี
2ท่านเดินเท้าไม่ติดพื้น(เหาะ)
3ดับไฟป่าด้วยน้ำแก้วเดียว
4ปลุกต้นทุเรียนที่ตายไปแล้วเป็นสิบไร่ให้งอกมาใหม่
5พระประทานที่ท่านสร้างไม่ไหลไปกับสึนามินอกนั้นเรียบเป็นหน้ากลอง
6ท่านคุยกับงูและมีพญางูมานอนเฝ้าท่าน
7ท่านเป็นเจ้าแห่งความร่ำรวยอันนี้จริงๆ
8ท่านคุยกับเทวดาได้และมักทำอะไรแล้วเทวดามาอนุโมธนา
9มีเมตตาสูงสุด
แจ้งท่านผู้อ่านทราบว่าห้ามนำข้อความหรือส่วนหนึ่งส่วนใดของประสบการณ์ของผมไปโดยมิได้
รับอนุญาตจากผมก่อนนะครับ ขอบคุณทุกท่านครับ
และสามารถติดต่อผมได้ที่เบอร์0897999351 ครับ

 

น่าติดตามครับ

 

น่าสนใจและน่าติดตามครับ..ผู้กอง

 

ภาพหลวงปู่มีชัยครับ

 

ก่อนอื่นผมต้องขอชี้แจงให้ผู้สนใจก่อนนะครับว่าเหตุอันใดที่ผมต้องได้ตามรอบพระอริยเจ้าองค์นี้
ผมเริ่มสนใจพระเครื่องเมื่อสมัยผมอยู่ประมาณ มศ3 โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยน่าจะประมาณปี2521-22 เพราะคุณพ่อเป็นทหารอยู่คลังแสงทำหน้าที่เป็นสหหรือเขาเรียกกันว่าสารวัตรทหารพอคนเข้าคุกก็ต้องถอดพระเครื่องฝากคุณพ่อเอาไว้คุณพ่อเล่าให้ฟังว่าเคยมีคนหนีคุกออกไปแล้วต้องไปตามปรากฏว่าไปตามจับเขาแต่เกิดปะทะกันแต่ฝ่ายเรายิงไม่ออกกระสุนไม่ออกจากกระปอกปืนทหารเป็นเรื่องแปลกท่านเล่าให้ผมฟังแต่ก็จับตัวได้พอจะเข้าห้องขังเขาก็ฝากพระให้คุณพ่อรักษาเอาไว้เห็นท่านเล่าว่าเป็นพระขุนแผนทรงห้าเหลี่ยม เป็นเรื่องที่เด็กๆอย่างผมสงสัยและหาความจริงตลอดมา จนเป็นที่มาของการเสาะหาและสะสมพระเครื่องตามแนวเซียนพระเขาว่ากันทีแรกจับทางไม่ถูกอาศัยหาหนังสืออ่านและศึกษาจากผู้รู้ในสมัยนั้นแต่ก็ไม่เคยเห็นปฏิหาริย์อย่างที่เขาเล่ามาเลยแม้นแต่ครั้งเดียวส่วนใหญ่จะเป็นการราคาคุยเสียมากกว่าเชื่อตามเขาว่ามาไม่เคยเห็นกับตาว่าพระเครื่องคาถาอาคมนั้นมีจริงหรือไม่ หาความจริงว่าที่แท้ความจริงคืออะไรกันแน่ สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงหรือไม่ การล่องหนหายตัว คงกระพันชาตรีมีจริงหรือไม่ สนใจและศึกษามาตลอด

 

น่าติดตามครับ

 

ตามอ่านครับชอบ

 

ถึงขนาดไปศึกษาตำราฝรั่งเรื่องการถอดร่างเกือบตายแล้วจนถึงมาศึกษาตำราของหลวงวิจิตรวาทการเล่มหนึ่งแต่ก็ได้ฝึกกสิณอากาศมานานและเก็บพระเครื่องไปด้วยมีเยอะมากแบบเอาจริงเอาจังหาครูบาอาจารย์ก็ไม่มีเสียแล้วในยุคนี้พระสายป่าก็สิ้นแล้วไม่มีจะฝึกกรรมฐานได้เคยบวชเรียนตอนเป็นเณรทดลองเพ่งกระแสจิตไปที่ฝูงลิงฝูกลิงก็วิ่งเข้าใส่หนีแทบไม่ทัน ลืมบอกไปว่าตอนเป็นเณรไปบวชที่วัดเขาช่องพรานที่จังหวัดราชบุรีมีพระครูต๊ะเป็นอาจารย์ ตอนดึกๆก็เข้าหาอาจารย์บอกว่าเห็นท่านเก่งเรื่องรถท่านสอนคาถาผมบ้างซิด้วยความอยากเรียนรู้ ท่านบอกว่าสอนให้แต่ที่สำคัญต้องไปท่องในป่าช้า ตอนนั้นกลัวๆกล้าด้วยความอยากรู้ก็เลยตกลงไปท่านให้ไม้ขีดหนึ่งก้านเผื่อเทียนดับ แล้วท่านก็ปล่อยให้เราอยู่ป่าช้าคนเดียวด้วยความกลัวสุดขีดสามารถท่องได้ความรวดเร็วและก็จำได้แม่น แต่ที่ท่านให้ท่องนะไม่ใช่ภาษาไทยแต่เป็นบทภาษามอญ บาลีว่ายากอันนี้ยากกว่าไม่เคยท่องเลยแต่ก็ท่องได้ ซึ่งอันนี้เองทำให้ผมทราบว่าคาถานั้นเป็นแค่องค์ประกอบเท่านั้นแต่แก่นของพลังคือจิต จิตที่กล้าแข็งจิตที่รวมเป็นสมาธิที่เรียกว่าเอกฉันท์เท่านั้นแหละคือพลังอันแกร่งกล้าที่สามารถทำอะไรให้เป็นจริงได้ตามที่เราอธิษฐานเลยทีเดียว

 

เจอศิษย์พี่เลือดสีเดียวกันซะแล้ว อิอิ ชมภู-ฟ้า ผมก็จบจากสวนกุหลาบ เหมือนกันครับ แต่เป็นสวนกุหลาบวิทยาลัย ปทุมธานี นะครับ ^^
คอยตามอ่านอยู่เรื่อยๆครับ กระทู้นี้ชอบมากเลย

 

มาตามอ่านด้วยครับ

 

ชัดเจนตามที่เขียนครับ

ตามอ่านด้วยความสนใจครับ

 

ก้าวแรก
อาจารย์ต๊ะ สอนธรรมครั้งเมื่อที่วัดเขาช่องพรานมีงานมีการละเล่นมากมายมีลิเกมีหนังกลางแปลงเสียงหนังกลางแปลกลิเกดนตรีชาโดว์มาเล่นดังเสียงสนั่นวัดผมเณรน้อยนอนไม่หลับก็ตื่นมาดูกับเขาด้วยแต่ก็มาพบหลวงพ่อต๊ะท่านนั่งดูหนังกลางแปลงอยู่ ด้วยความเป็นเด็กจึงถามอาจารย์ว่าดูหนังกลางแปลงไม่ผิดศีลหรือท่านตอบผมว่า ไม่ผิดหลอก เราเห็นเหมือนไม่เห็นนะ เป็นคำตอบที่ยังความสงสัยตลอดมาว่ามันคืออะไรเห็นเหมือนไม่เห็นนะ ปัจจุบันผมได้เข้าใจข้อธรรมนี้แล้วว่าคือการที่เห็นสิ่งเหล่านั้นโดยไม่พิจารณาต่อไปว่าใหญ่เล็กกว้างยาวลึกหนาแต่อย่างใดได้แค่เห็นเฉยๆไม่พิจารณาต่อไปนั้นเอง

 

ก้าวที่สอง
ตอนมารับราชการเป็นตำรวจวังสวนจิตรลดาปี2530 ได้ศรัทธาการสวดมนต์ชินบัญชรและเริ่มสวดในวันพฤหัสบดี 7 วันก็ท่องได้แต่ไม่คล่องนัก ขณะที่ผมได้ออกตรวจยามที่ยืนรอบเขตพระราชฐานอยู่นั้นได้พบพระปักกลดที่บริเวณสถานีรถไฟในเขตพระราชฐานก็ลงไปนิมนต์ให้ท่านออกไปจากการปักกรดบริเวณที่ดังกล่าวท่านบอกว่าฉันออกไปก็ได้แต่ต้องท่องคาถาชินบัญชรให้ฟังหนึ่งจบ ผมก็ตกใจว่าท่านทราบได้อย่างไรว่าผมท่องได้แต่พึ่งครบ 7 วันนั้นเองพอท่องเสร็จท่านก็บอกว่าท่องได้ดีชัดถ่อยชัดคำดีพอกราบลาท่านเดินไปไม่ถึง5ก้าวกรดและตัวท่านก็ได้หายไปเสียแล้วอะไรกันนี่

 

รูปพระครูต๊ะวัดเขาช่องพราน

 

รอฟังครับ

 

ก้าวที่สาม
กราบขอพรหลวงพ่อสิริวัดตาล ท่านเสกดินสอให้จึงสอบติดนายตำรวจเมื่อปีประมาณ2545 กว่าจะมีดาวกับเขาก็ปาไป10กว่าปีสอบถึง 4ครั้งได้ทราบจากเพื่อนว่ามีหลวงพ่อองค์หนึ่งอยู่วัดตาลท่านเป็นพระที่ไม่พูดและอาบน้ำมนต์เก่งมาก ผมก็เลยสนใจไปรดน้ำมนต์จากท่านถ้าจำไม่ผิดก็ประมาณ 4-5 ครั้งทุกครั้งที่ไปคอยนานมากเพราะท่านจะท่องมนต์เชิญครูบาอาจารย์มาหมดประมาณ108องค์อย่างใดอย่างนั้นเราก็รอกันไปพอเสร็จบ่อน้ำมนต์ของท่านถ้าปรากฏเป็นรูปธรรมจักรท่านจะหัวเราะชอบใจเสียงดังแต่ก็ไม่พูดอะไรมากแล้วท่านก็ตั้งใจรดน้ำมนต์ให้เราอย่างตั้งอกตั้งใจเลยทีเดียว ส่วนตัวเราก็ต้องตั้งใจให้ดีอธิษฐานเอาสิ่งที่ปรารถนาและส่วนใหญ่ก็สมหวังดั่งกระผมที่สอบนายตำรวจได้ ปี2545 ปีนี้เองที่ผมสมัครใจลงสามจังหวัดชายแดนใต้

 

ภาพน้ำมนต์หลวงพ่อสิริ

 

ต้องขอกราบเรียนท่านผู้อ่านข้อความของผมนะครับว่า
1ผมจะพูดแบบตรงไปตรงมาล้วนๆ
2ไม่เชียรพระหรือกล่าวมุสาเอาความจริงมาพูดกันจะๆ
3จากประสบการณ์ตรงไม่ได้ฟังใครเขามา
4ยืนยันว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงปฎิหารมีจริงถ้าอ่านตามมาเรื่อยๆ
5ถ้าลืมในตอนใดก็จะขออนุญาติแทรกเพื่อเสริมให้เต็มเพราะอาจลืมไปบ้าง
6การบันทึกตามรอยหลวงปู่นี้ผมมีเจตนาให้ผู้อ่านได้รู้ได้เข้าใจว่าดีชั่วมีอยู่จริงวิชาในตำนานมีอยู่จริงครับ

 

ติดตามอ่านอยู่ครับ อยากรู้

 

ก้าวที่สี่
ขอเทิดไว้แห่งคุณบิดามารดา สมัยที่กระผมยังเป็นชั้นประทวนได้ไปร่วมจับคดียาเสพติดกับกองกำกับการสายตรวจและปฏิบัติการพิเศษได้นำกำลังไปจับตัวผู้ต้องหารายหนึ่งได้เกิดปะทะกันสารวัตรสายตรวจได้ใช้ปืนจุด44แม็คนั่มยิงใสผู้ต้องหารายนั้นปรากฏว่ากระสุนถูกชายโครงแต่กระสุนกระเด็นกลับมาเสียงดังกิ๊กๆๆๆต่อหน้าตำรวจหลายนายยิงอีกนัดผลก็ปรากฏดังเดิมลูกกระสุนไม่ระคายผิวกระเด็นออกมาจากเนื้อคนแปลกมากจึงกระโดดจับตัวไอ้กระโดดจับนะเพื่อต้องการของดีของผู้ต้องหาเป็นตระกรุดดอกเล็กๆเท่านั้นต่างคนต่างแย่งชิงกันเอาตระกรุดที่คอ จ่าคนหนึ่งพอได้ตระกรุดสมใจ ได้ถามผู้ต้องหาว่าตระกรุดหลวงพ่ออะไร เขาตอบอย่างไม่รั้งรอว่าเป็น กระดูกพ่อและแม่เขาเอง เท่านั้นแหละจ่าถึงกลับขว้างทิ้งแทบไม่ทันเพราะกระดูกพ่อและแม่จะแสดงปฏิหารกับลูกเท่านั้น นี่ไงพ่อและแม่คือพระอรหันตร์ของลูกโดยแท้