เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

แต่พอเจรจากับพรานเฒ่าเข้าจริง เรื่องกลับตาละปัตร....ลุงกะเหรี่ยงส้่นหัวไม่ยอมรับข้อเสนอท่าเดียว

"มีค่าแรงให้เจ็ดสิบน่ะลุง"...พรานเฒ่าส่ายหน้าตอบขึงขัง

"นายทหารไม่รู้เรื่อง มันเป็นสาง ไม่ใช่เสือ ใครฆ่าก็ไม่ตาย"

เอาแล้วไงเรื่องพิศดารเริ่มย่างสามขุมเข้ามาคุกคามชีวิตผม....สาง ผมทวนคำไม่แน่ใจ สมัยนั้นภาษานักเลงเลือดมังกร เขาเรียก หนงเกี้ยะ หรือเด็ก เด็ก หารู้เรื่อง รู้ราวอันใดลึกซึ้งไม่

สางมันผิดกับเสือตรงไหน?...ผมถาม ลุงกะเหรี่ยงเกาหัวโพกผ้าขาวม้าแกรกกราก ตะแกคงจนใจที่จะใช้ภาษาไทยลึกๆ

"ไม่รู้สิ ก็เรียกกันสางเรื่อยมา"...ผมแว่บๆก็แย็บคำอื่นออกไป

"หรือที่เขาเรียก เสือสมิง...คนไทยทั่วๆไปเรียกงั้นใช่มั้ย"?
ลุงกะเหรี่ยงพยักหน้าร้อง..."ใช่เลย นายทหาร ไอ้สางรึสมิง ตัวเดียว ผีร้ายสิงอยู่ฆ่าไม่ได้ ฆ่าไม่ตาย"!

ต้องทำใจรับว่า ยุคสมัยนั้น หลังกึ่งพุทธกาลมาเล็กน้อย การนับถือผี หรือเจ้าป่า เจ้าเขา รุนแรงมาก แทบเป็นสรณะในชีวิต สิ่งใดที่อธิบายไม่ได้หรือผิดแปลกจากชีวิตประจำวันที่ตามองเห็น ล้วนเป็นเรื่องประหลาด หนีไม่พ้น ผีสาง นางโกง ทั้งสิ้น

แม้นแต่เรื่องเงิน ท่านผู้อ่านต้องพยายามทำใจมองให้เห็นภาพหลังกึ่งพุทธกาลด้วยว่า...เวลานั้น เงินเพียงยี่สิบบาทก็อาจโดนจี้ปล้นฆ่าตายได้แล้ว...ธนบัตรมีเพียง 1บาท5บาท และ10 บาทกับเหรียญบาท สลึง ห้าสิบกับเหรียญสตางค์รู ใบละร้อยอย่าไปหาในเหมือง พกใบละร้อยอาจจะพ้นเหมืองไปได้ไม่เกินสิบก้าว ถ้าไม่ออกไปเป็นโขยง

นี่คือภาพความจริงบนขุนเขาตะนาวศรี ซึ่งลำเค็ญยิ่งกว่าโลกภายนอกหลายสิบเท่า!!!

 

กำลังสนุกเลยครับๆๆๆ

 

ผมส่งไรเฟิ้ลล้มช้างให้ดู ตาลุงกะเหรี่ยงจับเป็นประกายตั้งแต่เห็นผมถือแล้ว

"ปืนนี้ ช้างล้ม แร่ด กระทิง นัดเดียวอยู่"...ผมว่าแล้วรีบเสริม..."เสือ สางที่ไหนก็ไม่เหลือแน่ ลุง"

พรานเฒ่าลูบคลำไรเฟิ้ลตาวาว ทดลองเอาขึ้นประทับบ่า ถีบแรงไหม ?แกถาม ผมยิ้มบอกแรงมาก บ่าเล็กๆอย่างลุงมีสิทธิ์หัก แกพยักหัวหงึกหงักยื่นคืน

"ไม่กล้าใช้ ถีบแบบนี้ นายทหารจะเอาไปปราบไอ้สางจริงรึ."?..ผมถอนใจ..."อยากให้ลุงนำทาง แกะรอยมันด้วย เอาไปร้อยนึงเอ้า ล้มได้เอาไปเลย" ผมรุกวางเดิมพัน

ลุงกะเหรี่ยงยืนคิดอีกพัก ผมไม่เร่งรัด..."150 ได้มั้ยล่ะ นายทหาร "?

ฮ่า !ฮ่า !ที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรเอาชนะพระเจ้าองค์นี้ ผมตกลงกับแกไม่รอรี ดีเดย์วันลุยให้เห็นดำเห็นแดง คือวันรุ่งขึ้น...รีบไปพบผู้การ อธิบายให้ทราบว่า ขอเพิ่มค่าล้มเสืออีกหนึ่งร้อย เพราะลุงกะเหรี่ยงเรียกร้องค่าแรงเพิ่ม

เงินร้อยเดียว มากสำหรับทุกคนในเหมือง แต่เถ้าชิ่วชาวใต้ไม่รีรอและต่อรองสักคำ ยิ้มยินดีรับง่ายๆ

ปฎิบัติการล่าเจ้าสางหรือเสือสมิงจึงเริ่มขึ้น ผมขอร้องลุงกะเหรี่ยง อย่าบอกใครเรื่องสางเรื่องสมิงเด็ดขาด มันจะเป็นจริง ไม่จริงให้รู้กันเราสองคน แกรับปาก

 

ดาวประจำเมืองยังค้างบนฟ้า ดาวเหนือสุกสกาวราวกับลูกไฟ ฟ้ามืดสนิทเหนือขุนเขาตะนาวศรี...ผมสะพายปืนล้มช้าง เจ้าเกียรติเพื่อนตายคอนปืนแก็ปไอ้เณรทำเอง เหน็บโคลท์กระบอกโต ลุงกะเหรี่ยงอาวุธคู่กายกระบอกเดิม

ตีสี่น้ำค้างยังพร่างพรมหนาวเหน็บขั้วหัวใจ ไฟที่ทำการเหมืองห้อยส่องสว่างรุบหรู่อยู่ในความมืด ไกลออกไปที่ขุมเหมืองดวงไฟนับร้อยห้อยแพรวพราวสว่างแข่งกับแสงดาวทุกดวงบนฟ้า...เสียงเครื่องจักรคำรณแหวกความมืดเหมือนจะปลุกขุนเขาพงไพรมิให้หลับไหล เจ้าเครื่องดูดแร่ทำงานทั้งวันทั้งคืน กะกลางคืนยังเหลืออีกสามชั่วโมงกว่าจะขึ้นงาน
สามสหายต่างวัย เดินดุ่มพร้อมสัมภาระ ตัดตรงไปทางตะวันตกของเหมือง จอนกับ้ดช สำรวจตรวจของให้เรา ตบบ่า "โชคดี เพื่อน เอาหัวมันมาทำที่เขี่ยบุหรี่ อยากได้ว่ะ"พร้อมกับยื่นห่อเสบียงสำหรับสามคน สองวันให้ผม

ผมขอเวลาทีมงาน อารธนาพระท่ากระดานคู่ชีวิตตามแบบเดิมห้านาที แต่คราวนี้ขอให้ผมรอดพ้นอาถรรพ์อันใดก็ตามที่มันเหนือโลกและพิศดารเหนือจริง

ลองต้องสู้กับอาถรรพ์ขนาดนั้น ไม่มีสิ่งใดเหนือกว่าพุทธคุณองค์ท่ากระดาน ที่ผมประจักษ์แจ้งทั้งกายและใจมาหลายครั้ง!!!

ช่วงขณะเดินผ่านบริเวณที่ทำการเหมืองอันกว้างใหญ่...พวกผมต้องประหลาดใจเล็กน้อย ท่านผู้การเหมือง ยืนรออยู่หน้าสำนักงานกับเสมียนร่างเล็ก

"โชคดีทุกคน"...ผู้การอวยพร พวกผมก้มหัวขอบคุณแล้วสาวเท้าไม่รอรี เร่งรุดมุ่งสู่จุดหมาย ร่างเล็กของลุงกะเหรี่ยงที่เริ่มเจนตา เดินนำหน้า ตัดตรงเข้าสู่ด่านทีี่เคยนำเราไปครั้งแรก

เป็นด่านที่ลุงกะเหรี่ยง เคยพูดว่า ทางอันตรายแล้วไม่พูดต่อ...คราวนี้ยังนำเรามาทางนี้อีก หมายถึงนี่ต้องเป็นด่านช้าง ด่านเสือ หรือไม่ก็ที่ว่ากัน...

ทางเสือผ่าน!!!

 

ลุงกะเหรี่ยงใช้ไฟฉายสามท่อนที่เบิกจากสโตร์เหมืองส่องนำทาง เกียรติเดินกลาง ผมปิดท้าย ทางเดินแคบเล็ก มืดสนิทต้องวัดเท้าตามรอยเท้าเดิมให้ดี อย่าเฉออกนอกทาง ผมถามลุงเมื่อเย็นวาน ทำไมต้องรีบออกช่วงฟ้ามืด เสียเปรียบแย่

ลุงกะเหรี่ยงยิ้มตาหยี ฟันเหลือง ..."ไปยึดหมายก่อน มันหลับอยู่ เราเลือกหมายได้"

ผมพอเข้าใจ...หมายถึงตอนนี้เจ้าป่านักล่า นอนหลับสบาย ลุงแกนำเราไปเลือกชัยภูมิดีๆสำหรับสอยมัน...ผิด-ถูกไม่รู้ล่ะ ขอให้เป็นตามนั้นเถิด

ลุงพรคำณวนเวลาถูกต้อง เพราะพวกเราเข้าสู่โป่งฟ้าสางพอดี เหล่าส่ำสัตว์กลางวันเริ่มออกหากิน...ลุงกะเหรี่ยงนำเราขึ้นเนินเดิม แต่ไม่ได้อยู่จุดที่เคยให้ผมยิงกวาง แกเดินนำลึกห่างหน้าผาไปเยอะถึงต้นไม้ใหญ่ ใบครึ้ม กิ่งก้านแผ่สยายงดงาม สูงชลูดจากพื้นดิน แหงนคอตั้งแทบไม่เห็นยอด แกไม่บอกอะไรแต่ปีนนำขึ้นอย่างคล่องแคล่ว พวกเราก็ไม่ถามไถ่ ขึ้นเหว ลงห้วย ปีนเนิน มุดดิน ตะกายต้นไม้ ไปไหนไปกันซิน่า

บนไม้ใหญ่ เราพบกิ่งที่เป็นคบกว้างขวาง มีกระดานพาดเป็นที่นั่ง สำหรับคนเดียว สูงจากพื้นไม่ตำ่กว่า 15เมตร ลุงพรชี้ให้ผมนั่ง ส่วนแกกับเกียรติแยกกันนั่ง ตามคบซึ่งมีอีกหลายที่แต่ไม่เหมาะเหม็งเท่าอันที่ยกให้ผม

มันเป็นการนั่งห้างดีๆนี่เอง ผมเอนหลังพิงลำต้นใหญ่หลายคนโอบ มองไปที่พื้นซึ่งหลายวันก่อนเคยนอนยิงกวาง ความสลัวของยามเช้าทำให้เห็นไม่ถนัดนัก ต่อเมื่อแสงทองที่จับขอบฟ้าเริ่มส่องทะลุผืนป่าลงมา ทัศนียภาพเบื้องล่างก็กระจ่างตา

มนต์เสน่ห์แห่งป่า คลี่ม่านยามเช้าจับตา จับใจพวกเรา เสียงนกร้องเริงร่าออกหากิน กวางป่าเหยาะย่างเยื้องช้าๆ หัวเหลียวไปมาอย่างระแวงไพร ผมเห็นกระทั่งเลียงผา เจ้าสัตว์กีบหายากยอดปรารถนาของนักล่า และคนรับซื้อ หมูป่าวิ่งออกมาเป็นฝูง ไม่เว้นแม้แต่วัวแดงอันสวยสง่างาม

ป่าไม่แตก ไม่ตื่น แต่เป็นภาพที่เห็นแล้ว ประทับใจ ไม่รู้ลืม

ผมมองชีวิตอัศจรรย์เบื้องล่าง นานเท่าใดไม่รู้ เพราะเผลอหลับผลอยไปก่อนด้วยความง่วงงุนจากการตื่นก่อนไก่โห่นานมาก และความอ่อนเพลียการตรากตรำที่ผ่านมาหลายวัน!!!

 

พักแล้วนะครับ...ราตรีสวัสดิ์ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม

ขอให้โชคดีมีชัยทุกเมื่อและทุกคน อย่าเจ็บ อย่าจนครับ

 

เยี่ยมมากครับ

 

รอครับ รอด้วยความใจจดใจจ่อ นั่งห้างชมการล่าเสือด้วยคนครับ

 

ขอบคุณที่พิมพ์ให้อ่านครับ เนื้อเรื่องสนุกน่าติดตามมากครับ

 

ตามๆๆๆๆ ไปล่าเสือกัน

 

อยากเจอเสือสมิงแล้วครับ อิอิ

 

เรืองกำลังสนุกครับ เป็นกำลังใจและคอยติดตามครับ

 

นั่งห้างรอลุ้นกับทีมคุณเอ๊กซ์!!!

 

ไปอยู่ไหนมาผมนี่ พึ่งมาอ่าน

กำลังตามอ่านครับ

ขอบคุณผู้เขียน สำหรับงานเขียนน่าติดตามมากครับ

 

เนื้อเรื่องชวนติดตาม รอลุ้นระทึกการล่าเสือครับ

 

สำนวนการเขียนดีมากครับ สนุกจริงๆ

 

เตรียมตัวสนุกกันต่อครับ

 

ขอบคุณมากครับ เชิญสนุกกันต่อครับ

 

ได้เวลาล่าของจริงไม่อิงนิยายแล้วครับ

 

ยังไม่สายครับ ตามอ่านเลย ขอบคุณสำหรับคำชม