ใต้ร่มฉัตรพระบรมราชจักรีวงศ์.......อุปถัมภก ยอยกพระพุทธศาสนา

สาธุ

วันจักรี ขอนอบน้อมในพระบารมีปกเกล้าของทุกรัชกาลที่ทรงมีเมตตาต่อประชาราษฎร์

สีแดงหมายถึงชาติ สีขาวศาสนา สีน้ำเงินหมายถึงว่า พระมหากษัตริย์ไทย

ไชโย ไชโย ไชโย

 

ในยามนั้นแผ่นดินเป็นจลาจล และยังต้องเผชิญกับศึกเหนือเสือใต้ไม่ว่างเว้น แต่ด้วยพระบรมเดชานุภาพและพระบุญญาธิการแห่งพระมหากษัตริย์องค์พระปฐมบรมราชจักรีวงศ์ จึงทำให้ชาติบ้านเมืองฝ่าฟันภยันตรายทั้งผอง และอยู่รอดปลอดภัย

ทำให้ประชาชาติไทยทั้งมวลสามารถตั้งหลักปักมั่นอยู่ในแผ่นดินอันสงบสุขสันตินี้สืบเนื่องยาวนานจนกระทั่งถึงปัจจุบัน และจะสืบทอดต่อไปสู่อนาคตอันยาวไกลไม่มีที่สิ้นสุด

***********************************************
เป็นพระราชกรณียกิจที่น่าสรรเสริญ ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

 

จะรักษาคำสอนบวรสวัสดิ์ ปฏิบัติกายใจให้ผ่องศรี
จะเทิดทูนคุณงามและความดี จะเพิ่มพุนสามัคคีมีเมตตา
จะทรงอภิญญาจารวัตร จะปกป้องสมบัติพระศาสนา
จะสืบทอดสาธารณะปฏิปทา จะยังประโยชน์ปวงประชาสืบไป

พระราชพรหมยานบูชา
พระราชาทรงธรรมราษฎรก็เป็นสุข

 

เย็นศิระเพราะพระบริบาล

ข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมกราบนมัสการพระมหาบุรพกษัตราธิราชไทยทุกๆพระองค์

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

 

โมทนาบุญด้วยจ้ะ เพราะพระบารมีบูรพกษัตริย์ไทยปกเกล้าประเทศชาติ ประชาชน เราจึงอยู่กันอย่างร่มเย็นเสมอมา แผ่นดินนี้ท่านรักษาไว้ให้ลูกหลาน บริวารทั้งปวง พวกเราควรน้อมใจตั้งมั่นในการทำความดีตอบแทนพระคุณทุกๆพระองค์

 

อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ
ขอคุณพระศรีรัตนตรัย พระสยามเทวาธิราช บูรพระมหากษัตริย์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในจักรวาล โปรดอภิบาลปกป้องรักษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช ขอพระองค์จงทรงพระเกษมสำราญ ศัตรูผู้ที่คิดไม่ดีกับพระองค์ขอให้แพ้ภัยตนเอง พ่ายแพ้ต่อพระบารมีของพระองค์ ขอให้ประเทศไทยสงบสุขปวงประชาอยู่เย็นเป็นสุขในร่มพระบารมีของพระองค์ ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ

 

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนามิ
ขออัญเชิญอำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย พระสยามเทวาธิราช บุรพมหากษัตริย์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในจักรวาล โปรดอภิบาลปกป้องรักษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช แห่งราชวงศ์จักรี ขอพระองค์จงทรงพระเกษมสำราญ เจริญในทศพิธราชธรรม อุปถัมภ์พระพุทธศาสนา ศัตรูผู้ที่คิดไม่ดีกับพระองค์ขอให้กลับตัวกลับใจคิดได้ กลับมาทำการอันเป็นคุณ ต่อชาติ ศาสนา มหากษัตริย์ ต่อพระบารมีของพระองค์ ขอให้ประเทศไทยสงบสุขปวงประชาอยู่เย็นเป็นสุขอยู่ในสัมมาปฏิบัติ ภายใต้ร่มพระบารมีของพระองค์ ขอพระองค์จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนานเทอญ
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ขออนุโมทนาสาธุครับ เป็นบุญของประชาชนไทยโดยหาที่สุดมิได้

 

วีรบุรษ

<DD>สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท กรมพระราชวังบวรสถานมงคลในรัชกาลที่ 1
<DD>พระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าขุนเณร
พระประวัติ

<DD>สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท กรมพระราชวังบวรสถานมงคลในรัชกาลที่ 1 และพระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าขุนเณร สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุนสิงหนาท เป็นสมเด็จพระอนุชาธิราชในสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ประสูติในรัชกาลสมเด็จพระเต้าอยู่หัวบรมโกศ เมื่อวังพฤหัสบดี เดือน 11 ขึ้น 1 ค่ำ ปีกุน จ.ศ. 1150 (พ.ศ.2286) มีพระนามเดิมว่า “บุญมา” ต่อมาได้ทรงรับราชการในรัชกาลสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวสุริยามรินทร์ (พระเจ้าเอกทัศ) ตำแหน่ง นายสุจินดาหุ้มแพร เมื่อ พ.ศ. 2310 กรุงศรีอยุธยาใกล้จะเสียกรุงแก่พม่า นายสุจินดากับเพื่อน ๆ ได้ลอบหนีออกจากเมือง และไปสมัครรับราชการอยู่กับสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ได้รับบรรกาศักดิ์เป็นพระมหามนตรี เจ้ากรมพระตำรวจในขวา เมื่อ พ.ศ. 2310 เป้นยอดขุนพลสำคัญของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ทำการรบมีชัยชนะศึกหลายครั้ง ใน พ.ศ. 2311 จึงโปรดเกล้าฯ ให้เลื่อนตำแหน่งเป็นพระยาอนุชิตราราชา ให้เป็นแม่ทัพขึ้นไปตีเมืองพิษณุโลก เมื่อตีเมืองได้แล้ว โปรดเกล้าฯ ให้เป็นเจ้าพระยาสุรสีห์ ผู้สำเร็จราชการเมืองพิษณุโลก พม่าเรียกว่า “พระยาเสือ”
<DD>ต่อมาเกิดเหตุจลาจลในกรุงธนบุรี สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก ทรงปราบจลาจลเรียบร้อยแล้ว บรรดาเสนาบดีและข้าราชการราษฎรทั้งหลายได้อัญเชิญสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกเสด็จขึ้นเถลิงถวัลยราชสมบัติ ทรงเป็นปฐมกษัตริย์แห่งบรมราชวงศ์จักรีวงศ์ และได้โปรดเกล้าฯ ให้สมเด็จพระอนุชาธิราชเจ้าพระยาสุรสีห์ เสด็จเถลิงพระราชมณเฑียรที่พระมหาอุปราช เป็นกรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท เมื่อ พ.ศ. 2325 สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุนสิงหนาท สวรรคตเมื่อวันพฤหัสบดี เดือน 12 แรม 4 ค่ำ ปีกุน เบญจศก จุลศักราช 1165 ตรงกับวันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2346
<DD>ส่วนพระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าขุนเณรนั้นเป็นพระอนุชาต่างพระมารดา กับเจ้าฟ้ากรมหลวงอนุรักษ์เทเวศร์ กรมพระราชบวรสถานพิมุข (วังหลัง) ในรัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
พระเกียรติประวัติ

<DD>สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท และพระเจ้าหลานเธอองค์เจ้าขุนเณรเกี่ยวข้องกับจังหวัดกาญจนบุรี ในฐานะที่เป็นวีรบุรุษที่สำคัญยิ่งในยุทธภูมิทุ่งลาดหญ้าครั้งสงครามเก้าทัพ เมื่อ พ.ศ. 2328 ซึ่งในสงครามครั้งนั้นพระเจ้าปะดุงกษัตริย์พม่า ได้ยกทัพมามีจำนวนพลถึง 144,000 จัดเป็นกระบวนทัพ 9 ทัพ แยกย้ายกันเข้ามาตีไทยทั้งทางหัวเมืองฝ่ายเหนือ หัวเมืองปักษ์ใต้ ฝ่ายตะวันตกและกรุงเทพฯ พร้อม ๆ กันทีเดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งกองทัพที่ยกเข้ามาตีกรุงเทพฯ ซึ่งเข้ามาทางด่านพรเจดีย์สามองค์ ทางชายแดนตะวันตกนั้นมีกำลังพลถึง 55,000 และมีพระเจ้าปะดุงเป็นจอมทัพ <DD>
<DD>ฝ่ายไทยเมื่อทราบข่าวศึกด็วางแผนต่อสู้ โดยจัดกองทัพออกไปสกัดกองทัพพม่าไว้ 3 ทาง คือ
<DD>ทัพที่ 1 เจ้าฟ้ากรมหลวงอนุรักษ์เทเวศร์ (กรมพระราชบวรสถานพิมุข) ถือพล 15,000 ไปตั้งขัดตาทัพอยู่ที่เมืองนครสวรรค์ คอยป้องกันมิให้พม่าที่ยกทัพลงมาทางข้างเหนือล่วงเลยเข้ามาถึงกรุงเทพฯได้ ในช่วงเวลาที่กำลังต่อสู้ข้าศึกทางเมืองกาญจนบุรี
<DD>ทัพที่ 2 สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาทเสด็จเป็นจอมทัพถือพลจำนวน 30,000 ไปตั้งรับพม่าที่เมืองกาญจนบุรี (เก่า) คอยต่อสู้กองทัพพระเจ้าปะดงที่จะยกมาทางด่านพระเจดีย์สามองค์
<DD>ทัพที่ 3 เจ้าพระยาธรรมมาธิบดี (บุญรอด) กับเจ้าพระยายมราชถือพล 5,000 ไปตั้งรับพม่าที่เมืองราชบุรี คอยต่อสู้พม่าซึ่งจะยกทัพเข้ามาทางใต้หรือทางเมืองทะวาย
<DD>ส่วนพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชทรงคุมกำลังไพร่พลประมาณ 20,000 เศษ เป็นกองทัพหลวง เตรียมไว้ในกรุงเทพฯ ถ้าหากกำลังข้าศึกบุกหนักทางด้านไหนก็จะได้ยกไปช่วยได้ทันที
<DD>สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาทได้เสด็จยกกองทัพออกไปตั้งรับกองทัพพม่าที่ทุ่งลาดหญ้า (ปัจจุบันอยู่ในท้องที่อำเภอเมืองกาญจนบุรี) โดยตั้งค่ายหลายค่ายชักปีกกาถึงกันทุกค่าย และให้ขุดสนามเพลาะปักขวากหนามไว้ด้วย แล้วทรงจัดให้พระยามหาโยธา (เจ่ง) คุมกองมอญ 3,000 ยกออกไปตั้งค่ายขัดตาทัพพม่าอยู่ทางด่านกรามช้างอันเป็นช่องเขาริมลำน้ำแควใหญ่
กองทัพพม่าซึ่งยกเข้ามาทางด่านพระเจดีย์สามองค์ได้ยกทัพหน้าเดินเรื่อยมาและเข้าโจมตีกองทัพมอญที่ด่านกรามช้างแตกพ่ายถอยร่นเข้ามายังค่ายที่ทุ่งลาดหญ้า กองทัพพม่าได้ยกติดตามเข้ามา และปะทะกับกองทัพไทยที่ตั้งค่านอยู่ที่ทุ่งลาดหญ้า กองทัพพม่าจึงได้หยุดยั้งตั้งค่ายอยู่บริเวณชายทุ่งลาดหญ้านั่นเอง ส่วนกองทัพหนุนของพม่าที่ยกตามมาก็หยุดยั้งตั้งค่ายเป็นระยะ ๆ ที่ท่าดินแดง สามสบและบริเวณชายแดน ซึ่งได้รับความลำบากมาเในเรื่องการส่งและจัดหาเสบียงอาหารจากแดนพม่าข้ามภูเขาและบุกป่าฝ่าดงเข้าส่งให้กับทุกกองทัพ
<DD>สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาทได้ให้ทหารออกไปโจมตีค่ายพม่า แต่พม่าก็ต่อสู้อย่างเข้มแข็ง พลทหารไทยและพม่าต่างยิงโต้ตอบกันทั้งสองฝ่าย ทำให้บาดเจ็บล้มตายลงทั้งสองข้าง ทัพไทยหักเอาค่ายได้ก็ถอยเข้าค่าย ทหารทั้งปวงเกิดความหวาดหวั่นในการสู้รบกับพม่า สมเด็จพระบวรราชมหาสุรสิงหนาท ต้องใช้อำนาจเด็ดขาดของแม่ทัพ สั่งให้ทำครกขนาดใหญ่ไว้ในค่ายแล้วประกาศว่า “ถ้าใครถอยหนีแก่พม่าข้าศึกจะเอาตัวลงครกโขลกเสีย” บรรดาทหารทั้งปวงกลัวจับลงครกโขลกให้ตายทั้งเป้นจึงต่อสู้กับพม่าอย่างไม่เสียดาย-ชีวิต นอกจากนี้ยังทรงตั้งกองโจรให้พระยาสีหราชเดโช พระยาท้ายน้ำ พระยาเพชรบุรี ทั้งสามนายเป็นนายทัพกองโจร และให้พระยารามคำแหง พระยาเสนานนม์เป็นปลัดทัพ ถือพล 500 ยกทัพกองโจรลัดป่าไปคอยซุ่มสกัด คอยตีกองลำเลียงเสบียงอาหารของพม่าที่พุไคร้ ทางลำน้ำแควไทรโยค แต่นายกองโจรทั้งสามนายอ่อนแอ และย่อท้อได้หลบหนีไปซุ่มตั้งทัพอยู่ที่อื่น สมเด็จพระบวรราชเจ้าสุรสิงหนาทจึงดำรัสสั่งให้ประหารชีวิตนายทัพกองโจรทั้ง - สามนาย แล้วนำศีรษะไปเสียบประจานไว้หน้าค่ายหลวงที่ทุ่งลาดหญ้า ส่วนปลัดทัพสองนายนั้นก็ให้เอาดาบสับศีรษะคนละ 3 เสี่ยง เป็นการลงโทษไม่ให้ผู้ใดเอาเยี่ยงอย่าง แล้วให้พระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าขุนเณรเป็นนายทัพกองโจรกับข้าหลวงหลายนาย ถือพล 1,000 ยกไปบรรจบกองโจรเดิม อีก 500 รวมเป็น 1,500 ไปคอยสกัดกองลำเลียงพม่าที่พุไคร้ มิให้ส่งกองลำเลียงเสบียงอาหารถึงกันได้ กองทัพพม่าที่ตั้งค่ายอยู่ที่ทุ่งลาดหญ้าจะได้ขาดเสบียงอาหารและอ่อนกำลังลง พระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าขุนเณร ได้ปฏิบัติหน้าที่อย่างเข้มแข็ง จับได้พม่า ช้าง ม้า และโค ต่าง ๆ ส่งมายังค่ายหลวงที่ทุ่งลาดหญ้าอยู่เนือง ๆ
<DD>ฝ่ายแม่ทัพหน้าพม่าทั้งสองนายที่ตั้งค่ายอยู่ที่ชายทุ่งลาดหญ้า ได้แต่งหอรบขึ้นที่ค่ายหน้าหลายแห่ง แล้วให้เอาปืนใหญ่ตั้งขึ้นบนหอรบยิงค่ายกองทัพไทย สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาทก็ให้เอาปืนลูกไม้แต่ครั้งกรุงธนบุรี (ปืนใหญ่ที่ใช้ท่อนไม้เป็นกระสุน) เข็นออกมาตั้งหน้าค่ายยิงค่ายและหอรบพม่าพังลงหลายแห่งทำให้ไพร่พลบาดเจ็บล้มตาย จนพม่าครั่นคร้ามไม่กล้าออกมาโจมตีค่ายไทยทั้งเสบียงอาหารก็ขาดแคลนลง
<DD>ในขณะที่สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาทสู้รบกับพม่าติดพันกันอยู่ ที่ทุ่งลาดหญ้านั้น พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ทรงพระปริวิตกเกรงว่ากำลังไพร่พลจะไม่พอตีทัพพม่าให้แตกพ่ายไป จึงเสด็จยกกอวทัพหลวงหนุนไปจากกรุงเทพฯ เมื่อวันอาทิตย์เดือนยี่ ขึ้น 9 ค่ำ ปีมะเส็ง พ.ศ. 2328 เมื่อเสด็จไปถึงค่ายหลวงที่ทุ่งลาดหญ้าก็ทรงปรึกษาราชการสงคราม สมเด็จพระบวนราชเจ้ามหาสุรสิงหนาทกราบทูลว่าพม่าอดอยากมากอยู่แล้วขออย่าได้ทรงพระวิตกถึงการรบที่ทุ่งลาดหญ้าเลย พม่าคงจะแตกพ่ายไปในไม่ช้านี้อย่างแน่นอนขอให้เสด็จกลับคืนพระนครเถิด เผื่อข้าศึกจะหนักแน่นมาทางอื่นจะหนุนกันได้ทันท่วงที พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ทรงเห็นชอบด้วยจึงเสด็จยกกองทัพหลวงคืนพระนคร
<DD>ต่อมาสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสีหนาททรงทำกลอุบายลวงข้าศึกว่ากองทัพไทยมีกำลังไพร่พลและศาสตราวุธมาหนุนเนืองเป็นจำนวนมาก โดยแบ่งกำลังพลในกองทัพให้ลอบออกจากค่ายในเวลากลางคืยอย่างเงียบและไปให้ไกลพอควร ครั้นรุ่งเช้าก็ยกกระบวนเดินพลช้างม้าเรียงรายเนืองกันขึ้นไปอย่างไม่ขาดสายตั้งแต่เช้าจนเย็นเพื่อกลับเข้าค่าย สมเด็จกรมพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาททรงทำกลลวงข้าศึกเช่นนี้อยู่หลายวัน พม่าซึ่งอยู่ที่สูงกว่าและเห็นก็เข้าใจว่ากองทัพไทยได้กำลังเพิ่มเติมเสมอก็ยิ่งครั่นคร้ามมากขึ้น และบังเอิญรี้พลของพม่าเกิดเจ็บป่วยด้วยไข้ทรพิษ
<DD>สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาททรงสังเกตเห็นว่ากองทัพพม่าอดอยากและครั่นคร้ามมากแล้ว จึงสั่งให้ไพร่พลเจ้าโจมตีค่ายพม่าพร้อมกันทุกค่ายในเวลาเดียวกัน เมื่อวันศุกร์ แรม 4 ค่ำ เดือน 3 ปีมะเส็ง ซึ่งตรงกับวันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2328 ฝ่ายพม่าพยายามสู้รบอยู่ตั้งแต่ช้าจนค่ำครั้นเวลาประมาณทุ่มเศษ แม่ทัพพม่าเห็นเหลือกำลังที่จะต่อสู้ก็แตกฉานออกจากค่ายหนีไป ไทยได้ค่ายพม่าหมดทุกค่ายจับไพร่พล และเครื่องศาสตราวุธ ปืนใหญ่น้อยได้เป็นอันมาก ส่วนพระองค์เจ้าขุนเณรซึ่งเป็นนายทัพกองโจรเมื่อทราบว่าทัพพม่าแตกพ่ายแล้วก็นำกองโจรออกสกัดตีซ้ำเติม จับได้ผู้คนเครื่องศษสตรวุธ ช้าง ม้า ส่งเข้ามาถวายสมเด็จพระบวรราชเจ้ามาหสุรสิงหนาท ณ ค่ายหลวงที่ทุ่งลาดหญ้าเป็นอันมาก
<DD>ครั้งพระเจ้าปะดงทรงทราบว่ากองทัพหน้าแตกกลับไปก็เห็นว่าจะทำการสู้รบต่อไปไม่สำเร็จ จึงสั่งให้เลิกทัพออกไปเมืองเมาะตะมะอย่างรวดเร็ว สงครามที่ทุ่งลาดหญ้าคราวนี้ไทยกับพม่าสู้รบขับเครี่ยวกันมาเป็นเวลาประมาณสองเดือนเศษ ผลขอลสงครามนั้นก็เป็นที่ประจักษ์ชัดว่าพม่าเป็นฝ่ายปราชัยอย่างยับเยิน และการประสบชัยชนะอย่างงดงามของกองทัพไทยนั้น ก็เป็นผลเนื่องมาจากความเข้มเแข็งความห้ามหาญเด็ดเดี่ยว และความมีสติปัญญาเฉลียวฉลาดมีไหวพริบปฏิภานในด้านกลศึกอย่างลึกซึ่ง ของสมเด็พระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาทประการหนึ่ง อักประการหนึ่งก็เป็นผลเนื่องมาจากวีรกรรมอันห้าวหาญของพระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าขุนเณร ผู้มีสายเลือดนักรบอันเข้มข้น ที่ได้นำทหารกองโจรออกซุ่มสกัดกองลำเลียงเสบียงอาหารของพม่าอย่างไม่หวาดหวั่น จนทำให้กองทัพพม่าที่ทุ่งลาดหญ้าต้องอ่อนกำลังลงเพราะขาดเสบียงอาหาร และประการสุดท้ายก็คือชาวกาญจนบุรีเป็นจำนวนมากภายใต้การนำของเจ้าเมืองกาญจนบุรีหรือพระยากาญจนบุรีก็ได้เป็นกำลังอันสำคัญในการต่อสู้กับพม่าข้าศึกอย่างเข้มแข็งด้วย ดังนั้นเราจึงควรภูมิใจในวีรกรรมของบรรพบุรุษของเราที่ได้พยายามปกป้องผืนแผ่นดินไทยอันเป็นที่รักและหวงแหนของเราไว้ได้ และจากสมครามคราวนี้เองได้ทำให้ชื่อเสียงของทุ่งลาดหญ้าจารึกอยู่ในประวัติศาสตร์ของชาวไทยตั้งแต่นั้นมา
<DD>จึงนับได้ว่าสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาทและพระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าขุนเณรเป็นวีรบุรุษแห่งยุทธภูมิทุ่งลาดหญ้า และเป็นบุคคลสำคัญของจังหวัดกาญจนบุรีด้วย และปัจจุบันนี้กรมทหารราบ กองพลทหารราบที่ 9 ค่ายกาญจนบุรี ได้สร้างพระบรมราชานุสาวรีย์ของสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาทในลักษณะทรงยืนถือพระแสงดาบกำลังบัญชาการรบอยู่ ประดิษฐานไว้ที่หน้ากองบัญชาการกองพลทหารราบที่ 9 และจัดงานวันชนะศึก ณ ยุทธภูมิทุ่งลาดหญ้า เป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 16 – 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2526 เพื่อเป็นเกียรติประวัติของกองทัพไทยและชาวเมืองกาญจนบุรี </DD><DD> </DD><DD> </DD><DD>http://lib.kru.ac.th/rLocal/print.php?story=05/08/16/3391986


</DD>

 

พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช


พระราชปณิธาน





"ตั้งใจจะอุปถัมภก ยอยกพระพุทธศาสนา ป้องกันขอบขัณฑสีมา รักษาประชาชนและมนตรี"


"ทุกวันนี้ตั้งพระทัยแต่ที่จะทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา ไพร่ฟ้าประชากรให้อยู่เย็นเป็นสุข ให้ตั้งอยู่ในคติธรรมทั้ง 4 ดำรงจิตจตุรัสบำเพ็ญศีลทาน จะได้สุคติภูมิ มนุษยสมบัติ สวรรคสมบัติ นิพพานสมบัติเป็นประโยชน์แก่ตน..."


"พระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระอนุชาธิราชกรมพระราชวังบวรฯ เมื่อได้ทรงสดับพระสงฆ์ราชาคณะถวายพระพรโดยพิสดารดังนั้น จึงตรัสว่า "ครั้งนี้ขออาราธนาพระผู้เป็นเจ้าทั้งปวงจงมีอุตสาหะในฝ่ายพระพุทธจักรให้พระไตรปิฎกบริบูรณ์ขึ้นให้จงได้ ฝ่ายข้างอาณาจักรที่จะเป็นศาสนูปถัมภกนั้นเป็นพนักงานโยม โยมจะสู้เสียสละชีวิตบูชาพระรัตนตรัย สุดแต่จะให้พระปริยัติบริบูรณ์เป็นข้อมูลที่จะตั้งพระพุทธศาสนาจงได้" พระราชาคณะทั้งวงรับสาธุแล้วถวายพระพร..."


จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี





*******************************




เขมร ญวน และพม่า ในสมัยรัชกาลที่ 1




[15 ส.ค. 51 - 19:55]










นิติภูมิได้รับคำแนะนำจากท่านผู้ใหญ่ให้ค่อยๆทยอยนำ ประวัติศาสตร์ไทยในส่วนที่เกี่ยวดองหนองยุ่งกับเพื่อนบ้านมารับใช้ ในคอลัมน์เปิดฟ้าส่องโลก เพื่อให้เยาวชนคนไทยได้รู้ประวัติศาสตร์ ชาติของตัวอย่างแท้จริง เบื้องแรก ท่านแนะนำว่ายังไม่ต้องย้อนประวัติศาสตร์ไปให้ไกลนัก ควรเริ่มตั้งแต่สมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก จนถึงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปรมินทร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช

กราบขอบพระคุณท่านที่กรุณาแนะนำ นิติภูมิมีความคิดเช่นนี้เหมือนกันครับ ขออนุญาตเริ่มต้นที่กรณีกัมพูชา ต้นรัชกาลที่ 1 เมื่อมีข่าวว่าจามจะยกทัพมาตีเขมร พระยายมราชและพระยากลาโหม (ปก) จึงพานักองเองและพระญาติพระวงศ์เขมรเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารรัชกาลที่ 1 ของไทย

สมเด็จพระพุทธยอดฟ้าฯ ทรงรับรองนักองเองอย่างพระราชบุตร บุญธรรม เมื่อไทยไปปราบจามได้แล้ว รัชกาลที่ 1 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้นักองเองกลับไปครองเมืองเขมร


__________________​

 

<TABLE height=34 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-LEFT: 10px">

พระพุทธเลิศหล้า

[2 พ.ย. 51 - 15:19]
​

</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE class=text cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD align=middle><TABLE class=text cellSpacing=0 cellPadding=10 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD>สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ากรมหลวง อิศรสุนทร ดำรงพระเกียรติยศ เป็นพระมหา อุปราช กรมพระราชวังบวรสถานมงคล อยู่ 3 ปี พระชันษา 43 ก็ได้เสวยราชสมบัติ มีพระปรมาภิไธย ขึ้นต้นว่า </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

สาธุๆ

พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช​

พระราชปณิธาน​

​

"ตั้งใจจะอุปถัมภก ยอยกพระพุทธศาสนา ป้องกันขอบขัณฑสีมา รักษาประชาชนและมนตรี"
​

ขออนุโมทนาครับ​

 

ขอกราบแทบพระบาทพ่อหลวงของคนไทยทุกพระองค์

 

​

ร่มฉัตร​

ปวงราษฏร์ทั่วถิ่นแคว้นไทย มอบดวงใจถวายทุกเวลา
แด่องค์ร่มฉัตรราชา ทรงเมตตา ต่อชาวประชาทุกนาม​

ดังร่มโพธิ์ร่มไทร กางกั้นใบกิ่งงาม
ปกคลุมทั่วถิ่นเขตคาม
ทุกหย่อมแดนสยาม ร่มเย็นสุขสันต์​

หลายสิ่งอาจแปรผันไป สิ่งใดๆ ไม่คงชั่วนิรันดร์
แต่ความภักดีไทยนั้น มอบทรงธรรม์ ไม่มีวันเปลี่ยนผันไป
ทรงเมตตาห่วงใย ไทยทุกยามเรื่อยมา
ดั่งบุญเกื้อกูลไพร่ฟ้า ได้กำเนิดเกิดมาใต้ร่มฉัตรไทย​

​

ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ​

ขออนุโมทนาค่ะ