เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

เอ็กซ์ตัดสินใจนำของทั้งหมดกลับกรุงเทพฯก่อน ทิ้งลุงชมกับเทพให้อยู่ดูลาดเลาอีกพัก นำปัจจัยไปมอบให้สายข่าวกับผู้ช่วยเหลือ
ยุคพ.ศ.นั้น ที่พักในตัวจังหวัดคือโรงแรมจิ้งหรีดเล็กๆ ห้องพักโกโรโกโส ขืนทิ้งของที่ขุดได้มีแต่อันตราย จะเอาใส่รถตะลอนไปด้วยก็ยิ่งเสี่ยงหนัก

ยุคที่การติดต่อมีแต่โทรเลขกับโทรศัพท์นับเครื่องได้ในตัวจังหวัด เอ็กซ์รีบบึ่งเข้ากรุงนำทุกสิ่งทุกอย่างไปส่งลูกค้าขาใหญ่ที่รอฟังข่าวใจจดใจจ่อ

ขาใหญ่นี้คือพ่อค้าของเก่าที่จะปล่อยของออกไปต่างแดนอย่างว่องไว เป็นคู่ค้าราคาดี ไม่กดหมู ข่มหมา จนคนหาของหมดกำลังใจ

 

การขุดพักไปหนึ่งวัน....เอ็กซ์บึ่งกลับโรงแรมก่อนคำ่ บอกยอดรายได้กับส่วนแบ่งให้ทุกคนชื่นใจ

แต่มีข่าวไม่สู้ดีนักจากเทพ

"ผู้ใหญ่ ขอเพิ่มส่วนแบ่ง ถ้าจะขุดต่อให้เอาลูกไปด้วย"

เวรละสิ เอ็กซ์บ่น จะเอาคนอื่นไปเกะกะได้ไง ที่ขุดแทบไม่มีที่ยืนอยู่แล้ว ไหนจะ
ความรู้ความเข้าใจในทีมก็ไม่มี

เทพบอกว่าแกยืนกรานอยา่งนั้น ไม่งั้นต้องล้มเลิก

ได้ ได้ เอ็กซ์ตัดปัญหา เอาไงก็เอากัน....พวกเขาไม่ใช่เจ้าที่ ยังไงก็ต้องยอม

คืนเดือนเสี้ยว จันทราข้างขึ้นแขวนติ่งอยู่บนฟ้าไกลๆเหมือนหิ่งห้อยตัวโต บรรยากาศเย็นสบาย ทีมนักขุดเพิ่มเป็นสี่ เร่งรีบลงฝีเท้าเข้าสู่หมายเดิม

เอ็กซ์เดินตามหลังลุงชมผู้นำหน้า ทุกคนทิ้งระยะห่างกันสามสี่ก้าว
ชั่วขณะสาวเท้าเข้าใกล้บริเวณขุดดั้งเดิม เอ็กซ์ชะงักกึก ความรู้สึกเหมือนเดินชนอะไรบางอย่างเต็มเปา

เขานึกว่าเป็นต้นไม้ ส่องไฟไปไม่มีอะไร....เทพเดินตามหลังเบรคไม่ทันชนเอ็กซ์เบาๆ รวมทั้งสมาชิกใหม่ก็ชนตามกันเป็นโดมิโน

อะไรว่ะเอ็กซ์..?.เทพถามเสียงตกใจ

จุ๊...จุ๊ย์...ไม่มีไร ไปกันต่อเถอะ สะดุดน่ะ เอ็กซ์กลบเกลื่อน

แต่เขาสาบานตอนเล่าเรื่องว่า ที่ชนนะเป็นคนแน่นอน เนื้อยืดหยุ่น ตัวโต น่าจะเป็นผู้ชาย

 

อินเตอร์มิชชั่นอีกหน่อย ประสาผู้สว......ขอบคุณทุกโพสท์กำลังใจ หลังมื้อเที่ยงค่อยเจอะกัน

 

รอติดตามอย่างใจจดใจจ่อเลยครับ

 

(ต่อ)...ผจญเจ้าที่-ผีเขมรฯ
--------------------

ลมแรงอู้กระหน่ำเมื่อทุกคนสาวเท้าถึงหมายขุดเดิม.....เอ็กซ์แหงนมองฟ้าปิดมืดครึ้มอย่างไม่สบายใจบรรยากาศเริ่มหนักอึ้งราวมีบางอย่างกดทับ ลุงชมไม่สนใจ มุดดงไม้นำทุกคนเข้าที่เดิม....สภาพการขุดเมื่อคืนก่อนยังไม่เปลี่ยน เสียงเด็กหนุ่มคนใหม่ร้อง โอ้โหค่อนข้างดัง เอ็กซ์ต้องจุ๊ย์ปากถลึงตาในความมืดแต่ไม่มีใครเห็น ความเงียบคือหัวใจของการขุดเป็นลำดับแรกที่ทุกคนต้องเคร่งครัด เด็กหนุ่มผู้มาใหม่ไม่ได้รับการสอนสั่ง จึงไม่รู้

อีกหัวใจสำคัญของทีมเอ็กซ์ที่เป็นข้อปฎิบัติครัดเคร่งสุดๆคือ....ห้ามพูดคำหยาบ ห้ามด่าพ่อ-ล่อแม่เด็ดขาด!!!!

 

ลุงชมกระซิบบอกเอ็กซ์ตั้งแต่กลางวันแล้วว่า สงสัยมีกรุซ้อนกรุแกจะมุดเข้าไปหาจุดขุดด้วยตัวเองก่อน จากนั้นเทพค่อยตามเข้าไปขนดินขนทรายออกมา ให้เอ็กซ์กับผู้มาใหม่ลำเลียงทิ้งนอกดงไม้ ก่อนอื่นเทพมุดเข้ายกเทวรูปหักเหลือแต่เศียรองค์สุดท้ายออกมา มีเศียรพระพุทธรูปหินทรายยุคทราวดีอีกชิ้นค่อนข้างใหญ่ เมื่อมั่นใจว่าของหมดแล้วลุงชมมุดหายเงียบไปในช่องกรุ โดยจะใช้ไฟกวักส่องเรียกเทพเข้าไปเมื่อพร้อม

เอ็กซ์เทพกับผู้มาใหม่ยืนกระวนกระวายรอในที่แคบ เสียงกระแทกเสียมของลุงชมดังแซกแซกลอดจากช่องกรุออกมาเบาๆ ลุงชมมั่นใจว่ากรุเก่าดั้งเดิมต้องอยู่ลึกลงไปอีก กรุที่่เจอเป็นกรุซ้อนเมื่อกาลเวลาผ่านมีการบูรณะเมืองตามธรรมเนียมเท่านั้น

ทันใดนั้น ลมพายุก็พัดโครมครามกระหนำ่รอบนอก ในดงไม้ที่สามคนยืนเบียด ยอดไม้เหนือหัวไหวเอนรุนแรง เสียงฟ้าโครมคราม ตามมาด้วยเสียงมโหฬีปี่พาทย์รรเลงแหวกอาดาศใกล้เข้ามา

เอ็กซ์กับเทพขนลุกซู่ นึกไม่ออกว่า ยี่เกที่ไหนจะหลงโรงมาเล่นใกล้ๆแถวนี้ เจ้าเด็กหนุ่มเจ้าถิ่นไม่ต้องพูดถึง ตาเหลือกตัวอ่อนก้มลงคุกเข่าเอามือปิดหูตัวสั่นงันงก

เอ็กซ์นึกขึ้นได้ว่า มัวเครียดกับเด็กคนใหม่ ลืมบวงสรวงเจ้าที่....!!!

เขารีบลนลานคว้าโต๊ะเล็กควานหาไม้ขีดกับข้าวของเซ่นไหว้ในย่ามมือสั่น....ช้าไปแล้วเสียงเดินแหวกดงไม้สวบสาบใกล้เข้ามาทุกทิศทุกทาง เอ็กซ์ไม่แน่ใจว่าคนหรืออะไร รีบบอกเทพมุดไปตามลุงชมออกมา ส่วนตัวเองคว้าอีเตอร์ไว้มั่น เอาขาเขี่ยเจ้าเด็กหนุ่มตาขาวให้รีบลุกยืน

เสียงสวบสาบใกล้เข้ามาแล้วหยุดเงียบ....อีกอึดใจเดียวัทั้งดินทั้งก้อนอิฐก็ปลิวเข้ามาทุกทิศ บางก้อนใหญ่ชนิดโดนหัวตายแน่ แต่ดงไม้คุ้มกันพวกเขาไว้....ลุงชมซึ่งบัดนี้เนื้อตัวมอมแมมคลานออกมายืนเบียดกับเทพแล้วถือเสียมมั่นถามเอ็กซ

เอาไงดี เอ็กซ์ เผ่นมั้ยว่ะ....เอ็กซ์ยกมือบอกพรรคพวก....รออีกนิดอาจมีคนแกล้งเรา หรือพวกนักศึกษา??

ท่ามกลางความมืด ความเงียบชวนอัดอั้นใจตาย....เสียงมโหฬีดังสนั่นลั่นดง มีเสียงหัวเราะห้าวๆลอยลมตามมา

"ใคร ใครว่ะ?"....เอ็กซ์หมดความอดทนตะโกนถามออกไป กุมอีเตอร์มั่น

เสียงโครมโยนเข้ามาในดงไม้อีก หนนี้เอ็กซ์กับพวกตาเหลือกเพราะมันเป็นหัวกะโหลกแยกเขี้ยวยิงฟันขาว

ไอ้เด็กหนุ่มโวยวายแบบสิ้นสติ ....ไม่อยู่แล้ว ไปแล้วโว้ย...อย่าทำกู อย่าทำกู มันร้องแล้ววิ่งแหกดงไม้ออกไป

เอ็กซ์ ลุงชม เทพ กุมสติมั่น ไม่ยอมสติแตกอย่างไอ้หนุ่ม พวกเขาค่อยๆกุมเครื่องมือขุดเป็นอาวุธย่างออกจากดงไม้ เสียงหัวเราะแหบๆปร่าๆดังอยู่ข้างตัวอีกในความมืด

เอ็กซ์สุดทนตะคอกสวนกลับไป....ใครหัวเราะว่ะ

 

อ้าว...มึงไม่หัวเราะ ก็กูหัวเราะสิว่ะ....เสียงตอบห้าวใหญ่สวนออกมา เอ็กซ์กับพวก ออกนอกดงไม้แล้ว เขาร้องเตือนพวก....ไปโว้ยวิ่ง!!!

สามสหายเดนตายถือจอบ-เสียม...เอ็กซ์ตัวใหญ่กว่าใครสะพายเศียรเทวรูปกับพระพุทธรูปวิ่งตัวปลิว เทพกับลุงชมตามติด ด้านข้างไกลๆตรงบริเวณที่พักเจ้าหน้าที่กับนักศึกษามีแสงไฟฉายสาดวับแวม แสดงว่าความอึกทึกครึกโครมทำให้พวกเจ้าที่กับนักศึกษาได้ยิน แต่จะได้ยินเสียงมโหฬีปี่พาทย์แบบพวกเขาหรือไม่...ยากจะเดา

 

เอ็กซ์ปิดท้ายเรื่องเมืองโบราณว่า...ไอ้หนุ่มจับไข้หัวโกร๋นแทบวายวาง...เขากับพวกเผ่นกลับกรุงคืนนั้น แต่ภารกิจเมืองโบราณของพวกเขายังไม่จบ...เอ็กซ์บอกว่า เขากับพวกยังวกกลับไปหาเศษ หาเลยอีกหลายรอบ หากทว่าไม่เคยได้ของเหมาะๆเหมือนครั้งนี้

จึงเป็นอันปิดฉาก ผีเมืองโบราณที่ค่อนข้างดุไม่แพ้ที่ไหนอีกเรื่อง แต่ดุอย่างไรก็ยังต้องยกธงขาวแพ้ลูกตื้อของคน

ก็สมแล้วที่ชอบพูดกันว่า....ผีหลอกคน ไม่น่ากลัวเท่าคนหลอกผี!!!!

 

ขอบคุณทุกโพสท์ ทุกคนที่ติดตาม...พักก่อนนะครับ รอตามกันต่อไป ได้ทั้งความรู้เรื่องของโบราณ ศิลปวัตถุ และความแปลกพิศวงของจริง หาอ่านที่ไหนไม่มี...ผู้เขียนก็เกิดมาเพิ่งเล่นคอมพ์เป็น ไม่มีทั้งเฟสบุ๊ค ไลน์ หรืออะไรสักอย่าง ไม่เคยเขียนเรื่องส่งลงที่ไหนเลย ที่นี่ที่เดียวครับ....ยืนยัน อย่างคนโบราณสุดๆตัวจริง เสียงจริง

 

ขุดกรุทุ่งเศรษฐี...เจอะ"จานผี"จังๆ!!!
--------------------------------------------------

เรื่องพิศดารของพี่เอ็กซ์ล้วนน่าเหลือเชื่อ....แต่ในความน่าเหลือเชื่อนั้น ทำให้รู้ว่าเรื่องไม่น่าเชื่อมากมายที่ได้ยินมา....ล้วนเป็นเรื่องมีจริง

เราๆท่านๆอาจไม่ได้พบเจอกับตัวเอง แต่ถ้าผู้เล่าเชื่อถือได้ และเล่าโดยไม่มีผลประโยชน์บ้าบอแอบแฝง ไม่ได้บังคับให้ใครเชื่อ...

เรื่องแบบนี้จะเชื่อไว้บ้างก็ไม่เสียหาย เหมือนรู้ไว้ใช่วา่ใส่บ่าแบกหาม...หรือจะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ในทำนอง"ฟังหู ไว้หู"ก็ยังน่าจะไหว เผิื่อวันข้างหน้า เจ้าเรื่องประหลาดพิศดารมาเกิดกับเราจังๆ จะได้ไม่คิดว่าเรา เพี้ยนไปเอง...

 

พลิกปูมบันทึกอีกบทของพี่เอ็กซ์....ตอนนี้ไม่ได้บันทึกช่วงวลาไว้ แต่พี่เอ็กซ์เล่าไว้เพราะเห็นว่าแปลกดี...

หลังจากตะลอนขึ้นเหนือ ล่องใต้ ไปอิสาน บุกตะลุยตะวันตก-ออกเรื่อยเปื่อยตามหมายที่มีหรือพรรคพวกในวงการจะชี้นำให้ไป หรือตามแต่ตัวเองจะทราบข่าว...พี่เอ็กซ์เล่าว่า เตร็ดเตร่ล่องใต้ไปเที่ยวหาดใหญ่ ในยุคที่กำลังเติบโตเป็น "ชุมทางหาดใหญ่"อันระบือลือลั่น ความมันส์ ความสนุกในวัยหนุ่ม ต้องเมืองนี้เลย เมืองสองฟากฝั่งแผ่นดินที่ไม่เคยหลับ ไปอีกหน่่อยก็ข้ามฝั่งมาเลย์ มีบรรยากาศไปอีกแบบแต่ไม่แสบสันต์เหมือนยุคนี้ ยังอบอวลกลิ่นไอเหมือนแดนเพื่อนพ้องมิตรสหาย ไม่แปลกและแตกแยกทางเผ่าพันธุ์...ศาสนา เห็นชัดเช่นปัจจุบัน

 

ที่หาดใหญ่พี่เอ็กซ์เล่าว่าได้ผูกมิตรกับสหายวัยเดียวหลายคน เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยวเพื่อนเฮ....แต่จุดมุ่งหมายจริงๆแล้ว พี่เอ็กซ์อยากบุกตะลุยนครศรีธรรมราช เมืองแห่งอาณาจักรโบราณตามพรลึงค์ แต่การบุกถิ่นคนใต้นั้นต้องระวัง เพราะคนปักษ์มีความระแวดระวังตัวเองสูง หากไม่มีเจ้าถิ่นที่ไว้ใจได้นำพา โอกาสไม่ได้กลับบ้านมีเยอะ เพียงแต่รอข่าวเหมาะจากสายข่าวที่หายเงียบไปเป็นเดือนยังไม่ยอมส่งข่าว....ก็แหงละครับ สมัยนั้นไม่ใช่นึกถึงใคร แล้วคุณจะยกมือถือหาในนาทีเดียว ยุคนั้นใช้โทรเลข เผลอๆรวดเร็วว่องไวกว่าโทรศัพท์ที่มีนับเครื่องได้ ยิ่งการติดต่อข้ามจังหวัด เสียงรบกวนโกรกกรากพาล "รมณ์เสีย อย่าให้เซ่ด"(สำนวนโบราณแบบนี้จริงๆนะครับ)

ในกลุ่มเพื่อนใหม่ มีคนนึงตัวเล็กๆว่องไว พูดจาเร็วๆสไตล์คนใต้ ชอบแทงบิลเลียด เจอกันในโรงบิลเลียด เล่นพนันกันนิดหน่อยพอค่ากาแฟแล้วถูกคอ เพราะอีกฝ่ายคุยเก่ง ส่วนพี่เอ็กซ์ชอบฟัง....เรียกมิตรใหม่คนนี้สั้นๆง่ายๆว่า "เจี๊ยบ"ละกัน

เจี๊ยบบอกว่าเขาไม่ใช่คนหาดใหญ่ พื้นเพจริงๆเป็นคนกำแพงเพชรแต่ที่มาอยู่หาดใหญ่เพราะคุณพ่อชวนคุณแม่มาปักหลักหาอาชีพใหม่กับญาติที่นี่ อยู่กำแพงฯแสนน่าเบื่อ มีแต่ท้องทุ่งกับกรุพระ ไม่รู้จะทำกินอาชีพอะไรหรือมีอะไรทำ....เพราะเอ่ยคำว่า"กรุ"นี่แหละที่ทำพี่เอ็กซ์หูผึ่ง กรุณาอย่าลืมว่ายุคนั้น ไม่ใช่ยุคข่าวสาร บางเรื่องต้องใช้เวลาเดินทางเป็นปี เป็นเดือนกว่าคนเมืองอื่นจะรู้ บางเรื่องหนังสือพิมพ์ก็ไม่ได้สนใจลง วิทยุไม่สนใจบอกข่าว ยิ่งเป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือ ก็ถือว่าเอวัง การพบกรุพระหรือข่าวกรุแตกจะรู้กันในวงแคบมากจริงๆ

 

พี่เอ็กซ์ไม่ต้องตะล่อม เพียงถามนำนิดหน่อยเจี๊ยบก็เล่าน้ำลายแตกฟองว่า เมืองบ้านเขาเดินไปตรงไหนก็เจอแต่พระ ขอให้เจอเนินดิน ขุดลงไปเถอะมีพระทั้งนั้น พระเครื่ององค์เล็กองค์น้อย พระบูชา พบเจอเก็บจนไม่มีที่จะเก็บทุกวัน....เอ็กซ์ถาม แล้วไม่จอกรุสมบัติมั่งหรือไง? เจี๊ยบทำท่างุนงงหน่อยๆในตอนแรก แต่พอเข้าใจก็เล่าว่า...มีบางคนได้บ้าง แต่ต้องกล้าขุดเจดีย์ร้างซึ่งมีอยู่เกลื่อนกลาดไม่รู้ได้กันมากหรือน้อย อยากรู้จริงต้องไปถามลุง มีศักดิ์เป็นพี่ชายพ่อ...นั่นล่ะมือขุดกรุกลางทุ่งตัวจริง เสียงจริง เจี๊ยบโอ่อวดสรรพคุณลุงตัวเองแบบเว่อร์เล็กๆ

"ลุงยังอยู่มั้ย...ยังขุดอยู่มั้ย?"...คำถามสั้นๆในบทสนทนานี้ถูกสาธยายยาวยืดว่า ลุงยังเป็นนักขุดมือฉมังคอทองแดงอยู่บ้านนอก ขุดจนเข้าเส้น วันไหนไม่ได้ขุดพระมีสิทธิ์ลงแดงตาย เจี๊ยบเล่าแล้วหัวร่อเอิ้กอ้ากชอบใจ

รวบรัดเรื่องราวให้กระชับว่า....พี่เอ็กซ์กล่อมจนเจี๊ยบยอมเป็นมัคคุเทศน์นำพี่เอ็กซ์มุ่งหน้าสู่กำแพงเพชร แดนดินถิ่นพระทุ่งเศรษฐีอันลือเลีื่องไร้เทียมทาน ทั้งพระซุ้มกอ เม็ดขนุน และพระพิมพ์เนื้อดินหลายสิบพิมพ์ที่สุดคลาสสิค ไม่นับถึงพระพุทธรูปยุคต่อเนื่องกับสุโขทัย ยิ่งเป็นสไตล์ที่เรียกว่า "ตะกวน"สองยุคแห่งสมัยมารวมเป็นหนึ่งเดียว เป็นที่นิยมชมชอบของนักสะสมนักแล

พี่เอ็กซ์ไม่ได้นำทีมไปด้วย...เขาตั้งใจดูลาดเลากับเจี๊ยบก่อน ถ้างานไม่ใหญ่นัก ใช้คนแถวนั้นซึ่งชำนาญพื้นที่น่าจะประหยัดเงิน ประหยัดเวลาดีกว่า ยิ่งลุงของเจี๊ยบเป็นนักขุดอยู่แล้ว....ทีมขุดย่อยๆหาไม่ยาก

 

ยังไม่ถึงกำแพงฯหมดแรงพิมพ์แล้วครับ ขอโค้งคำนับอำลาราตรีสวัสดิ์ตามวัยก่อนนะ..ประทับใจกันบ้างก็อย่าลืมโพสท์ให้แรงใจผู้สูงวัยสักเล็กน้อย พอกระชุ่มกระชวยมีแรงพิมพ์พรุ่งนี้ต่อไป....

 

ติดตามครับ สนุกดีครับ. รออ่านครับ

 

สุดยอดครัอ่านแล้วเกิดจินตนาการเหมือนอยู่ในเหตุการด้วย

 

รอติดตามครับ รีบมาไวๆ

 

เยี่ยมครับเหมือนได้อยู่ในเหตุการณ์เลยครับ ติดตามครับ

 

(ต่อ).....เจอ"จานผี"
---------------------------
ก่อนเข้าเรื่องก็ต้องขอขอบพระคุณแรงใจจากทุกท่านที่ติดตาม ทั้งเสียเวลาโพสท์
ร่วมกระทู้....มาลุยกันต่ออย่าให้เสียเวลา

จากหาดใหญ่ตั้งใจบุกนครศรีฯ แต่ต้องจรลีขึ้นรถไฟตู้นอนกลับเข้าเมืองกรุงแล้วมุ่งสู่
เมืองชากังราว แผ่นดินแห่งร้อยกรุพระเครื่อง...เฟื่องฟูเจดีย์โบราณสถานเมืองเก่าแห่งยุคประวัติศาสตร์ทับซ้อนกันหลายยุคสมัย ตั้งแต่ทราวดียุคศาสนาพราห์มณ์เป็นใหญ่
ขอมเรืองอำนาจ จนเข้าสู่เชียงแสน สุโขทัย อู่ทอง และอยุธยาไล่เรียงลงมาตามลำดับ
เมืองกำแพงเพชรถือเป็นแหล่งรวมโบราณสถานอันยิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศไม่แพ้สุโขทัย...อยุธยา หรือเมืองไหน มีเมืองโบราณที่สร้างทับกันไปทับกันมาวุ่นวาย

ที่แน่ๆเป็นดินแดนที่มีการลักลอบขุดหาสมบัติมากที่สุด จนเมื่อกรุสมบัติร้างลาซาไปก็กลายเป็นการขุดหาพระเครื่องอันเลื่องชื่อแทน

ผู้สนใจประวัติศาสตร์ โบราณคดี เมืองโบราณ เฉพาะที่เกี่ยวข้องกับเมืองกำแพงเพชร
อยากรู้เรื่องอันยิ่งใหญ่อลังการของเมืองนี้ ลองไปหา "หนังสือเที่ยวเมืองพระร่วง" ซึ่งสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชเจ้าฟ้ามหาวชิราวุธ(รัชกาลที่6)ทรงพระราชนิพนธ์เอาไว้ในปี รศ.126 (พ.ศ.2450)...อ่านดูนะครับ จะขนลุกกับความเกรียงไกร อุดมสมบูรณ์ของแผ่นดินที่แม้แต่กำแพงยังต้องตั้งว่า"เพชร"!!!

 

เจี๊ยบนำพี่เอ็กซ์เดินทางถึงบ้านลุงอย่างทุลักทุเล เป็นบ้านป่า บ้านทุ่งไกลปืนเที่ยงของจริง เอ็กซ์กินฝุ่นหัวแดงเหนื่อยกับการเดินทางจนเบื่อจำ รู้แต่ว่าขอบคุณสวรรค์เมื่อเจี๊ยบบอก...ถึงแล้ว

บ้านลุงเจี๊ยบมีฐานะพอปานกลาง เรือนหลังขนาดย่อมมีใต้ถุนแบบบ้านนอกทั่วไป แข็งแรงมีนอกชานไว้ใช้สอย เมื่อเจี๊ยบนำพี่เอ็กซ์ขึ้นเรือนนั้น สิ่งแรกที่เห็นตากอยู่นอกชาน คือพระเครื่องเนื้อดินองค์เล็ก องค์น้อยละลานตา...ลุงอั๋นญาติผู้ใหญ่ซึ่งต่อไปนี้ ขอเรียกว่าลุงเฉยๆไม่ต้องใส่ชื่อ ต้อนรับขับสู้หลานชายด้วยความยินดีประสาคนบ้านนอกที่ไม่ใคร่มีญาติแวะเยือนถึงชานเรือนมากนักด้วยน้ำใสใจจริง ยิ่งยินดีนักเมื่อพี่เอ็กซ์ยื่นห่อแม่โขงแบนให้สองแบนเป็นการทักทาย ลุงหัวเราะเห็นฟันหลอ บอกว่าล่อแต่อุ กระแช่ เหล้าขาวทำเอง วันนี้มีวาสนาได้ฟาดเหล้าในเมือง...ทุกอย่างก็สดวกทางโล่ง บ้านลุงอยู่สบายเลือกนอนตรงไหนก็ได้ มีห้องใหญ่ห้องเดียวกับห้องเล็กที่ลุงกั้นต่างหาก เก็บพระที่ขุดได้เป็นกระสอบวางกองๆเต็มห้อง เอ็กซ์นึกไม่ออกว่าลุงมีพระกี่หมื่น กี่พันองค์ (ถ้ายังอยู่มาถึงวันนี้ ลุงคงเป็นอภิมหาเศรษฐีแน่นอน)...มีมากจนโม้ได้ว่า บ้านทรุด สมแล้วที่เจี๊ยบคุยว่าลุงเสพย์ติดการขุดพระจนเข้าเส้น ห้องนอนใหญ่นั้นลุงนอนกับลูกชายหนุ่มวัยกระทง...."มันเที่ยวไปเรื่อย ไม่ค่อยอยู่เรือนหรอก"ลุงแกว่า ส่วนป้าไปเมืองสวรรค์หลายปีแล้ว

เอ็กซ์สอบถามเรื่องกรุพระกับลุงเมื่อตอนมื้อเย็นหลังจากลุงกรึ้บได้ที่แล้ว..."โฮ้ย เยอะแยะ กรุเกรอะที่ไหน เดี๋ยวไปขุดกันเลย แต่ต้องระวังหน่อยนาไอ้หลานชาย พักนี้พวกนายนายมันกวนเหมือนกัน"...ลุงหมายถึงว่า เจ้าหน้าที่เริ่มเข้มงวดมากขึ้น ถ้าขุดใกล้วัดหรือโบราณสถานจะถูกไล่ พูดไม่รู้เรื่องก็ถูกจับ

"ไปขุดริมน้ำ ริมคลอง กลางทุ่งเอา อย่าไปใกล้เจดีย์ ที่ของพวกๆกันก็บอกเขาหน่อย"ลุงสาธยายเป็นต่อยหอย แต่ยังไม่เข้าสเป็คพี่เอ็กซ์เลยครับ ก็อย่างที่เคยบอก พี่เอ็กซ์สนใจเรื่องพระเครื่องเป็นลำดับสุดท้าย หากของแบบนี้จะพรวดพราดทำกระหายให้ไก่ตื่นเดี๋ยวก็อยู่กันไม่ได้

พี่เอ็กซ์พักกลางทุ่งหลายวัน ตามลุงไปขุดพระหาความรู้หลายหน เจี๊ยบไปด้วยบ้าง ไม่ไปบ้างเพราะไม่ชอบ การขุดพระของลุงไม่มีอะไรมาก เดินดุ่มไปเจอเนินดินสูงหญ้ารกก็ขุดเอา ขุดเอา พระส่วนใหญ่ติดดินขึ้นมาเป็นก้อน ในดินก้อนใหญ่ๆจะมีพระหลายองค์ ต้องค่อยๆระวังเอามือบิดินให้เห็นองค์พระโผล่ออกมาหรือขยี้ก้อนดินรอบๆอย่างนุ่มนวลอย่าให้โดนพระ..."อย่ารีบจับองค์พระ"ลุงสอน พระขึ้นใหม่ยังชื้นอยู่มาก ต้องเอาไปวางทิ้งไว้ก่อน แล้วค่อยเขี่ยดินที่หุ้มออก การวางตากลมกินเวลาเป็นเดือนแล้วแต่ความใจร้อน-ใจเย็นของผู้ขุด