เรื่องเด่น วิธีถอดกายทิพย์ที่คุณก็ทำได้

สาธุสาธุสาธุครับ..ที่ท่านกล่าวธรรม

สาธุขอรับ..ที่ท่านมากล่าวธรรม..เรื่องการถอดกายทิพย์ที่เกล้าฯไม่เคยเขียน...คำกล่าวนี้...
เหมือนชี้ทิศให้แก่ผู้หลงทาง
เหมือนจุดดวงประทีปในที่มืด
เหมือนเปิดของคว่ำให้หงาย

 

สาธุขอรับ..

 

พระภิกษุที่ไปเจอในคืนนั้น..ท่านเป็นพระสายกัมมัฏฐานธุดงค์..
ที่เป็นพระอาจารย์ของเกล้าฯโดยเคยอ่านผ่านคาถาของท่าน..

คือวิชาเสกใบมะขามให้เป็นต่อแตน..ตั้งแต่เกล้าฯอายุ 7- 8 ขวบ..เคยฝึกทำ จนทุกวันนี้ก็ยังทำไม่สำเร็จ..คือครั้งแรกไม่ได้ไม่เป็นก็ไม่เคยฝึกอีกเลย..
...ผิวพรรณ..วรรณะท่านผ่องใส..
รุ่งเรืองมาก...
ท่านคือ..หลวงปู่ศุข. แห่งวัดปากคลองมะขามเฒ่าผู้เสกปลีกล้วยเป็นกระต่าย..
เสกพลทหารจ๊อดเป็นจระเข้..
...เป็นอมตะพระเถราจารย์..ที่สะเทือนแผ่นดิน...เนื่องจากเกียรติคุณของท่านคับแผ่นดิน..จนเกล้าฯผู้ได้ไปหาท่าน..มิกล้าเอ่ยชื่อท่านเกรงตนเองจะไปเป็นมลทินให้ท่านด่างพร้อย...

จึงได้แต่เขียนบอกว่า..ได้ไปเจอภิกษุรูปหนึ่ง..เท่านั้นแต่นี้ก็จะ8ปีแล้ว..หากจะมาเขียนบอก..ก็คงควรกล่าวแม้จะมีคนเห็นแย้งว่า..
จะเป็นได้หรือ?
ไม่ใช่ฝันหรือ?
ก็นั้นแหละขอรับ..ความสงสัยย่อมมีแม้คนอื่นเล่า..เกล้าฯก็เชื่อก้ำกึ่ง..หากเกล้าฯเล่าท่านเชื่อทั้งหมดก็ได้ชื่อว่าไม่ได้ทำตามหลักกาลามสูตร..เพราะศาสนาของพระพุทธองค์ท่านทรงสอนอย่าเชื่อใครโดยง่ายจนกว่าเราจะได้พิสูจน์...

การถอดกายทิพย์นี้เป็นเรื่องอภิญญาคือฤทธิ์ทางใจ...เหมือนมโนมยิทธินั้นแหละก็เป็นฤทธิ์ทางใจ...
เมื่อท่านฝึกถอดกายทิพย์บ่อยๆฝึกสติปํฎฐานสี่ เดินจงกรม
แม้จะยังไม่บรรลุมรรคผลใดๆ...แต่จะทำให้มีสติคุ้มครองตน....
...จะมีหูทิพย์
..ตาทิพย์ และคุยกับแดนทิพย์ไหม?ก็ต้องลองฝึกดู...
...แต่ไม่เหมาะกับผู้ต้องการบรรลุมรรคผลในชาตินี้..เพราะมันจะทำให้เสียเวลา.....อย่างมากเหมือนคนจะไปยอดภูเขาแต่มาเดินอ้อมเขาแทนที่จะปีนหน้าผาไปทางลัดตัดตรงคือพิจารณาอริยสัจ4 มรรคมีองค์8 นั้นคือทางเพื่อเจริญสติปัฏฐาน4 นั้นคือทางไปพระนิพพาน..

แต่ถ้าใครมีอุปนิสัยเหมือนเกล้าฯคือสงสัยนรก...ก็อยากรู้ว่านรกมีจริงๆหรือ?
จึงเป็นสาเหตุของการฝึกอีกหนึ่งสาเหตุ...ขอรับ..

 

ท่านเป็นพระอริยะบุคคลในพรหมชั้นสุทธาวาสภูมิ อกนิษฐาพรหม..ผู้จะอยู่ในภูมินี้ล้วนเป็นพระอนาคามี..สามารถกระทำจิตให้บรรลุมรรคผลแห่งนิพพาน...ไม่ได้เกิดยังโลกมนุษย์อีกแล้ว..ขอรับ

วิธีติดต่อท่าน..ขอกล่าวด้วยความเป็นจริง...ว่าตัวของเกล้ากระผมเองก่อนที่จะได้พบเจอท่านนั้น..ไม่เคยอฐิษฐานหาท่านด้วยประการใดๆ...
แม้จะเคยศึกษาประวัติท่าน..ก็เพียงแต่อัศจรรย์ในจริตปฏิปทาของท่าน..ที่มีพลังจิตตานุภาพและการรุกขมูลธุดงค์ที่เด็ดเดี่ยว..เท่านั้น..
การที่ได้ขึ้นไปหาท่านด้วยกายทิพย์นั้น.คงเป็นบุญเก่าแต่ปางหลังมาเกื้อหนุน

...ซึ่งเกิดแต่เหตุ..เกล้าฯใช้การถอดจิตไปคุยสาวซึ่งมันเป็นการไม่สมควรทำ..จนเป็นเหตุให้มีครูอาจารย์ในแดนทิพย์ลงมาทำโทษ...
และผู้ที่หวดด้วยหวายในวันนั้นคือหลวงปู่ศุข นั้นเอง ตามรายละเอียดที่เคยเล่ามาแล้วขอรับ...
..
และผู้พาขึ้นไปดูสภานที่อยู่ท่านก็หลวงปู่ศุขนั้นเอง...ที่พาเหาะโดยกระโดดออกทางระเบียงอาพาทเมนท์..พุ่งผ่านหมู่เมฆ...เห็นก้อนเมฆช่วงใกล้ฟ้าสว่าง..เป็นชั้นๆ...

พอถึงที่อยู่ท่านได้จับเหวี่ยง..เข้าไปในกุฎี.ของท่าน..ที่ลอยอยู่ กลางอากาศธาตุ.. ..
....มองจากหน้าต่างกุฎีลงเบื้องล่างเป็นเวลากลางวัน...เห็นนายนิรบาลถือหอกไล่ฆ่าสัตว์นรกอย่างน่าหวาดเสียว...เพราะเป็นนรกแดนของพวกมีกรรมที่เคยล่าสัตว์...มาบัดนี้..ตนเองกลับมีสภาพที่วิ่งหนีตายฝ่าดงพวกหวายหนาม..หากชักช้าก็จะถูกซัดด้วยหอก..ภาพนั้นเห็นชัดเจนและรู้สึกตกใจตื่นผวา...

สักพัก..หลวงปู่ท่าน..จึงทำทีเปิดประตูเดินออกมา...
ส่วนเกล้าฯ..ได้พนมมือไหว้...แล้วท่านถามว่ามาได้อย่างไร?
พอท่านถามแบบนั้น...ก็เลยรู้สึกตกใจ..พอตกใจ.จิตก็หล่นจากกำลังฌานสมาบัติ..จิตนั้นก็ถึงห้อง

แต่ปริศนาแห่งคำถามของพระผู้เฒ่ายังคาใจเสมอมา..ว่าเกล้าฯมาได้อย่างไร.หรือไปพบเจอท่านได้อย่างไร...
แต่แท้จริงแล้วการปรากฎตัวขององค์หลวงปู่ท่านเป็นแต่เพียงอุบาย เท่านั้น...
เพราะแม้เกล้าฯจะถอดกายทิพย์ได้แต่ก็เป็นกายหยาบในแดนทิพย์. ส่วนหลวงปู่ศุขกายท่านจะละเอียดยิ่งกว่า..และที่สำคัญท่านอยากให้เราเห็นก็ได้..ไม่อยากให้มองเห็นก็ได้.....
ในอดีตเกล้ากระผมก็หลงเข้าใจผิดว่าได้เหาะหนีจากการลงโทษ..ของผู้มาในยามวิกาล..

แต่ภายหลังได้ไปบวขที่วัดถ้ำกองเพล จังหวัดหนองบัวลำภู...และได้ปฏิบัติธรรม...จนพิจารณาภายหลังได้ว่า....
ท่านหลวงปู่ศุขวัดปากคลองมะขามเฒ่านั้น...มาหาเกล้าฯครั้งนี้หนที่2 แล้วและการมาหาแต่ละครั้งล้วนน่าหวาดเสียว.

คืนวันหนึ่งเกล้าฯนอนอยู่ดีๆอย่างมีความสุข.พลันร่างได้ลอยขึ้นไปบนอากาศท่านอนหงายนั้นแหละลอยฝ่าความมืดไปอย่างไร้ทิศทาง...แล้วไปหล่นข้างโลงศพในป่าช้า..จนเป็นเหตุได้เจอผีปอบที่ไปขโมยไก่ชาวบ้าน..เรื่องนี้เกล้าฯเคยเขียนผูกกลอนไว้ในกระทู้นี้แหละ...การไปสู้กับผีปอบ..ที่หลวงปู่ท่านพาไปฝึกจิตครั้งนั้น...ทำให้เกล้าฯไม่กลัวผีปอบจนบัดนี้....

ภายหลัง..เมื่อได้รู้ว่าตนเองได้รับความเมตตาจิตและการช่วยเหลือจากท่าน.เนืองๆ..จึงได้นำคาถาท่านมาท่องจำบูชาเพื่อเป็นเครื่องระลึกถึงคุณอันยิ่งใหญ่
...
ส่วนการขอเป็นศิษย์หลวงปู่ศุขนั้น...โดยส่วนตัวคิดว่าเพียงเราสักการะและทำตามคำสอนก็ได้ชื่อว่าเป็นศิษย์แล้ว....

หรือกำลังใจไม่ถึงอยากเป็นมากจริงๆ..อยากให้เป็นพิธีการควรค่าแก่การเป็นศิษย์ผู้ทรงคุณ..ก็รักษาศีล๕ สวดมนต์ไหว้พระ
มีพวงมาลัย1พวง
สัคเคเทวดา
กล่าวคำประกาศด้วยความนอบน้อม..ขอเป็นศิษย์ท่าน..
ถ้ามีน้ำตาไหลซึมๆอาบแก้มนิดหน่อยอาจได้รับพิจารณาเป็นพิเศษ..

ที่กล่าวแบบนี้เคยเพราะเคยร้องให้ต่อพระรัตนตรัย...ด้วยอยากเป็นลูกศิษย์หลวงปู่มั่น. ภูริทัตตะเถระ..
คืออยากไปนิพพาน..แต่รู้สึกสิ้นหวังเพราะหลวงปู่มั่นได้มรณะภาพตั้งแต่เรายังไม่เกิด...จึงได้หาพวงมาลัยมะลิแล้วทำตามที่บอก..ส่วนร้องให้นั้นน้ำตามันพังลงเฉยๆแบบไม่ได้ตั้งใจ

ผลของพิธี..ได้เป็นลูกศิษย์หลวงปู่มั่นตอนท่านมาปรากฎทางสมาธิ..และให้โอวาทว่า***อย่าเห็นแก่หลับแก่นอน****เหตุการณ์นี้ต่อสู้กับผีป่าที่วัดถ้ำกองเพล...หลายปี..ถ้าหากไม่ตกอยู่ในอันตรายท่านคงไม่ปรากฎ..ขอรับ













.
.