69.สายลมหนาวที่เกาหลี

อุทยานแห่งชาติซอรัคซาน




​

 

​

จากสถานีขึ้นเคเบิลคาร์ข้างล่างสู่กวอนกึมซองฟอร์เทรสข้างบนใช้เวลาประมาณ ๑๕ นาทีระยะทางประมาณ ๑,๑๐๐ เมตร ตอนกำลังจะขึ้นมองดูแล้วคนคอยเยอะพอกระเช้าเข้าเทียบก็รีบเข้าไปชิดกระจกของกระเช้าก่อน ไม่งั้นมองไม่เห็นวิวข้างล่าง แต่แลกด้วยการถูกเบียดแทบแบนติดขอบกระจก ในกระเช้ามีเจ้าหน้าที่ประจำก็พูดบรรยายเป็นภาษาเกาหลีฟังไม่ออกอีกว่าพูดอะไร คงพูดว่า “กระเช้าจะออกแล้วให้ระวังประตูหนีบมั้ง”....

​

 

​

ระหว่างที่เคลื่อนตัวขึ้นไปก็เปิดเพลงบรรเลงเบาๆ ผ่อนคลายให้กับผู้กลัวความสูง สร้อยฟ้าฯ ก็กลัวความสูงเหมือนกัน ขึ้นแล้วหวิวๆ แค่วิวสวยมาก ข่มความกลัวแล้วก็ถ่ายรูป มองเห็นคนตัวเท่ามด สังเกตดูว่ามีทางเดินและบันไดทางขึ้นไปข้างบนเขา แต่ใครจะเดินขึ้นหล่ะทั้งสูงและชันแถมลื่นด้วย...

​

 

อุทยานแห่งชาติซอรัคซาน




​

 

อุทยานแห่งชาติซอรัคซาน




​

 

​

แล้วก็ขึ้นมาถึงกวอนกึมซองฟอร์เทรส Gwongeumseong Fortress (권금성) ตรงสถานีเคเบิ้ลคาร์นี้มีจุดชมวิวอยู่ด้านบนแต่สร้อยฟ้าฯ ไม่รู้หรอกว่ามี เพราะเพื่อนในกลุ่มบอกให้เดินขึ้นเขาไปข้างบนเลย มองดูรอบๆ ด้านซ้ายมือจะเห็นวิวข้างล่างมีแม่น้ำและขนาบสองฝั่งด้วยภูเขา มีแนวทิวต้นสนและต้นไม้ที่ใบโกร๋นหมดและปุยหิมะบนพื้น...

​

 

....มองหันหลังกลับไปยังสถานีกระเช้าไฟฟ้า....





​

 

ตอนนี้ก็ค่อยๆ เดินขึ้นบันไดสู่ยอดเขาเบื้องบน ต้องเดินระวังเหมือนเดิมเพราะลื่นมีหิมะและแผ่นน้ำแข็งเกาะ ถ้าล้มก็ตกบันไดกันหล่ะ บางช่วงก็เป็นพื้นดินที่มีหิมะปรกคลุมอยู่

​

 

ข้างบนนี้อากาศติดลบเท่าไหร่ไม่รู้ หนาวควันออกปาก ถอดถุงมือก็มือชา แล้วจะถ่ายรูปถนัดยังไงถ้าใส่ถุงมือ คราวนี้มือขวาที่กดชัตเตอร์ต้องเสียสละถอดถุงมือออก ถ้าเย็นและชามากก็ซุกกระเป๋าเสื้อเอาหรือถ้าทนไม่ไหวจริงๆ ก็ล้วงถุงมือข้างขวามาใส่ มือข้างซ้ายจับกล้องอย่างเดียวใส่ถุงมือได้ตลอด ระหว่างทางเดินขึ้นบันไดไปบางช่วงพอจะมีพื้นที่นอกทางเดินคือเป็นช่วงเนินดินมีปุยหิมะ สามารถลุยเข้าไปถ่ายรูปได้ เพื่อนๆ ก็จับหิมะเล่นกัน ก็เลยจับดูบ้าง นุ่มและละเอียดกว่าน้ำแข็งไสใส่น้ำแดง แต่เมื่อช้อนขึ้นมาแล้วแป๊บเดียวละลายเป็นน้ำถึงตอนนี้มือก็ชาอย่างรวดเร็ว...

​

 

สร้อยฟ้าฯ อยู่ในประเภทเจออากาศเบาบางบนภูเขาไม่ได้ หายใจไม่ออกและเหนื่อยง่าย เมื่อตอนไปเที่ยวห้วยน้ำดัง หรือดอยอินทนนท์ ก็แทบน็อคหายใจไม่ทัน กลัวจะมาเป็นที่นี่อีก ก็มีอาการบ้างเล็กน้อยไม่ถึงกับต้องหยุดเดินแล้วยืนนิ่งๆ อยู่นาน เพื่อหอบ...ขณะเขียนรีวิวนี้ก็มีเพื่อนๆ ชวนขึ้นภูกระดึงยังไม่มั่นใจตัวเองว่าขึ้นไหวหรือเปล่า แต่ช่วงเดือนที่ผ่านมาก็ไปขึ้นภูทับเบิก หอบอีกเหมือนกัน ต้องหยุดอยู่กับที่ทันทีห้ามเดินต่อไม่งั้นน็อคเอาท์...

ระหว่างเดินขึ้นไปเกือบถึงลานด้านบนก็เจออาซิ้มกับอาม่าอายุมากดูแล้วน่าจะ ๗๐ – ๘๐ เดินขึ้นไหว ผู้สูงอายุขึ้นไหว เราก็ต้องไหวสิ เดินก้มหน้ามองขั้นบันไดอย่างเดียว

​

 

แล้วก็เดินมาถึงใช้เวลาเดินร่วมครึ่งชั่วโมงได้ ตรงลานที่ราบด้านบนนี้มียอดเขาชื่อว่ายอดเขาพีซอนแด (Biseondae : 비선대) เป็นยอดเขาที่สูงที่สุดของอุทยานแห่งชาติซอรัคซาน แปลเป็นไทยว่า ยอดเขานางฟ้าเหิร เป็นชื่อที่ตั้งจากตำนานการเดินทางไปสู่สวรรค์ของนางฟ้าองค์หนึ่ง ก็ต้องค่อยๆ เดินขึ้นไปตามพื้นหินผาที่ลาดชัน บางช่วงเป็นพื้นหิมะ สร้อยฟ้าฯ ขึ้นไม่ถึงยอดเขาด้วยรองเท้าไม่เอื้ออำนวยเสียแล้วเกรงว่าจะลื่นตกเขาตายซะก่อน อีกด้านนึงของลานก็เป็นหน้าผาสูง เห็นคนเกาหลีเดินเลียบๆๆๆ หินขึ้นไปใกล้ๆ หน้าผ้า ไม่กลัวลื่นกันเลยหวาดเสียวมาก...

​

 

​

 

เดินตรงไปอีกหน่อยก็เป็นหน้าผา ไม่กล้าเดินไปดูใกล้ๆ เห็นแล้วใจหวิวๆ...



​

 

ยืนคอยเพื่อนผู้กล้าปีนยอดเขาพีซอนแด ถ้ารองเท้าพื้นไม่ลื่นก็จะปีนขึ้นไปหล่ะนะ...

​

 

เดินขึ้นมาอีกนิดนึง แล้วก็ยืนหักรีหันขวาง ตรงนี้ทางชัน..


​

 

​

 

กลับหลังหัน มองลงมาข้างล่าง หาไลน์เดินลงดีกว่า...


​

 

เล็งดีๆ แล้วค่อยๆ เดินลง ที่เห็นเหมือนจะเดินง่าย แต่ไม่ง่ายอย่างที่เห็น พร้อมจะลื่นได้ตลอดเวลา...




​

 

เราขอแชร์ที่เที่ยวเกาหลีที่หนาวไม่สามารถเข้าไปเล่นได้
เพราะตอนเราไปหน้าร้อน+ฝน เรท ประมาณ 27 W
สวนสนุก Everland ซึ่งเป็นสวนสนุก+สวนสัตว์
และ มีวิวธรรมชาติให้ถ่ายรุปมากมายเลย

 

เปล่านะ ที่ Everland ฤดูหนาวก็เข้าไปเล่นได้...
ตอนที่เข้าไปรู้สึกว่าจะ -๔ องศา

ก็เปิดเล่นตามปกติ ถ้าหิมะไม่ตกมากและลมไม่แรง...